Hoe vaak lees je niet in de krant “Vader met kind op inbrekerspad”? En gelijk heeft-ie want waarom zou je jezelf door een krap wc-raampje wurmen als dat voor je kind peanuts is?

Vorig jaar nog een nieuwsbericht dat 2 kinderen in de auto zaten te wachten terwijl de ouders in het dichtstbijzijnde huis de inboedel aan het doorzoeken waren op bruikbare spullen. Er wordt wel altijd geroepen “Die jeugd van tegenwoordig!”, maar de jeugd van vroeger kan er ook wat van hoor!

Nu moet ik met het schaamrood op de kaken bekennen, ik maak mezelf er ook schuldig aan. Ook ik gebruik mijn kinderen om dingen te kunnen stelen.

Mijn oudste dochtertje was net een paar weken oud en ik ging eens lekker een paar uurtjes met haar de stad in. Ik was er een poosje tussenuit geweest vanwege de bevalling dus er was weer heel wat te snuffelen en ik mocht sinds kort de rekken met mini-meisjeskleertjes aan mijn winkelroute toevoegen.

Al snel had ik mijn handen vol met het een en ander, dus om weer zonder ballast verder te kunnen shoppen, legde ik de toekomstige garderobe van mijn kleine meisje op het voeteneind van de kinderwagen.

Enfin, je voelt het al aankomen, ik vergeet bij het afrekenen dat er nog meer in de kinderwagen ligt wat eigenlijk betaald moet worden. Dus bij de uitgang van de winkel staat er een aardige beveiligingsman geduldig te wachten op wat spanning en gelukkig kon ik hem die geven door het alarm luid en duidelijk in werking te zetten.

Wat voelde ik me opgelaten! Gelukkig was hem meteen duidelijk (nog nooit zo’n rood gezicht gehad geloof ik) dat er echt sprake was van een vergissing en dat het nooit mijn bedoeling is geweest om de minikleertjes gratis mee naar huis te nemen.

Er is een spreekwoord over iets met een ezel en een steen. Ik weet nu dat ik geen ezel ben, want inmiddels is het me nog een paar keer overkomen dat ik zelfs al buiten de winkel stond (zonder dat het alarm afging deze keer!) en niet wist hoe snel ik weer in de rij bij de kassa moest gaan staan.

Een keer is me, nadat ik uitgelegd had dat ik “gestolen spul” af kwam rekenen (er hangen tenslotte overal camera’s dus je kunt maar beter eerlijk zijn), gevraagd “Gaat het zo mee?”. Vrijwel meteen had de verkoopster door dat ze een hele gekke vraag stelde, want ja, het ging heel makkelijk zo mee!

Deel:

Facebook
Twitter
Pinterest

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Over wat je mogelijk nog meer interesseert

Gerelateerde artikelen

Tips voor studerende moeders

Studeren en kinderen is een pittige combinatie. Het vergt een hoop discipline om te studeren naast de opvoeding van je kids. Met de volgende tips wordt het misschien iets eenvoudiger: Laat je decaan weten dat je zwanger bent. Je bent het namelijk verplicht om te melden als je verwacht dat je studievertraging oploopt. Dit is […]

Nachtvoeding afbouwen – 10

karin185 03-10-2008 1:48 Vervelend dat Jeroen zich nog zo beroerd voelde. Gelukkig dat de diarree van de kleine man over is. Hopelijk knappen zijn oortjes ook nel op. Geef je hem nog paracetamol daarvoor? Jammer dat je toch weer een flesje moest geven vannacht. Ook hier was dat weer nodig vannacht en helaas duurde het […]

Nachtvoeding afbouwen – 8

Sje 03-06-2008 11:36 Och meissie, bel alsjeblieft de dokter, want het kan zo toch niet doorgaan met die kleine man. En voor jullie moet het ook niet langer doorgaan, want je zult inmiddels wel gillend gek worden. Peter P 03-06-2008 12:42 Precies. Naar de dokter, vandaag nog! Als een kind na een antibiotica-kuur van een […]

Bijzondere naam voor voedsel leidt tot meer eten

De Amerikaanse nieuwszender msnbc meldt dat uit onderzoek is gebleken dat kinderen meer eten naarmate het voedsel een interessantere naam heeft. Het volledige artikel vind je hier . Het onderzoek is uitgevoerd onder 186 kleuters. De ene dag kregen de kinderen “gewone” worteltjes te eten en de volgende dag dezelfde worteltjes, maar er werd bij […]

Je baby aangeven bij de gemeente

Het is zover…de bevalling zit erop en jullie nieuwe wereldburger is geboren! Waarschijnlijk heb je al maanden nagedacht over de naam van jullie pasgeborene en past deze naam direct bij het kindje dat in je armen ligt. De eerste officiële stap in het leven van de nieuwe wereldburger is de aangifte bij de gemeente. Dit […]