Ik bedoel dat de kinderen de pester moeten negeren. Zeggen ik vind het niet leuk en dan negeren. Ik weet dat pesten heel hardnekkig kan zijn want ik was zelf ook dikwels de klos, spreek net zo goed uit ervaring. Mijn zoon leerde op de cursus dat hij een stevige houding aan moest nemen. Zeggen ik vind het niet leuk en dan rechtop weglopen. Geen zielige houding aannemen. Ik zelf had suiker in mijn broodtrommel, de nagelafdrukken in mijn arm staan. Ze trokken de tas van mijn fiets. En ga zo maar door. Het werd pas beter toen ik naar de hogere school ging. Was toen een jaar of 16. Dan worden mensen ouder en wordt je makkelijker. Maar ook volwassen kunnen pesten. Ook daar hoor je regelmatig van. Pesten op het werk. Het klinkt misschien makkelijk maar toch is het niet makkelijk. Andreja

Gelukkig dat je het niet gemakkelijk bedoelde. Zo kwam het even over.

Na deze uitleg is het inderdaad wat duidelijker.

citaat:
Andreja wrote:
We zijn nu een tijd verder ben wel benieuwd hoe het nu gaat.

Die kinderen hebben haar nooit meer gepest. Ik ben regelmatig op school, misschien dat dat ook een beetje helpt. Dat "meewaai-vriendinnetje" en Jongste hebben na verloop van tijd weer vriendschap gesloten en spelen af en toe bij elkaar.

Ik ben blij dat ik zo gehandeld heb als ik gedaan heb. Ook ik weet helaas uit ervaring dat negeren echt niet helpt. "Dan hebben ze geen lol", zei mijn moeder altijd. Vergeet het maar, ze hebben dikke pret onder elkaar en stijgen in de rangorde van de groep als ze vaak en veel lelijke dingen zeggen. Door te negeren stop je pesten niet!!

Ik ben blij dat ik het niet gepikt heb! Ook voor mijn dochters gevoel. Het voelt goed als mama voor je opkomt. Dan ben je de moeite waard, zeg maar. Zo heb ik het vroeger en nu dus ook ervaren.

Groetjes, Anja

Ik vind het een moeilijk iets om goed te handelen bij pesten.....
Zeker als je niet goed in kan schatten of iets werkelijk pesten is, of iets waardoor zoonlief het zo ervaart........

Hoe is de situatie op het moment Erica?

Altijd nog hetzelfde......
Hij is dus nu met een sova-training bezig...... ik hoop dat hem dat wat gereedschap kan geven om goed op situaties te reageren.......

Arme kleine man. Hopen inderdaad dat die training hem kan helpen om wat weerbaarder te worden.

Onze jongste heeft in groep 8 van de basisschool een sova-training gevolgd. Ik moet zeggen dat het zeker nog een jaar of 2/3 geduurd heeft voordat wij als ouders vinden dat het zijn vruchten afwerpt.
Ze staat op het moment heerlijk stevig met beide benen in het leven!
Hopelijk duurt het bij jullie niet zolang, succes ermee!

Maar...... blijkbaar kan de knop dus ook later nog een keer omgaan......

Als we niet direct resultaat zien........ is er dus blijkbaar nog wel hoop :-?

Omdat onze jongste net na afloop van de sova-training brugpieper werd, had ze veel moeite met alle veranderingen die volgen op de overstap van basis- naar middelbaar onderwijs. Het leek wel of ze juist een stapje achteruit ging i.p.v. vooruit! Gelukkig vond ze na een jaar of anderhalf haar draai op de middelbare school en toen ging het alleen nog maar vooruit!

 

Hihi..... ik ben even aan het teruglezen en ik dacht dat ik echt al heel lang niet meer geweest was, maar dat is ca 3 mnd........

Zo erg is het dus nog niet dat ik probeer terug te komen???

Tuurlijk is het niet erg dat je terug probeert te komen! Je bent altijd welkom, dat weet je toch?! Hoe is het nu met je zoon?

daar is ook nog geen verandering te merken.....

we hebben hem wel opgegeven voor verdere onderzoeken, ik hoop dat dat niet meer te lang duurt en dat daar iets uit komt waar we iets mee kunnen!!

Vervelend zeg dat er geen schot in de zaak zit. Alle sterkte. Ik hoop dat die onderzoeken een oplossing bieden.

Ondanks dat jongste wat weerbaarder is toch weer last van pesten op school. Van de week in tranen thuis. Een jongen uit z'n klas loopt al een tijdje te klieren en nu werd jongste toch weer uitgescholden om z'n uiterlijk. "Vetklep" en "jij met je vadsige vetrollen". Gelijk een mailtje naar z'n mentor gestuurd. School heeft inmiddels met de betreffende jongen en z'n ouders gesproken. Blijkt dat jongste niet z'n enige slachtoffer is. Er lopen er nog 4 (!) rond in die klas die gepest worden door dezelfde jongen. De jongen is er fors op aangesproken en er is een aantekening is z'n dossier gemaakt. Maar jongste blijft verdrietig, het vriendje waar hij altijd goed mee op kon schieten is namelijk nogal onder de indruk van het gedrag van de pester en loopt nu steeds met hem mee. Tuurlijk weet ik zelf wel dat zo iemand dan niet echt je vriendje is, maar leg dat maar een uit aan een 13-jarige.  Wat kunnen kinderen toch gemeen zijn en wat voel je je als ouder dan toch machteloos.

