Een beroepskeuze maken is inderdaad heel moeilijk. Toen onze zoon met 16 jaar van de (laatste lichting) MAVO afkwam wist hij het ook niet, en nu weet hij het volgens mij nog niet. Hij is na de MAVO begonnen met MBO Marketing en Communicatie. Dat heeft hij wel afgemaakt, maar toch was duidelijk dat zijn hart daar niet lag. Nu begint hij op HBO Bedrijfseconomie. Mwah, kleine richtingverandering . Maar goed, het zijn mooie studies en cijfertjes dat ligt hem wel. Toch ben ik niet van mening dat hij die vier jaar M&C voor niks heeft gedaan. Hij heeft er veel geleerd en heeft zichzelf ook leuk ontplooid. En leren doe je nooit voor niets....die kennis (en vaardigheden)komt vast wel weer eens van pas. Overigens zijn het allebei studies waarbinnen ook weer heel veel richtingen zijn, brede studies dus. Ik denk dat dat vooral handig is als je nog niet precies weet wat je wilt gaan doen. Ik denkt dat je op die leeftijd nog heel breed moet denken: "doe je graag of denk je graag", "zorg je graag of baas je graag", "cijfers of talen", "commercieel of niet" Dat zijn vaak dingen die je op basis van karakter al enigzins kunt schiften. En dat is al moeilijk genoeg, laat staan de rest... Maar ik kan me helemaal aansluiten bij Joke: meestal komen ze er wel!

Hoi, Wil weer reageren. Ja het is erg jong om te moeten beslissen. Maar een basisopleiding is toch niet te veel gevraagd. Onze zoon is blijven zitten. Meneer heeft het nu bedacht dat hij geen school meer wil maar liever wil gaan werken. Vakken vullen in de supermarkt. Dit was zijn vakantie werk deze zomer!!!!! Hij gaat naar school, maar je moet niet vragen hoe. Wil helemaal niets meer!!!!!! Ja werken bij de super. En een humeur om op te schieten! Maar ik wil dat hij zijn "mavo" afrond. Zal wel te streng zijn. Andere school, ja die nemen geen leerlingen aan die zo ongemotiveerd zijn. En zo als jullie al eerder aan geven. Het zal allemaal wel goed komen, maar dit is nu wel heel moelijk te geloven. ws dat is bijna wel zeker, gaat hij volgend schooljaar van school zonder diploma en wat dan??????????????????????????????????????????? Een radeloos tijgertje!!!!!

Tijgertje, misschien helpt het samen met hem een blik in de toekomst te werpen. Wat zou hij graag willen: Mooie auto? Leuk huis? Boodschappen doen, zonder op geld te hoeven letten? Misschien heeft hij nu een hobby, is daar straks nog geld voor? Als hij een toekomst voor ogen heeft met de toch wel wat luxe, kan jij hem mooi vertellen dat hij dat wel kan vergeten met een baantje bij de supermarkt. Daar komt nog bij dat hij het boven de 20 wel kan vergeten, dan is hij te duur en moet hij zonder papieren maar een andere baan zien te vinden. Wie weet, misschien zet een sombere toekomstvoorspelling hem toch op andere gedachten.

Ja emotutje, dat zou inderdaad goed kunnen werken! En misschien kan hij na de 'mavo'door in een duaal traject (BBL) 1 of 2 dagen naar school, de rest van de week werken. Zo kan hij misschien toch nog bij zijn "super" blijven, maar dan wel als meer dan een vakkenvuller. Misschien is hij best in staat om hoofd van een afdeling te worden of hoe dat heet in een supermarkt. Dat weet ik niet. Bij supermarkten liggen best wel mogelijkheden, maar je moet natuurlijk geen vakkenvuller willen blijven; dan ben je inderdaad gauw te oud. Laat je eens goed voorlichten bij een trajectbureau van een ROC (Regionaal Opleidingen Centrum). Ik weet niet waar je woont, bij ons heet dat zo. Is MBO. Bij een trajectbureau hebben ze er meer kaas van gegeten dan een mentor ofzo. Zij weten precies wat ze zelf aan opleidingen in huis hebben en de mogelijkheden daarvan. Succes!

