Zie de maan schijnt………………..

November begin zeventiger jaren.
Ik ben zwaar gelovig als het om Sinterklaas gaat en ben niet bij de TV weg te slaan want vandaag komt Sinterklaas samen met een heleboel zwarte Pieten en een veelbelovende berg cadeautjes in Nederland aan.

De spannende tijd is begonnen. ’s Ochtends zo snel mogelijk mijn bedje uit om te kijken of er iets in mijn schoen zit. Elke zondagmiddag in een andere wijk in de stad langs de kant van de weg in de kou staan wachten tot Sint met zijn gevolg voorbij komt.

En oh, wat maakte het indruk toen Sinterklaas een keertje tegen mijn broertje zei: “Jouw papa heeft de schoollokalen erg mooi mee geschilderd”. Wat wist die Sint veel zeg! Achteraf blijkt dat Sinterklaas door het jaar heen in zijn vrije tijd leraar was op de mavo tegenover onze kleuterschool, maar die informatie was voor ons toen verre van interessant (vonden onze ouders!).

Zelfs nadat mijn geloof verpletterd werd door het nieuws dat het hele concept Sinterklaas nep was, zat ik nog met kippenvel als er op pakjesavond door de buurman op de achterdeur geklopt werd en ik samen met mijn gelovige broertje en zusje de zakken met cadeautjes uit het donker naar binnen mocht trekken.

November 2005.
Ik zit met een gelovig 2-jarig peutertje op schoot te kijken hoe 2 zwarte Pieten in Nederland aankomen en Sinterklaas in Spanje achter hebben gelaten omdat-ie geen tijd heeft om naar Nederland te komen. Samen roepen we om Sinterklaas, samen zingen we de liedjes mee en samen zijn we blij als Sinterklaas toch de haven binnen komt varen met zijn stoomboot.

’s Avonds zet ons peutertje haar eigen schoentje en dat van haar kleine zusje bij de radiator in de erker, onze gelegenheids-open-haard. Er gaat een zelfopgerolde tekening in en vol verwachting gaan de dametjes naar bed.

Groot is de blijdschap de volgende ochtend als Sinterklaas inderdaad de tekening opgehaald heeft en als dank een kleinigheidje en een handjevol pepernootjes achtergelaten heeft.

Ik ben dik 30 jaar terug in de tijd. Voel weer helemaal diezelfde spanning van toen en kan bijna niet wachten tot het pakjesavond is. Nooit gedacht dat ik ooit nog eens bij de meest suffe Sinterklaasliedjes moeite zou hebben om mijn tranen in te houden.

Deel:

Facebook
Twitter
Pinterest

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Over wat je mogelijk nog meer interesseert

Gerelateerde artikelen

Tips om een kind te laten eten

Gebruik eten niet als straf of beloning: De kans is dan groot dat je kind een ongezonde relatie ontwikkelt met voeding en dat zou zonde zijn. Geef diepe borden en handzaam bestek: Maak het eten zo makkelijk mogelijk. Kleine kinderen hebben nog een gebrekkige motoriek, waardoor het niet meevalt netjes te eten. Eet niet te […]

Veilig badderen

Kind in bad? In de douchebak gaat ook prima. Een stop erin en dat kleine beetje water is net genoeg! Je kind ziet ook de hele omgeving en zal minder gauw op ontdekking uitgaan! Met dank aan Tijgertje

waterpokken – 2

Sje 04-15-2006 10:28 Oh ja, de echte puberteit krijgen we ook nog. En die wordt bij ons wat de grote kleine dame betreft mogelijk wat heftiger want ze heeft aan het pokje midden op haar neus zitten frutten en dat dreigt een littekentje te worden! Dus die zal aardig staan te vloeken in de badkamer […]

Dagindeling: baby 8 en 9 maanden

Dagindeling: baby 8 en 9 maanden Het voedingsschema voor baby’s van 8 en 9 maanden oud is hetzelfde als bij 7 maanden. Wel zal je baby overdag steeds wat minder gaan slapen. Een voorbeeld van een dagindeling die je aan kan houden, is de volgende: 7:00 Opstaan en bordje of fles met groeipap of normale […]

Slabbetjes, vlekken voorkomen

Gebruik bij het geven van vlekgevoelige fruit- en groentenhapjes aan baby’s en peuters altijd de achterkant van het slabbetje. Als de vlekken zo hardnekkig zijn dat ze er dan in de was niet uitgaan, heb je altijd een vlekkeloze voorkant voor hapjes die niet vlekgevoelig zijn! Met dank aan Sje