Het is alweer zover… Het huis en ik zijn in kerstmodus. Dat betekent dat ik geniet van kerstmuziek, mijn kerstmuts op heb en moeilijk kwaad ben te krijgen. Vorige week zijn we op pad gegaan voor een boom, en gezwicht voor een (mooie) kunstboom en een heleboel onnodige kerstspullen. Vorig jaar nog zei ik dat ik daar nooit aan zou beginnen, maar ik zag de echte bomen, de kwaliteit en de prijzen, en schrok. Daarbij de kwaliteit van de tegenwoordige kunstbomen, de garantie (10 jaar!) en het gemak (ik neem tenminste aan dat deze boom geen naalden verliest) en ik was om.
Thuisgekomen de kerstmuts opgezet, de kamer omgebouwd, de boom in elkaar gezet en volgehangen met brons, goud en rood. Mooie, grote, zware ballen met craquelé-bewerking. Je ziet ze niet veel, en wij vinden ze prachtig. Daarbij een grote strik bovenin, in plaats van de traditionele piek, en een snoer led-verlichting met 200 lampjes.
Verder hebben we de krans weer op de deur gehangen, de adventster (die al op eerste advent hing) heeft gezelschap gekregen van een mooie slinger met verlichting, en ook de kaaskast is versierd met lichtjes. De lamp boven de achtertafel heeft een goudkleurige versiering, en op tafel liggen in plaats van de lopertjes de kerstkleedjes weer. Twee kerststukjes maken het beeld compleet.
Daarna ben ik langzaam maar zeker begonnen met het voorbereiden van het Kerstdiner. Eerste Kerstdag doen we het simpel, met een lekkere kaasfondue waar ik zelf diverse broodsoorten bij bak, en Tweede Kerstdag vertrekken de meiden voor een kleine twee dagen naar Londen. Wel komen dan mijn ouders, broer en schoonzus met nichtje (anderhalf), we zitten dus tweede kerstdag met 6 (en een half) aan tafel. we maken er een zeer uitgebreid en traditioneel kerstdiner van, negen gangen maar liefst… Vrijwel alles in in huis, de moeilijkste gerechten zijn inmiddels een keer uitgeprobeerd, en we zijn er klaar voor. ;-))
Van mij mag deze tijd heel lang duren (dat zeg ik nu, maar over een week of twee ben ik denkelijk blij dat alles weer normaal is…)