Omdat ik geen kinderen heb maar wel een ontzettende vervelende puber ben geweest kan ik hier wel over mee praten. Ik ben zelf twee keer blijven zitten omdat ik niets deed op school maar er ook enorm tegenop zag om examen te doen. ik voelde mij daar veel te jong voor. toen ik uiteindelijk op mijn 19e examen deed voor de Havo was ik helemaal klaar voor om de wereld te verkennen maar niet om een studie te volgen. Die mensen leken mij allemaal zo volwassen en oud. Dus een jaar au pair in amerika. Veel verantwoordelijkheid (voor het eerst!) en zelf keuzes maken. daarna ben ik de SPH gaan doen. Het eerste jaar was erg wennen en die heb ik ook niet gehald. Ik was veel te druk om het studenten leven te ontdekken. In het tweede jaar stond ik weer voor de keuze om verder te gaan of niet. Ik heb voor mijzelf een schema gemaakt wat ik allemaal moest halen en als ik daarin succes had kon ik een jaar stagelopen in Suriname. ditmaal in een kindertehuis voor zwerf en thuisloze jongens. Na dit jaar was ik fris om af te studeren. Ik ben blij dat mijn ouders mij mijn gang hebben laten gaan. Echter. op momenten dat ik op de Havo/SPH wilde stoppen vonden ze het prima mits ik dan in mijn eigen levensonderhoud zou gaan voorzien. nou dat was voor mij een schrikbeeld. Als ik uitrekende wat ik dan moest gaan verdienen en regelen was voor mij de lol er al af. Dus doorzetten maar. Verder hebben ze mij altijd verlangd van mij om eerst iets te proberen en dan pas eventueel af te haken. dat heb ik gedaan. Nu vele banen later heb ik nu een goede baan in de zorg, opnieuw met veel verantwoordelijkheid. Ik voel me thuis in deze sector en heb nooit spijt gehad van mijn (studie)keuzes. tijgertje; het is hoe vervelend ook, heel normaal voor jouw zoon om op dit moment niets te willen. Ik zal hem niet teveel pushen maar ook je eigen regels in acht nemen. Hij vind zijn weg wel. anders zou hij misschien nog een beroepskeuzetest kunnen doen. Groetjes poulien

Misschien is MBO-detailhandel inderdaad iets voor je zoon, tijgertje. Als hij de winkel echt leuk vindt. Maar even wat anders: De zoon van mijn man heeft naast zijn Mavodiploma het diploma 2de automonteur, dat laatste heeft hij met een avondopleiding gehaald. Ook hij wilde na de MAVO niet verder leren. Automonteur is hij niet geworden, gaat niet ivm zijn rug. Maar hij is gaan werken via uitzendbureau's en door keihard te werken en alles aan te pakken, heeft hij "naam" gemaakt. En via uitzendwerk en een goede indruk achterlatend heeft hij op voorspraak nu een vaste baan. Dus ook zonder een beroepsopleiding kun je er komen, door heel goed je best te doen.

Dat denk ik ook. als je wilt aanpakken dan kun je er ook komen.

Dames bedank voor jullie reacties, ik ben er erg blij mee, maar....... Loesje, dit hebben we al zo vaak geprobeerd. Vroeger lukte nog wel, maar nu.......... Hij is nergens warm voor te krijgen. vind dingen wel leuk, maar het gaat gelijk in het exstreme. Wil met z'n 16e een traktorrijbewijs halen en een tractor kopen om met dat ding naar school te gaan??????? Wij wonen in een rijtjes huis dus waar laat je zo'n ding. Hij zegt nu ijskoud dat hij dat niet mag omdat ik het niet goed vind. Heb hem alleen maar gewezen op de feiten van stalling, verzekering, brandstof enz. Hij vind Karten geweldig, maar hij moet nog uitzoeken of het mogenlijk is om bij een club te gaan en hoeveel het gaat kosten. Dit loopt al 5 jaar of zo. Via internet is dat zo gepiept!! Als je echt zin er in hebt ga je dat na zoeken. Am, hij haal zo niet eens de MAVO!!!! Motivatie is echt niet aanwezig. Hij moet naar school, maar anders............................... Dus die optie is iets onmogelijks op dit moment! Poulien, in jou stukje over jou pubertijd lees ik tussen de regels door dat je toch wel wilde. Maar ik bespeur bij mijn zoon niets van dat. Wij strijden met deze ongeinteresseerdheid al vanaf zijn kleuterschool. Toen konden wij, ouders en school, hem toch steeds weer motiveren. Hij kan goed leren, dus hij haalde toen alles gewoon in. Maar nu met de pubertijd is het helemaal onmogenlijk om door te dringen. Zoals het er nu uitziet zal hij wel met 16 jaar zonder diploma van school gaan en dan thuis gaan zitten niksen. Inmiddels zal hij de super dan ook wel beu zijn geworden...... Dat laatste berichtje, dat is de spijker op de kop. MAAR DAT ontbreekt er nu aan........................ tijgertje

