Blijf er maar lekker samen van genieten en wie weet helpt dit jullie ook wel door de andere moeilijke momenten heen.

Heerlijk, de laatste dagen ga ik de kleine toch meer voelen....
Vandaag op mijn werk bewoog mijn buik er zelfs van!!!
Dat geeft toch echt weer een heerlijk gevoel, nadat ik me veel zorgen gemaakt heb omdat ik het nog niet veel, en zeker niet krachtig voelde....

Fijn Erica dat je de baby nu  meer gaat voelen. Geniet ervan. Misschien heb je aan het einde van de zwangerschap wel dat je er af en toe van baalt als je weer wakker wordt ervan.
Maar het is ook altijd weer een geruststelling als je de baby weer lekker voelt bewegen. Kan het niet zo zijn dat je placenta aan de voorkant ligt, zodat je de baby sowieso wat minder snel en wat minder krachtig voelde?

Fijn Erica! Maar als ik goed tel ben je ong. bij 20 weken, dan heeft je kindje nog zoveel ruimte... Je begint het toch vanaf een week of 18 pas te voelen?? (hoewel: bij de oudste zat ik, in de vakantie, heerlijk op het terras te lezen en ineens was daar dat vlindertje... daarna weer 2-3 weken niets voordat het echt begon)

Bij de vorige was het bij 16 weken echt heel duidelijk!
Nu bij 12 weken al vlindertje, en dan weer week niets.
Dan weer vlindertje en weer ruim een week niks, en dat bleef tot vorige week zo. Afgelopen week wel iets meer, maar.......
Vandaag wel vaak en heel duidelijk!
Of placenta aan de voorkant ligt weet ik niet. Vroeg dit vorige week aan vk, op de 12 weken-echo hadden ze het niet gezien, dus wist ze het niet.
en 20 weken-echo doen we niet....
Misschien dat ze het later kan voelen waar die ligt, of zie je dat alleen op een echo?

Heerlijk toch dat bewegen in je buik?! Ik heb daar altijd erg van genoten. Zit je helemaal alleen op kantoor achter je bureau en dan die bewegende kleine mop in je buik. In je eentje toch met z'n tweeën. Echt genieten!

Bij Annaï voelde ik ook haast niks. De hele zwangerschap niet. Alleen als ze de hik had. Dat had ze elke dag, dus dan ging ik er even voor zitten, want dan voelde ik haar tenminste. De placenta lag inderdaad helemaal aan de voorkant.
Bij Olivier lag de placenta aan de achterkant en daar kon je gewoon z'n voet van links naar rechts zien gaan!!!

Bij Esther lag de placenta ook aan de voorkant, dus ik voelde haar later. Maar op het laatst voelde ik toch ook echt wel de voet van de ene naar de andere kant gaan.

Nu ligt de placenta bij mij achter en ik voel alles nog veel heftiger dan toen. En mijn buik beweegt alle kanten op. Dus ik hoop voor jou dat je over een paar weken ook kunt zeggen dat je het allemaal heel goed voelt. Is toch wel fijn om zo'n bevestiging te krijgen.

Bij mijn eerste zwangerschap kon je in de laatste weken ook soms echt een voetje onderscheiden dat werd uitgestoken. Dat is wel een beetje een 'Aliens'- gevoel voor mij, hoor! ;-)

Het gezellige gevoel van 'alleen met zijn tweeën' dat heb ik na mijn zwangerschappen best gemist. Stom he, heb je een wolk van een baby en dan toch een klein beetje heimwee naar de zwangerschap.

Groetjes, Anja

Ik moet hier ook even klagen....
Ik voel me al een paar dagen zo triest, zo down.
Loop ook om niks te huilen.....
en kan niet aangeven waar dit vandaan komt, alleen ergens diep van binnenuit.....
Zouden dit de hormonen zijn, of oplopende (overlopende) spanningen??

Kan heel goed dat het hormonen zijn hoor. Maar een combinatie van factoren is natuurlijk ook niet uit te sluiten. Ik weet wel dat ik regelmatig van die hormoon-aanvallen heb. Ikzelf ben dan alleen niet triest, maar wel gestresst en onredelijk.

{{{ erica }}}

Meer kunnen we niet voor je doen... 

Ik denk ook dat het best een combinatie van verschillende factoren kan zijn. Dus hier klagen mag altijd als je dat oplucht. Alle sterkte lieverd!

Overigens, weet je dat wetenschappelijk is uitgezocht dat 24 januari de vreselijkste dag van het jaar is? Combinatie van financiën niet op rijtje na de feestdagen, het weer, dip bij volhouden goede voornemens, etc. Dus ik weet niet wanneer je dip begonnen is, maar als dat de 24e was, dan ben je geen uitzondering als we dat wetenschappelijk onderzoek mogen geloven. (Ik heb de tekst van het onderzoek nog als je het leuk vindt om te lezen.)

Wij hoeven hier thuis nooit bang te zijn voor een dip op de 24e want dan is onze jongste jarig. Zo heeft de vreselijkste dag van het jaar toch een feestelijk tintje! ;-)

Ik hoop dat je je snel weer toffer voelt meissie.

Erica, wat vervelend voor je dat je niet lekker in je vel zit. Maar bij ons "klagen" mag altijd!
Wandelende hormonen.... praat me er niet van... Er hoeft dan maar iets te gebeuren en je schiet in de stress, wordt onredelijk en huilt om niets.
En dan andere factoren die zich in je omgeving afspelen, het is allemaal niet niks. Logisch dat je het dan soms niet ziet zitten.
Probeer om niet in je eentje te gaan zitten tobben, maar om je hart te luchten. Thuis, bij een vriendin, of hier. Maar blijf er met iemand over praten hoor.
Ik geef je een dikke knuffel. Veel liefs!

Lekker hier klagen als het oplucht Erica!
Zwanger zijn betekent echt niet altijd dat je op een grote roze wolk zit.
Probeer de moed er een beetje in te houden en schrijf hier de frustraties maar van je af.

Lief van jullie.... nu heb ik hier weer tranen van in mijn ogen.
Maar het gaat nu weer stukken beter!!!
Ik voel me ook weer een beetje nuttig!

Op mijn werk loopt het lekker, hier thuis heb ik het redelijk aan kant (blijven altijd nog wensen over :-( ) en heb weer gestreken voor anderen.
Ja mopperen jullie nu maar op me, maar ik voel me er weer nuttig door!!

Kortom.... ik zit weer lekkerder in mijn vel, en ik hoop dat dit heel lang duurt!

Ik mopper helemaal niet op je. Als jij je daardoor een stuk beter voelt, moet je gewoon lekker wat strijkwerk voor anderen doen. Het gaat erom hoe jij je voelt. En zodra je je goed voelt, kun je de rest ook beter aan. Dus gewoon op je gevoel afgaan meissie!

Fijn dat je weer beter in je vel zit. Houden zo! En anders kom je gewoon lekker weer klagen hier.

Waarom zouden we op je mopperen? Omdat jij doet wat je leuk vindt, en je daardoor beter en nuttig voelt? Welnee, dat is precies wat je moet doen.  Fijn dat je je weer wat beter voelt!

Ahum.... nu kreeg mijn man van de psycholoog de opmerking mee dat ik dat toch beter maar niet kan doen....
Meer op mezelf letten, en geen strijk voor anderen doen en zeker niet als ik het niet staand kan (moet er helaas bij gaan zitten)
Ik moet meer leren 'nee' te zeggen. Die man heeft mij 2x gezien en weet nu al dat ik dat niet goed kan......
Wat vinden jullie hier nu van???