Ben altijd nog een beetje kind gebleven.

Is alleen maar goed als je gedeeltelijk nog kind gebleven bent. Dat houdt je jong!

Precies. Mee blijven denken met je kinderen, niet alleen als ze 1,2 4 of 6 zijn, maar ook nog weten hoe een verliefde puber zich voelt, of een gepeste... Heel belangrijk!

Je hebt helemaal gelijk Peter. Ik hoop niet dat jouw kinderen gepest worden. (of lees ik nu verkeerd tussen de regels door?)

Niet  echt, maar ik ben zelf heel veel gepest als puber.

Vervelend zeg! Heb je daar nu nog last van?
Ook mijn man is vroeger veel gepest, vooral in verband met zijn eczeem. Dat is echt heel erg.

Het is dan ook heel belangrijk om je kind te steunen als het gepest wordt en het te zien, want veel kinderen zullen het ook niet zeggen, denk ik.

Ik heb er lang last van gehad, Maar op een bepaald moment de knop omgezet. Gelukkig had ik thuis een vriendenclub waar ik volwaardig in meedraaide, dat hielp.

Jij ook al zo gepest vroeger Pepo? Ik ook. Heel de lagere-schooltijd en een gedeelte van de middelbare school. Ik heb ook op een gegeven moment de knop omgezet en ben wat meer mijn bek open gaan trekken om het zo maar even te zeggen.

Nog steeds liggen mensen helemaal in een stuip als ze horen dat ik ooit gepest ben. Tegenwoordig ben ik zo assertief en adrem dat niemand gelooft dat ik gepest ben.

En helemaal kwijtraken doe je het nooit. Er blijven altijd momenten dat je er weer mee geconfronteerd wordt. En zeker nu ik zelf moeder ben en de grote kleine dame binnenkort naar school gaat, staat bij mij de radar al aan. Hoewel ik wel moet proberen om de kleine meid zelf er niks van te laten merken dat ik extra alert ben wat dit betreft. Moeilijk hoor!

Ik heb ook altijd geroepen: "Als een van mijn kinderen gepest wordt op school, dan hou me maar gerust tegen". En niet dat ik iets geks ga doen, maar ik kan daar niet neutraal op een rustige manier een gesprek gaan voeren met die leerkracht. Zit veel teveel emotie bij van vroeger uit.

Wat goed dat jullie de knop zo om hebben kunnen zetten. En inderdaad helpt het wel als je ergens anders wel volwaardig wordt behandeld.

Ik heb de knop omgezet toen ik naar de middelbare school ging. Als ik nu terugdenk dat ik toen een kind van 11 jaar was, dan sta ik versteld van mezelf en ik heb mezelf daar al een paar keer een schouderklopje voor gegeven dat ik op die leeftijd in die situatie zo'n stap durfde te nemen om voortaan tegengas te gaan geven.

Op de middelbare school stopte het niet meteen dat pesten, maar het werd wel steeds minder omdat ik steeds sterker op anderen overkwam. Ik was geen interessant slachtoffer meer.

Gelukkig had ook ook altijd wel vriendinnetjes, dus ik ben nooit echt helemaal op mezelf aangewezen geweest. Die vriendinnetjes waren vaak lotgenootjes. Dus zo konden we bij elkaar ons ei kwijt.

Nadeel was wel dat ze meestal 2 vliegen in 1 klap hadden als ze wilden pesten.

Misschien ook maar eens een topic over pesten openen, of dat pas doen als de kinderen er mee te maken krijgen?(niet dat ik hoop dat dat ooit gebeurd) Er is volgens mij wel veel over te vertellen.

Tja, wat is wijsheid...............................deze site is bedoeld voor ervaringen m.b.t. je kinderen en in dat topic gaan we volgens mij alleen onze eigen ervaringen van vroeger uitwisselen. Anderzijds, ouders die op deze site naar informatie over pesten zoeken, hebben ook wat aan onze ervaringen van vroeger.

Zeggen jullie het maar. Of misschien een topic waarin je tips plaatst over hoe je pesten kunt herkennen bij je kind en wat je je kind kunt leren daaraan te doen. Ik noem maar wat. Of daar een artikel van maken en plaatsen bij de tips.

citaat:
Sje wrote:
Nog steeds liggen mensen helemaal in een stuip als ze horen dat ik ooit gepest ben. Tegenwoordig ben ik zo assertief en adrem dat niemand gelooft dat ik gepest ben.

 

Dat is ontzettend herkenbaar. Ik denk dat het met elkaar te maken heeft, eerst gepest worden, daarna doorslaan naar overdreven assertiviteit. Hoe ouder je wordt, hoe milder, merk ik inmiddels. Maar zover ben jij nog niet... ;-)  

Ja, inderdaad, overdreven assertiviteit is het een hele tijd geweest toen ik nog op de middelbare school zat. Opvlliegend noemden mensen me in die tijd ook weleens. En op een gegeven moment leer je het beter te doseren en komt je persoonlijkheid lekkerder om je heen te zitten.

Ik hoop dat het helemaal op z'n lekkerst zit tegen de tijd dat ik dezelfde leeftijd bereik als Pepo. Maar dat duurt nog heeeeeeeeeeeeeel lang! Want ik word nog maar 39 namelijk. ;-)

Al 39! Zo oud ben ik  nog lang niet

39?! Dan heb ik nog een lange weg te gaan....;-)

Apart artikel over pesten lijkt mij perfect. Hoe herken je het, wat kun je ertegen doen, wat als je kind zelf pest etcetera 

En wie stelt dat artikel op? Ik heb er gelukkig weinig ervaring mee.

Waar moet dat komen? Bij 6-12, bij pubers, bou ouderfrustraties... roept u maar, kan bij alledrie

Sje dus BIJNA 40.....

Ik ben nog lang geen bijna 40 en laat staan zo oud als .

Ik ben nog jong en (Karin zal het beamen) een goed getraind lichaam en geest.