Toch een groter probleem dan ik dacht, Tijgertje. Ik vrees dat jullie heel streng moeten worden. Leven kost geld, dus zorg maar dat je het verdiend. Niksen als je van school komt, oke geen eten drinken Of zolang hij kinderbijslag heeft, geen kleding dat gaat op aan zij eerste levensbehoeften als eten, electra, water en gas. Dit klinkt natuurlijk ongelofelijk streng, maar vrees dat hij het nodig heeft om te beseffen dat hij niet op de zak van zijn ouders kan blijven teren. Ik geloof dat jou zoon een harde leermeester nodig heeft. Gelukkig is hij pas 16, het kan alle kanten nog op en we gaan toch uit van de goede.

Tja, denk dat ook, maar dat is oozoo moeilijk. Hij is nu 15 jaar, maar doet alsof hij een volwassene is. Geven we hem dingen terug alsof hij volwassen is, dan stijgerd hij, want..... Behandelen we hem als kind van 15 jaar, dan vind hij dat we hem niet moeten behandelen als kind........ Snap jij het???????? Eerst moeten we dit schooljaar doorkomen. De eerste tekenen van de ellende komen bij het 1e rapport in okt.(tussen rapport) Mijn stelling heeft hij al binnen. Bij onvoldoendes is het stoppen bij de super en hooguit nog alleen zaterdag werken wanneer het maar om een enkele onvoldoende gaat. En wat betreft de strenge aanpak zoals jij beschreef. Helemaal mee eens, alleen niet eten dat is??? Weinig extra's. Zal saaie kost moeten maken denk ik. Geen kroketje op brood, geen lekkere koek of snoepje ed. Zal ook niet willen dat hij van huis wegloopt! Tijgertje

Neeeeeeeeee, niet weglopen van huis, daar heb je jezelf het meest mee. Alleen maar meer zorgen. MAAR laat hem nooit merken dat je dat heel erg vinden, juist op deze leeftijd gaan ze dat tegen je gebruiken.Gaan ze er juist mee dreigen. Eten moet hij natuurlijk, maar saaie kost en geen extraatjes moeten hem ooit aan het denken daan zetten. Ik heb al eerder gezegd, heb weinig problemen met mijn kids gehad. Als ik dit zo lees waren ze eigelijk akelig braaf :) Bedoel ik niet alleen jouw zoon mee,hoor tijgertje. Dit om misverstanden te voorkomen. Bedoel dus alle beschreven pubers :) Mijn tante van 70 was onderlaatst een weekje bij mij en ze zei: We roepen al door de eeuwen heen: OOOOOOOO die jeugd van tegenwoordig. Maar zei ze: Volgens mij zijn de pubers van nu het moeilijks op te voeden.Volgens haar mede doordat deze tijd zo verschrikkelijk prestatie gericht is. Misschien heeft ze daar groot gelijk in.

Ach lief tijgertje.... Je zit er ook echt midden in hè? Ik heb vreselijk met je te doen, maar ook met je zoon. 15 - 16 jaar Een moeilijker leeftijd kun je niet hebben. Het moeilijke is dat deze kinderen (want dat zijn het toch nog, ook al vinden zij zelf van niet...) eigenlijk hun eigen fouten moeten maken. Fouten waarvan ze kunnen leren, vooral ook zèlf leren, niet omdat pa en ma dat zeggen. Maar ja, dat kunnen ook fouten zijn die jarenlang vervelend uitpakken en waarvan we ze willen weerhouden omdat ze de gevolgen van hun (in onze ogen...) verkeerde keuzes niet kunnen overzien. Het is een wankel evenwicht. Bij de strenge methode zit je met een huis vol ruzie. Bij de zachte methode zit je met onzekerheid over zijn toekomst. Een gesprek met je zoon aangaan op dit moment bijna niet te doen, begrijp ik uit jouw berichtjes. Als je het toch nog eens probeert, neem je dan eens voor dat je alleen maar gaat luisteren. Laat hem eens vertellen wat hij nu eigenlijk wil. Wat hij van jullie daarin verwacht. Ga er niet tegenin. Reageer neutraal en belangstellend. Zeg aan het eind van het gesprek alleen dat je het nu beter begrijpt en dat je erover na wilt denken. Misschien krijgt hij dan in ieder geval het gevoel dat hij serieus wordt genomen en dat er naar hem geluisterd wordt. Ik wil hiermee trouwens absoluut niet beweren dat jullie dat niet doen, maar ongetwijfeld zit die gedachte wel in het hoofd van jullie zoon. Dat hoort nou eenmaal bij 15-16 jarigen... Ik kan eigenlijk nog een extra ding zeggen: geduld, geduld, geduld! En sla je door dit jaar heen, ook al is het soms met de moed der wanhoop... Deze periode gaat (gelukkig!!) voorbij.

