Goed bezig!

en... hoe ging het vannacht?

Raad eens !!!   Loekie heeft de HELE NACHT DOORGESLAPEN !  iris heeft niets van haar gehoord en ze is geen enkele keer uit bed gekomen, ze sliep van 7 tot 7 oftewel 12 uur achter elkaar !  Waarschijnlijk zal ze wel eens wakker geworden zijn ofzo maar ze zal meteen iris hebben zien slapen naast haar dus zich niet meer alleen hoeven voelen.

Het is dus ECHT puur het niet alleen durven zijn !!!

Vanavond heb ik Loekie weer naar bed gebracht , ik moest er ff bijblijven, ben op bed van iris gaan liggen en toen viel ik met lattenbodem en al door het BED heen!  loekie meteen klaarwakker en geschrokken !

Ik heb uiteindelijk het bed weer kunnen maken, lattenbodem er weer ingelegd maar ben nog wel bang dat misschien Iris er doorheen kan zakken vannacht, zal dus morgen er goed naar kijken om het op te lossen.

Loekie was trouwens nog wel klaarwakker , ook toen ik haar in haar bedje legde, maar ze had ( zoals altijd) ook een middagslaapje gehad dus misschien kunnen we haar voortaan beter GEEN middagslaapje meer laten hebben, anders is ze gewoon te wakker om 7 uur sávonds.

Ik hoop HEEEEEEEEEEEL ERG dat ze vannacht ook weer doorslaapt. 
iris heeft trouwens ook lekker geslapen zei ze, dus dat zit ook wel goed !



Edited by - Sje on 27-5-2008 9:35:03 PM

Nou, tof dat het tijdelijk weer opgelost is.

Misschien is het geen gek idee om wel nu vast met Loekie een moment af te spreken dat ze wel voortaan alleen op een kamertje slaapt. Zo kan ze daar zelf naar toe leven en hebben jullie als het moment daar is een stok achter de deur als ze weer gaat spoken.

Laat dat niet precies samenvallen met de komst van de baby want dan kan het gebeuren dat ze de baby erop aankijkt en dat jaloezie de vrije hand krijgt. Dus desnoods weer gauw proberen zodra jullie allemaal weer goed opgeladen zijn na een poos goede nachtrust.

En bij die nieuwe poging, wel consequent doorzetten en haar niet bij jullie laten slapen of zelf bij haar op de kamer gaan liggen. Meteen goede afspraken maken en laten merken dat er dit keer niet met papa en mama te sollen is.

Ooit zal ze alleen op een kamer moeten kunnen slapen.

Tja, er zullen sowieso 2 kindjes in 1 kamer gezamenlijk moeten slapen omdat we maar 4 slaapkamers hebben waarvan 1 voor mijn vrouw en ik, dus 3 slaapkamers over voor 4 kids, tja....dan zullen er toch echt 2 bij elkaar moeten.  Wij willen het graag opnieuw proberen pas een aantal weken NA de geboorte van de baby.....en dan zullen we echt BO en LOEKIE naast elkaar leggen, we hopen dat Bo over zo'n 4 a 5 maanden iets minder wild zal zijn s'nachts.   Loekie weet al dat ze over een tijdje samen met Bo zal moeten gaan slapen, dat vindt ze alleen maar leuk.

Na de geboorte van de baby is inderdaad ook een optie. Als het maar niet precies samenvalt, want die kleine moppen zijn dan erg gevoelig voor jaloezie.

Hè zeg, wat een opluchting zo, en nu duim ik met je mee dat het zo blijft als afgelopen nacht!! (en succes met de bed-reparatie...  - wij hebben laatst nieuwe matrassen èn lattenbodems gekocht voor onze tienermeiden: bleek dat ze een kinder-lattenbodem hadden, dus met veel te weinig latten en dat kon niet onder de veringmatras die we wilden)

Kan je anders de eerste maanden het nieuwe baby'tje niet in een wiegje op jullie kamer zetten? Makkelijk met het voeden en dan kunnen de andere kindjes lekker doorslapen, zei ze heel positief.....

Groetjes, Anja

Ik schrijf trouwens verkeerd over jouw bed-reparatie, de lattenbodem was nog heel alleen je zakte door het bed zelf. Ook dat hebben we wel eens gehad: bleek de rand waarop de bodem rustte, gewoon veel te smal, het kon eraf schuiven... kind naar beneden gestort! Opgelost met een extra lat ertegen.
En hoe ging het vannacht??

Het slapen ging ook vannacht weer fantastisch !   Loekie heeft van 8 uur sávonds tot half 8 sóchtends geslapen, samen met Iris.

Daarna moest ik ze naar school brengen, naar de peuterspeelzaal, en toen ging het weer mis    Ze huilde met grote tranen dat ik haar niet alleen mocht laten , was echt hartverscheurend.  Ik ben toch weg gegaan uiteindelijk omdat ik Bo naar opa moest brengen en zelf ook nog moet werken natuurlijk, daarna haal ik loekie weer op rond half 12 altijd en dan weer naar opa.   Maar dat ging deze keer dus anders.   na een uurtje werd ik gebeld door de school.

