Erica, uit dat je wel een camera thuis zou willen, begrijp ik dat er meer speelt, ook thuis? Wat heb ik het niet vaak zo gewild!
Heel, heel veel sterkte gewenst, en ik hoop echt dat je samen met school het zover kunt krijgen dat hij zich daar veilig en prettig kan voelen. Dat zou thuis ook lucht geven lijkt me.

Ik heb het ideedat erica met de camerahet verdriet en de wanhoop thuis wil vastleggen, om de daders te confronteren met alles wat ze aanrichten...

 

Ik heb me ook afgevraagd wat ze daarmee bedoelde, maar inderdaad Pepo, dat zou het wel eens kunnen zijn.

grtz
Marion

Ik denk ook dat ze dat bedoelt.

Ik zat juist in een heel andere richting te denken, bij jeugdzorg en dat soort instanties gbruiken ze ook camera's om te kijken hoe men met problemen omgaat en ik dacht dat ze dat bedoelde...??

Nou Erica, help ons uit de droom meid!

Daanie en Louise begrepen wat ik bedoel, al is dat andere misschien ook wel een goed idee.
Maar het gaat mij er vooral om om vast te leggen hoe hier op elkaar gereageerd wordt en daar dan weer van te leren.
Mensen het wordt/is al met al zo'n mega-ingewikkelde gebeurtenis.
Eric reageert thuis af, wat we niet kunnen tolereren, wat daarna reactie van frustratie en machteloosheid geeft.
Wie reageert hier op wie en hoe????

Maar de stap om zoiets aan te vragen is toch nogal groot, eigenlijk zou je zoiets eerst prive moeten kunnen proberen voor je er een instantie bij haalt!

Ik begrijp dat je er niet zo gauw een instantie bij wilt halen. Je bent bang dat je kind dan een stempel opgedrukt gaat krijgen.
Dat hij thuis een reactie krijgt is logisch. Dat is de enige plek waar hij zich veilig voelt.  Alleen denk ik dat je dit gedrag dan niet moet bestraffen. Probeer hem in te laten zien dat er ook andere manieren zijn om je gevoelens te uiten. Neem als hij uit school komt bewust even tijd voor hem alleen, laat hem vertellen wat hem dwars zit en praat daar dan met hem over.
Als hij het gevoel krijgt dat hij thuis serieus wordt genomen zal hij vanzelf thuis rustiger worden.

Ik snap heel goed hoe je je voelt en je machteloosheid maar door zelf rustig te blijven zal je kind ook sneller rustiger worden.

Heel veel sterkte ermee.

grtz
Marion

Ik hoor hem alleen niet elke dag over het pesten, wil er dan ook niet constant de nadruk op leggen. Hij weet dat ik er iets mee doe, als er iets is dat hij kan komen....

Eerder had Sonnie het over een andere school.... ik denk niet dat dit helpt.
We hebben hier een school op het dorp, waar ze niet naar toe gaan ivm met ons geloof. Hij loopt/fietst wel veel op het dorp, ze kennen hem dus wel. Maar hier ervaart hij dezelfde dingen als op zijn school (dat zijn spelletjes niet leuk zijn en dat hij niet mee mag doen)

En een sport bijv. vechtsport waarin hij meer zelfvertrouwen krijgt EN zijn agressie kan uiten? judo/boksen/tennis (hard tegen bal aan slaan).....

gr

Ja hhhhhhhh..........
Ik rij al heel wat met hem af, dan ook weer 15 km enkele reis.
Kan dat nog in zijn agenda???? Ik wil hem nog kind houden en dat hij speelt. Hij heeft al zoveel bezoekjes aan artsen, tandartsen, fysio..... pffffff.

Ben ik nou een ontaarde moeder???

We hebben er heus wel over nagdacht, maar weten niet goed hoe we het moeten doen...... en ook dat kost weer ;)
Ontaard he dat ik zo denk?!

Op zich kan het juist goed zijn om hem op een sport te doen. Hij leert dan andere kinderen kennen, krijgt nieuwe vriendjes en heeft dan iets waar hij zijn energie kwijt kan.
Mijn zoontje tennist veel en graag en doet dat ook best leuk. Dat is voor hem een uitlaatklep geweest zeker in de tijd dat hij veel gepest werd. Zijn tennismaatjes beoordeelden hem op zijn prestaties en niet op zijn uiterlijk. En omdat bij een sport de kinderen op niveau worden ingedeeld loop je niet het risico dat hij daar mee gepest kan worden.