BEDANKT!!!!!!!!!!!!!! Het lucht op om hier mijn hart te luchten. BEDANKT!!!!!!!!!!!!!! Voor de tips en opbeurende woorden. Ze doen veel goed! Goed dat dit geen papier is, anders waren de leters echt onleesbaar geworden!!!! Tijgertje

Tijgertje, laat hem zijn verhaal doen en denk er over na, Spreek af dat je er op terugkomt. Je kunt dan altijd beginnen met; "Als ik je goed begrepen heb" Maar laat hem ook de andere kanten zien van zijn gedachten. Leg hem de consequenties voor van zijn keuzes. Dat is iets heel anders dan je mening ventileren. Niet dat dat niet zou mogen; ik begrijp je zorg heel heel goed. Maar lieverd; dit is ook geen houdbare situatie en hier lopen jullie ook als gezin helemaal stuk in een verziekte en gespannen sfeer. En dat kan en mag niet gebeuren. Heel veel succes en hou ons op de hoogte! Ik denk aan je; hou je taai!

Ik zat te denken of het tegenovergestelde ook werkt. Je zit er nu bovenop.Iedereen in zijn omgeving maakt zich druk, waarom zou hij zich dan druk maken? als je je minder druk maakt, kan hij denken Heee wat is dit? Verder zou ik em inderdaad zoals Emotutje zegt hem alleen de basis dingen geven, de rest kost geld en dat kun je verdienen. Om hem wel tegemoet te komen zou je hem wel iets kunnen laten doen wat hij echt leuk vind maar daar een tegenprestatie tegenover stellen. Over dat ik toch wel wilde.. ik had in principe niets te willen. Geen opleiding dan ook geen hulp. Met een slecht rapport kreeg ik huisarrest, puur omdat ik de boel had verzaakt want ik ben niet dom. Mijn vader of moeder ging naast mij zitten als ze echt het idee hadden dat ik het niet snapte en worstelden samen met mij door de stof. Misschien kun je je zoon voorrekenen wat hij kan verdienen zonder opleiding en wat het allemaal kost aan levensonderhoud. Bij de super wordt je er al gauw uitgeknikkerd wanneer je te oud bent op je 23e en dan? Het lijkt me heel moeilijk. Bedenk dan wel dat je hem tot nu toe al een hele basis hebt gegeven. Niet dat hij dat nu zal erkennen, wacht maar op de tijd dat hij puberdende kinderen heeft en bij jou om raad komt!