School was overigens wel blij dat we gelijk aan de bel getrokken hadden. De andere gepeste kinderen hadden dit niet gedaan. In het gesprek met de pester was dus naar voren gekomen dat er nog wel wat meer kinderen op zijn lijstje stonden. Erg toch?

grtz

Marion

Oh wat een lastige situatie Marion dat het vriendje van je jongste zo aan die pester hangt. Voelt als een soort verraad voor een jongen van die leeftijd.

Het gaat dwars door je moederhart als je kind gepest wordt. En wat goed inderdaad dat jullie meteen in actie gekomen zijn. Enig idee waarom er over de andere gepeste kinderen nog niks bekend was? Niet elk kind vertelt het ook thuis natuurlijk dus kan goed dat die ouders er niet eens van geweten hebben.

Hopen dat het vanaf nu weer beter gaat met je zoon. Alle sterkte.

Die andere kinderen hebben het kennelijk niet thuis verteld, of thuis wordt het misschien niet serieus genomen.

Ik vind het enorm moeilijk, de laatste 2 jaar op de basisschool heeft hij zich er echt doorheen geslagen. Na het pestincident in groep 5 en 6 had hij voor zichzelf bedacht:"ik heb geen vriendjes op school, ik heb klasgenoten". Enorm knap maar ook enorm moeilijk. Op de middelbare school leek voor hem echt een nieuwe start. Hij kan het eigenlijk met iedereen wel goed opschieten en een van de jongens werd echt een vast vriendje. Ze spraken veel samen af, fietsten samen naar school en nu laat dat vriendje hem vallen. Misschien is het tijdelijk maar ik kan me zo voorstellen dat jongste het vertrouwen nu wel goed kwijt is. En dat begon hij net een beetje weet terug te krijgen, zo jammer. 

Overigens geniet hij wel volop de aandacht van de dames ;-) Toen hij vorige week een wedstrijd moest tennissen zaten er 2 dametjes van zijn leeftijd aandachtig te kijken. En ondanks dat hij verloor vonden ze hem GEWELDIG spelen. Haha, zo schattig. Maar ja, die meiden willen na school niet x-boxen :-(

grtz

Marion

Ooit gaat-ie zelf die meiden ook interessanter vinden dan x-boxen! ;-)

En ik had nog zo gehoopt dat ik me hier nooit zou hoeven melden.

De GKD is mikpunt van pesterijen op het schoolplein. Gelukkig is zij het niet alleen, maar wordt meer kinderen uit de klas het leven zuur gemaakt. Ook niet tof natuurlijk, maar het is een geruststelling dat de pesterijen niet persoonlijk op de GKD gericht zijn.

Lang verhaal kort: meisje uit de klas van de GKD in groep 3 blijven zitten. Die klassen hebben tegelijk overblijf tussen de middag, dus meisje trekt nog naar de klas van de GKD toe i.p.v. naar haar nieuwe klas. En meisje neemt samen met jongen uit de klas van de GKD beurtelings meisjes uit de klas (en onze KKD want die speelt weleens met de GKD en haar vriendinnetjes) te pakken.

Het gaat om in een hoekje drijven, tegen het hek aan drijven, achter het materialenhok drijven en dan het een en ander aan schoppen en slaan. Gelukkig gaat het niet heel hard (hoewel de GKD wel een keer een kaakstoot van de jongen heeft gekregen), maar pijn doet het sowieso (is het niet lichamelijk dan is het wel geestelijk.

Gelukkig vertelt de GKD alles meteen zodat we op tijd in actie kunnen komen.

Inmiddels is meneer Sje dus samen met de moeder van het vriendinnetje van de GKD naar de directeur geweest en er gaat actie ondernomen worden.

Vandaag kwamen de GKD en haar vriendinnetje weer thuis met on-leuke verhalen over het schoolplein vanmiddag. Natuurlijk stoppen die pesterijen niet van de een op de andere dag, maar ze is vandaag achter het fietsenhok tegen het hek gedrukt en op haar hoofd geslagen door het meisje.

Dat is zo'n stiekem kindje. Ik doorzag haar vorig jaar aan het begin van het schooljaar al (hoe kan het ook anders, ik heb daar in het verleden een sensortje voor ontwikkeld!). Ze kijkt je altijd een soort van schuin aan, nooit rechtstreeks. Ik had al een onderbuikgevoel bij dat kindje.

Verder komt ze altijd alleen met haar broertje naar school. De ouders zie je nooit. Ik heb de indruk dat ze aardig aan hun lot overgelaten worden. Het zou dus weleens een schreeuw om aandacht kunnen zijn, dat gepest, maar dat rechtvaardigt dan niet dat ze onze GKD en andere klasgenootjes te pakken neemt.

Zucht.......................................daarstraks toen de moeder van het vriendinnetje belde werd het me dus even teveel. Ik heb de telefoon aan meneer Sje gegeven. De dametjes schrokken ervan en vroegen meteen wat er aan de hand was. Ik wil het ze niet vertellen, dus ik heb maar gewoon gezegd dat ik er gewoon heel verdrietig van word als iemand gepest wordt omdat ik vroeger bij een meisje in de klas zat wat gepest werd en dat ik gezien heb hoe ongelukkig zij ervan werd.

Volgens mij heb ik het dan neutraal genoeg uitgelegd zonder echt heel hard te liegen.

Morgen gaat meneer Sje weer naar de directeur om nog meer gang achter de zaak te laten zetten. Dit moet gewoon stoppen voordat de GKD met tegenzin naar school gaat. (die 2 klassen niet tegelijk over laten blijven tussen de middag zou al een goede oplossing kunnen zijn).

Ondertussen hebben we de GKD wat instructies meegegeven wat ze wel en niet moet en mag doen wat die kindjes aangaat.

Edited by - Sje on 23-9-2010