Er was eens……………een kijkwijzer!
Mooi instrument die kijkwijzer. Ik citeer even van de website:
“Kijkwijzer informeert ouders tot welke leeftijd films of tv-programma’s schadelijk kunnen zijn. Dit gebeurt met leeftijdsadviezen en pictogrammen. Kijkwijzer is bedoeld als hulpmiddel voor ouders met opgroeiende kinderen.”
Prima uitvinding. Je kunt inderdaad geen DVD voor je kinderen meer opstarten of dat eenogige mannetje komt in beeld met de minimale leeftijd die je kind moet hebben om naar het beeldmateriaal te mogen kijken. Ook de TV-gidsen hanteren de verschillende kijkwijzer-symbolen.
Nou moet ik zeggen, het is ook wel nodig hoor, want er komen soms tekenfilms voorbij waarvan ik denk dat het wel een stukje minder kan met vechten, schieten en schelden. Ik dacht dat ik daar nooit zo gevoelig voor zou worden, maar ik merk wel degelijk dat mijn kinderen heel snel dingen van TV oppikken.
Ik beperk me dus voorlopig tot KRO’s kindertijd en Zappelin. Dat durf ik ze wel te laten kijken zonder er zelf bij te blijven zitten.
En verder hebben we natuurlijk een verzameling DVD’s die ook veilig genoeg is voor die jonge oogjes.
Kijk aan sprookjes bijvoorbeeld kun je je geen bult vallen wat dat betreft.
Zo hebben we Sneeuwitje die net aan moord kan ontsnappen maar vervolgens vergiftigd wordt door de nieuwe vrouw van haar vader.
Assepoester die geestelijk mishandeld wordt door haar stieffamilie. Roodkapje wiens oma opgegeten wordt door een wolf.
Repelsteeltje waarin een moeder zo ongeveer moeiteloos belooft haar kind af te staan aan een eng mannetje omdat ze niet helemaal eerlijk geweest is tegen haar echtgenoot.
En niet te vergeten Hans en Grietje. Door hun ouders achtergelaten in een diep donker bos en overgeleverd aan een heks die Hans zo snel mogelijk op haar menu wil hebben. Ondertussen mag Grietje het huishouden in het snoephuisje bestieren.
Heerlijk dat we die eeuwenoude kindvriendelijke sprookjes nog altijd achter de hand hebben voor onze kinderen als er alleen maar oorlogs-tekenfilms op TV zijn.