Hoi Dames, Stel, ik wil dit graag eens, beter gezegd weer eens gaan proberen. Inderdaad praten we de laatste tijd nergens meer over. Altijd is er wel een conflict. De normaalste dingen gaan niet meer gewoon. Dus een gesprek moet er komen. Kan deze alleen niet plannen. Hij moet er ook open voor staan. Dus moet het zeker in het weekend gebeuren, want door de week is hij niet te genieten omdat hij naar school moet!!! En ik zal me moeten voorbereiden door te voren mijn mond dicht te plakken!!! Zal hele goede tape nodig hebben!!! Poulien, je hebt gelijk. Er altijd boven op zitten is ook niet alles. Echter vorig jaar hadden we hem strak in het gereeel. Hij mocht niet computeren, dat was een grote straf. Van de 6 verliespunten ging hij naar de 3. Hoera, felicitatie waard en complimentjes te over. De regels werden weer wat versoepeld en........ je raad het al gelijk weer bij het volgend rapport 5 verliespunten, met gelijk de mededeling dat hij echt ze heel makkelijk kon ophalen. Stom we trapte er in. Dus hij is blijven zitten. Bij hem zullen wetoch heel streng moeten zijn en blijven, want geef je 1 vinger pakt hij gelijk de 4 handen. Verder over iets wat hij graag zou doen. Niets!!! Zodra hij merkt dat het niet alleen leuk is, maar er iets voor moet doen, dan is het niet meer leuk. Geen sport of hobby is iets voor hem. We hebben diverse dingen aangemoedigd, maar altijd op niets uitgekomen. Met aanmoedigen bedoel ik hem vrijlaten in het onderzoeken van een hobby of sport. Maar zodra je aangaf dat hij er maar meer info over moest verzamelen dan was het al klaar. Huisarrest is niet nodig. Hij gaat gelukkig nog niet uit! Dat is dus geen straf. Als wij een weekendje weg gaan, zou dat een straf zijn als hij niet mee mocht. Maar dat gaat te ver vinden we. Want hij kan niet alleen thuis blijven en we kunnen niet zomaar ons kind bij iemand laten logeren omdat wij vinden dat hij niet met ons mee mag. Dan ga ik niet mee, en dan vind ik dat we wel eens een keertje weg mogen. We gaan al niet op vakantie!! Wij helpen hem altijd met huiswerk wanneer dit nodig is. alleen niet om 23.00uur 's avonds als hij aankomt dat hij er niets van snapt en het proefwerk al een week geleden heeft opgekregen. In het begin deden we dat nog wel. Maar elke keer!!! Hij krijgt genoeg tijd om het te vragen. Daarbij speelt ook mee dat hij altijd zegt dat hij of geen huiswerk heeft of het al af heeft. De proefwerken worden niet van te voren geleerd, maar op het allerlaatste. Wat we ook zeggen en helpen, daarin veranderd hij nooit, denk ik. Wat de Super betreft, je hebt helemaal gelijk. En het laatste, ja ik heb hem al wel wat opvoeding gegeven. Iedereen vind hem een leuke aardige, rustig gast. Als je verteld hoe hij kan zijn, staan ze je aantekijken of je van mars komt. Ook weet ik, dat hij altijd netjes en beleefd is. Bij de Super hebben ze dat gelijk door gehad. Het was niet zo erg dat hij nog langzaam was. Hij sprak beleefd tegen de klanten en is daar altijd vriendelijk. En over later, ja ze zeggen dat kinderen het in het kwadraat mee nemen. Hij kan z'n borst nat maken. Gelukkig is het nu wat rustig. Stilte voor de storm. Binnenkort gaan de eerste proefwerken weer komen!!! Tijgertje

Tijgertje, even een heel andere kant. Ergens schrijf je dat je zoon eigenlijk al vanaf de kleuterschool ongeinterreseerd is. Is daar wel eens goed naar gekeken. Ik herinner me namelijk een TV programma waar (hoog)begaafde mensen vertelde dat ze zich op school erg verveelden, omdat de lesstof eigenlijk te makkelijk voor hen was. Maar bijna allemaal werden ze als ongeinterreseerd bestempelt. Maar die ongeinterreseerdheid kwam omdat het leren geen uitdaging voor hen was. Heeft je zoon wel eens verteld waarom hij school niets aan vindt? En dan bedoel ik niet het"standaard" puberraal dwarsliggen.

Ja, Hij wilde vroeger liever spelen met autootjes. Later zag hij het nut niet in om te leren. Waarom's zijn meerdere keren beantwoordt en uitgelegd. Nu geeft hij soms wel toe dat we toen gelijk hadden. Zoals bij aardrijkskunde de plaatsen leren, nu kan hij vrij goed kaart lezen!! Maar stuurt mij gerust de verkeerde kant op!!! Dan hebben de mannen (mijn man en mijn zoon) weer eens veel plezier!! Zijn IQ is akelig gemiddeld. Precies in het midden. Hij blinkt nergens in uit. Hij is wel eens getest door een psycholoog,daar kwam niets uit. Tijgertje

Maar gemiddeld is prima, hoor. Mijn kinderen zijn ook geen bollebozen en hun cijfers waren meestal een 6 of een 7. Ze hebben allebei een MBO-diploma en allebei hadden ze geen zin om door te leren. Ze hebben helaas geen vaste baan, maar wie nog wel? het is bijna allemaal uitzendwerk of 1 jaar contracten. Mijn kids werken dus via een uitzendbureau en hebben het prima naar hun zin. Ik denk toch dat het allemaal wel goed komt, je zoon is waarschijnlijk een laatbloeier,maar zijn inzicht komt volgens mij wel. Tijgertje, we kunnen niet allemaal proffesor worden, er blijven altijd mensen nodig die met hun handen kunnen werken. Het is toch erg fijn dat ze bij De Super vinden dat hij keurig gemanierd is. Dat is een compliment aan de ouders. Jullie dus. Jullie mogen daar best trots op zijn, juist omdat ik veel van zijn leeftijdsgenoten meer dan brutaal vindt.

...en de spreuk die emotutje onder haar berichtjes heeft staan, dat is ook een goeie, tijgertje! kop op!! over een jaar kijken jullie en hijzelf er al heel anders tegenaan!