Een uurtje geleden kreeg ik een SMS'je dat zijn hoofdpijn over is.  Wat een verrassing! Ik vat dit maar op als een soort verontschuldiging, want zo'n SMS verstuur je natuurlijk niet aan je moeder zonder te beseffen dat je wel een heel gemakkelijk voorzetje geeft voor een "Zie je nou wel...." Heb ik niet gedaan trouwens, ik heb een vriendelijk doch zeer afgemeten SMS teruggestuurd en ik spreek hem vanmiddag nog wel!

Maar het lucht wel een beetje op!

Groetjes, Anja

PS Mijn vader zou zeggen: "Pubers? Het zijn net échte mensen."

Groetjes, Anja

Pfffff..... knap gedaan Anja!!! Ik denk dat je er vanmiddag gewoon niet meer op moet terugkomen???

Poeh Anja, wat een start van de dag!
Toch denk ik dat het SMS-je aan jouw een manier is om zich te verontschuldigen wat er vanochtend gebeurd is. Met Louise ben ik het wel eens, ik zou eerst afwachten of hij er zelf nog iets van zegt.
Sterkte vanmiddag.

Precies, wat Gompy schrijft bedoel ik....

Knap ingehouden Anja! Nou lekker rustig blijven, ik zou er denk ik proberen niet meer op terug te komen (maar of ik me zou kunnen inhouden...)

Knap Anja dat je rustig gebleven bent!

Grappig die sms van hem. Zal inderdaad wel een soort sorry zijn.

Hij begon er 's middags zelf over, meteen toen hij thuiskwam. We hebben er kort over gesproken en zijn over gegaan tot de orde van de dag.

Ik ben erg tevreden over mezelf omdat ik ook wel eens heel erg kwaad kan worden in zo'n situatie, maar nu ben ik zo beheerst geweest, ben ik erg blij om. Soms voel ik me namelijk nog beroerder om mijn eigen reactie op hem, dan om het 'gedoe' zelf.

Groetjes, Anja

Da's ook mijn probleem... ik schiet veel te snel uit mijn slof. Helaas kan mijn man daar ook niet tegen, en krijg ik daardoor vaak niet de kans om het zelf te corrigeren en goed te maken met het kind. Ik houd me er maar aan vast dat ik het 10x minder erg heb dan mijn vader het had en ik had een goede band met hem...

Ik herken dat ook,. maak me ook te snel kwaad. Helaas lijkt M3 op mij, dus de botsingen zijn hevig. M2 lijkt op haar moeder, die huilt meteen bij een confrontatie, daar kan ik ook weinig mee.... 

Vrijdag en gisteren M2 na het eerste uur ziek naar huis. Verder is ze ook niet echt fit, dus het is wel echt iets. Maar ja, naar de dokter wil ze niet... Vandaag maar weer naar school, en hopen dat het over gaat. We hebben gezegd dat ze naar de dokter moet als ze zich zo blijft voelen, maar dwing jij een 18 jarige?