De juf vertelde me over de telefoon dat ze alles geprobeerd hadden om Loekie te sussen en troosten maar dat ze hartverscheurend bleef huilen en daardoor gingen een aantal andere kids ook huilen en de juffen konden niet alle aandacht meer aan de andere kids geven omdat er eentje constant bij Loekie moest blijven.

Haar grote vriendje MATS was ziek vandaag en volgens de juf hebben die 2 vaak steun aan elkaar, deze keer was Mats er dus niet......
De juf vertelde me dat ik echt loekie moest ophalen want het was geen doen zo in de klas .    Dan kan ik toch moeilijk gaan weigeren en NEE zeggen tegen de school ?

Natuurlijk begrijp ik dat Loekie dit meer kan gebruiken in de toekomst, maar er moest echt ingegrepen worden nu.......  



Edited by - Sje on 28-5-2008 3:23:28 PM

Jullie hebben in elk geval een heerlijke nacht gehad en dat is het voornaamste. Nu kunnen jullie eindelijk tot rust komen. Wel erg jammer van de peuterspeelzaal. Hopelijk gaat dat de volgende keer weer beter als haar vriendje er ook weer is. Dan wordt ze wat sneller afgeleid.

Het is wel een enorm gedoe allemaal hoor de laatste weken, wordt er soms wel een beetje down door als ik zie hoe loekie veranderd is van een schattig lief meisje naar een huilerig en bang wezeltje die erg bevreesd is om alleen gelaten te worden   Ik moet er soms spontaan door huilen, erg he !

't Is ook moeilijk.... ook voor jullie om het zo mee te maken.
Is er iets gebeurd om haar heen, waardoor ze zo bangig is geworden, of is het toch vooral de verandering van het alleen moeten slapen denk je?
En ja, blijft wat ik eerder schreef: veel aandacht op momenten dat jùllie dat bepalen, en niet zìj, en als ze het even niet ziet zitten, tja... normaal moet je dan negeren maar als ze ècht verdrietig en bang is moet er toch getroost worden....

Ik vind het echt een vreselijk verhaal. Je zou inderdaad gaan vermoeden dat ze iets gezien of gehoord heeft waardoor ze bang is geworden om alleen te zijn. Maar het kan natuurlijk ook heel goed de combinatie van een zwangere mama en het alleen slapen zijn geweest. Probeer je te concentreren op de dingen die wél goed gaan, zoals afgelopen nacht het slapen. Prijs haar de hemel in over hoe geweldig het is dat ze in haar bedje is gebleven en dat je daar zo trots op bent. En probeer in de dagroutine een speciaal momentje voor Loekie in te bouwen waarbij zij 100% aandacht van één van jullie krijgt. Een vast moment van de dag is daarvoor het beste, want dat biedt haar houvast en geeft haar vertrouwen.

Onze jongste is ook pas laat eenkennig geworden. Die heeft ook heel wat afgehuild als ze maar ergens alleen (psz, logeeradres, etc.) achtergelaten werd. Dus het kan nog makkelijk verlatingsangst zijn, als ze dat nooit eerder heeft gehad.

Het kan goed zijn, nu ze 's nachts de aandacht niet meer op kan eisen omdat ze niet meer alleen slaapt, dat ze het overdag gaat doen op bijv. de peuterspeelzaal. Misschien wil de per se een moment op de dag of in de nacht hebben dat ze zich kan laten gelden.

Waak daarvoor!

Hoe goed het nu ook 's nachts gaat, ik blijf er een bijsmaakje bij houden dat ze jullie stevig aan het uitproberen is. Maar ik kan er ook naast zitten. Ik ben ook maar een mens.

Ik zit ook te  denken dat ze nu zegt, zo de nacht heb ik gered, ik mag bij mijn zusje slapen, nu de peuterspeelzaal nog waar ik niet meer heen wil.

 

Ik heb heel veel jaren op de psz gewerkt  als juf maar ik heb nog nooit ouders hoeven te bellen omdat een kind niet stil te krijgen was.


Groetjes Willy 

Dan is loekie de eerste die je kent :)

Hoe is het inmiddels met je peuterpuberende kleine meissie? En met je zwangere grote meissie? (en jezelf en de andere meiden natuurlijk)??

Loekie slaapt al 4 nachten heerlijk door !   Sinds ze bij iris op de kamer slaapt gaat het perfect qua slapen, bijna 12 uur achterelkaar doorslapen zelfs !  Vandaag moet ze weer naar de peuterspeelzaal en mijn lieve zwangere vrouw gaat met haar mee om haar wat meer zelfvertrouwen te geven en om met de juf te praten.      Gisteren hebben we een 3d echo laten maken en o.a het gezichtje en armpjes en beentjes en alles wat er aan hoort te zitten bekeken, de groei van de baby gaat alweer een stuk beter ineens en alles zag er superschattig uit.   Al met al voelen we ons een stuk beter sinds Loekie en iris weer bij elkaar slapen.  Anderen mogen er commentaar hebben zoveel als ze willen, wij trekken lekker ons eigen plan , gebaseerd op onze eigen intuitie en gevoelens.

Dat laatste moet toch ook, Jaap? Maar je vroeg adviezen, en dan geven wij onze mening, waar je vervolgens mee kunt doen wat je goed lijkt... daar vroeg je toch ook zelf om? We wilden alleen meedenken en helpen!
Vindt Iris het inmiddels ook wel weer even prima, zo?