Misschien toch iets om te overwegen. En een sport als bv voetbal of judo kost niet zo veel.

grtz
Marion

Je bent geen ontaarde moeder Erica! Het feit alleen al dat je er rekening mee houdt dat hij naast school al zo'n druk leventje heeft met de medische molen zegt iets over het feit dat je een goede moeder bent.
Zijn zat ouders die de agenda van hun kind helemaal volproppen.

Anderzijds, is het mogelijk wel een goede ontspanning voor hem. De medische molen is zo leuk namelijk niet.

Komt ook bij, als hij een sport zou gaan doen, ontwikkelt hij een talent. Een talent wat anderen niet hebben en waar ze hopelijk bewondering voor hebben. En als er anderen zijn die hetzelfde talent hebben, schept dat meteen een band want ze hebben samen iets om over te praten. Tweeledig dus eigenlijk.

En inderdaad, het kost weer geld, maar er zijn misschien best goedkopere opties dan de dure sportscholen. Dus net wat Marion zegt, mogelijk iets om te overwegen.

En als jij dan een superleuke lekker in zijn vel zittende knul ervoor terugkrijgt waar je een stuk minder zorgen om hebt, dan is het het geld dubbel en dwars waard geweest.
Maar ik snap je dubbele gevoel erover wel.

Dus ik blijf je een toffe mama vinden en je bent niet ontaard!

Edited by - Sje on 2-10-2007 8:28:32 PM

Sje zegt het al, sporten kan heel goed zijn, maar rekening houden met de rest van zijn weekinvulling en met je budget is niet ontaard, maar verstandig!

Als je ervoor kiest een sport te zoeken, kijk dan heel goed naar zijn eigen talenten en wensen, en zoek een sport waar hij goed ik kan worden, zodat hij inderdaad op zijn prestaties beoordeeld gaat worden. Het laatste dat je nu wilt is dat hijweer in een groep terecht komt waar hij gepest gaat worden.

Ik zelf heb als kind (nou ja, als tiener, op de basisschool werd ik niet gepest) heel veel gehad aan het jeugdkoor, waar mensen op een heel andere manier met elkaar omgaan, en daar heb ik een grote groep echte vrienden opgedaan, die me door de vervelende tijd heen hebbengeholpen. En ik ontmoette er M1 natuurlijk, dat scheelt ook...

Kijk dus niet alleen naar sport, maar ook naar andere groepsactiviteiten waar hij zich kan thuisvoelen en zich geaccepteerd kan weten.

Edited by - Peter P on 3-10-2007 08:16:40

Vandaag (gelukkig nog voor 1 nov.) kon ik terecht bij de ortho-pedagoge.
1,25 uur zitten praten, heel intensief, het leek soms wel een kruisverhoor ;-)
Ik ben nu ook echt helemaal leeg!!
Akelig gevoel geeft dat!

Maar heb je wel het gevoel dat het uiteindelijk ergens toe leidt?
Wel fijn dat je vandaag al terechtkon.

Moest je vandaag ook met hem naar de fysio?

Fijn dat dat gesprek achter de rug is Erica. Kan me goed voorstellen dat je helemaal leeg bent en dat het nu een plekje moet krijgen.

Wat is nu het vervolgtraject?

Goed dat je je leeg hebt kunnen praten. Heb je er ook een positief gevoel bij gekregen, denk je dat ze wat willen, wat kunnen, hem en jou begrijpen?

Edited by - Peter P on 10-10-2007 22:13:11

Hoi, mijn dochter (11) wordt ook gepest op school, ze wil eigenlijk niet m eer naar school toe, gesprekken met leraar gehad, die probeert er wel iets aan te doen, maar is moeilijk, die meiden doen alles heel stiekum. Mijn dochter slaapt hierdoor erg weinig en door slaap gebrek en het pesten wordt ze thuis ook weer humeuriger. Ik weet niet goed meer hoe ik haar moet helpen. Vanochtend wel weer naar school geweest met haar en weer doorgegeven aan de leerkracht. Thuis praat ze er soms over. Ze spreekt soms af met een meisje en dat gaat dan even goed, tot ze ook door haar weer gepest wordt.

Wat vervelend Ellen. Vooral als ze het allemaal zo stiekem doen. Echt gemeen vind ik dat. Maar de school heeft niet echt een oplossing voor het probleem? Doen ze er wel wat aan?

Erica, hoe is het nu met jouw zoon en de gesprekken bij de orthopedagoge? Heeft dat al wat geholpen?