Je weet maar nooit
Het is in elk geval genetisch bepaald want mijn vader heeft het ook: bewaren, bewaren, bewaren! Alles bewaren. Want je weet maar nooit!
Vroeger al raapte mijn vader elk roestig schroefje op van de stoep. Je weet maar nooit of dat precies het formaat is wat je op een gegeven moment ergens voor nodig hebt. Zo ook met andere spullen. Hoe oud of kapot het ook was, je wist maar nooit!
Ik raap geen roestige schroefjes op van de straat, maar ik ben ook zo’n hamster als mijn vader. Ik kan heel moeilijk dingen weggooien. Wedden dat er in de garage minimaal 2 oude snijplanken liggen? Zonde om weg te gooien, je weet maar nooit of mijn man tijdens het klussen ooit een ondergrond moet hebben als hij iets moet snijden. Dan is zo’n oude snijplank ideaal. Overigens is er in de 5 jaar dat we hier wonen nooit van die mogelijkheid gebruik gemaakt.
En zo heb ik overal wel een derdehands bestemming voor. Als het niet kapot is, belandt het hier zeker niet in de afvalcontainer.
Toen onze meiden de leeftijd bereikten dat knutselen favoriet werd, bewaarde ik in het begin ook alles. Al zat er maar 1 stickertje op een A4-tje of al stond er maar 1 streepje van een kleurpotlood op, het ging niet in de oud-papierbak. En toen werd het toch eigenlijk wel een beetje teveel van het goede. Ik kan toch niet eeuwig al die kladjes blijven bewaren. Voor wie? Niet per se voor mezelf, maar voor die meiden. Leuk om terug te zien als ze later zelf kinderen hebben.
Zouden ze er echt op zitten te wachten? Ik weet het niet. Sterker nog, ik weet eigenlijk wel zeker van niet. De echte schoolknutsels en de thuiswerkjes waar ze veel energie in gestopt hebben die zitten tegen die tijd toch wel in een plakboek. Maar de rest gaat toch echt in het “ronde archief” zoals we de afvalemmer hier noemen.
Misschien heeft dat een knop bij me omgezet, want ik heb een weggooibui. En niet zomaar een die ik zo af en toe weleens heb en die maximaal 1 dag duurt. Nee ik heb die bui al weken en ik zie het voorlopig niet stoppen. Het is zelfs zo erg dat ik bezig ben dingen weg te doen die al minimaal 15 jaar met het predikaat “Je weet maar nooit waar ik het ooit nog voor kan gebruiken” in de kasten en op zolder liggen. Het kost me ook opvallend weinig moeite om al die spullen zo snel mogelijk mijn huis uit te werken.
En zodra ik die 2 snijplanken in de garage tegenkom gaan ze ook de kliko in!