Da's ook een goeie Miriam. Zou best weleens kunnen werken! Het is te proberen Karin.

Die zou ik geloof ik ook proberen!

Zou het? Maar dan moet ze zonder knuffel in slaap vallen. Dat gaat vast niet lukken.. Het is het proberen waard, maar daar wacht ik dan nog wel minimaal een week mee, omdat ik dat wil uitproberen in een rustige periode en niet middenin onze verbouwing.

Geen knuffel mee lijkt me ook lastig als ze er zo aan gehecht is. Mijn zoontje van 11 heeft "Peter"nog steeds bij zich. Z'n kaalgeknuffelde konijn.

Ik had wel altijd zo'n stootrandje in het ledikant. Die hadden ze destijds bij Ikea. Gewoon een schuimrubber beklede rand die rondom het bedje zat. Dan viel de knuffel tenminste niet door de spijlen op de grond.

grtz
Marion

Hoi Marion, ik dacht dat die schuimrubberen stootranden werden afgeraden om te gebruiken. Het gebruik zou gevaarlijk zijn. Weet iemand hier iets meer van?

Als ze niet goed vastzitten, kan het kind zich er tussen wringen geloof ik.

Ik zou persoonlijk ook niks extra's aan stootranden, rollen etc. in het bedje leggen. Ik neem geen enkel risico met de kinderen.

Volgens mij mogen stootranden niet. ik had destijds zo'n soort stootrand aan het hoofdeinde gekocht bij een babyzaak. Maar toen de kraamverzorgster kwam moest ik dat ding snel weghalen, want kinderen kunnen daarin stikken. Ik heb hem destijds laten zitten, zolang ze onderin het bedje lag en het bedje dus laag opgemaakt was. Later toen ze steeds verder naar boven kroop heb ik het weggehaald.

Inmiddels is het 2 dagen goedgegaan met het knuffelverhaal. Vrijdag had ik namelijk een extra dekentje gegeven en de volgende 2 dagen heeft ze uitgeslapen tot ongeveer 7 uur! Dus kennelijk was dat ook het probleem dat ze niet warm genoeg was en daardoor ook zo vroeg wakker. En dan zo wakker dat ze haar knuffel miste en niet wakker genoeg om het ding zelf op te zoeken.

Vanochtend was ze wel erg vroeg wakker (kwart over 5), maar een uur later heeft ze ook  haar bedje ondergespuugd, dus grote kans dat dat al dwars zat, waardoor ze wakker werd.

Hier nog even een update over het knuffeltje. Inmiddels is ze ´s nachts niet echt meer haar knuffel kwijt. Is denk ik een fase geweest die nu weer voorbij is. Wel heeft ze de afgelopen weken ´s nachts slecht geslapen, maar dat lag aan het feit dat ze oorontstekingen had, die bij de eerste antibioticakuur niet helemaal over is gegaan. Nu ze de tweede kuur er bijna (alleen vanavond nog 1x) op heeft zitten merken we dat ze nog maar 1x per nacht wakker wordt. Is nog 1x teveel, maar veel beter dan 3,4 of 10x per nacht die we ook regelmatig meemaakten.

In de tussentijd kreeg ik van iemand nog een zelfde knuffeltje als de favoriete knuffel van Esther. Maar toch is die niet goed genoeg. Het staartje van haar eigen knuffel heeft ze regelmatig als "bijtring" gebruikt als er weer tanden of kiezen door moesten komen en dat staartje is dus aardig dun geworden. Het "nieuwe" knuffeltje is bijna niet gebruikt door de vorige eigenaar en het staartje is dus veel dikker en veel feller van kleur. Ze merkt zelfs 's nachts nog het verschil tussen die twee, ook al heb ik ze beiden gewassen. Toen ik alleen de nieuwe in bed legde, lukte het haar niet om te gaan slapen. Dus maar heel zuinig zijn op haar oude knuffel en de nieuwe ook steeds in bed leggen, zodat ze daar toch aan went, mocht de oude knuffel versleten raken of kwijt zijn.

Wat een kleine wijsneus is het toch dat ze doorheeft dat er een tweede knuffeltje is! Hihi!

Wel fijn dat ze niet meer zo vaak wakker wordt omdat ze haar knuffeltje kwijt is.

Heel bekend, dat eenzelfde knuffeltje het toch niet is.... hielp hier ook niet! Nijntje met zeer afgekloven oor was het en bleef het...

Ik had zelf vroeger ook zo'n tot op de draad versleten knuffelhondje: Woeke (afgeleid van Woefke). En ik vond dat-ie heerlijk rook. Iedereen moest van mij eraan ruiken. Achteraf heeft mijn moeder ooit eens verteld dat dat ding ontzettend stonk. Haha!

Ik was de knuffel wel regelmatig (dus hij stinkt niet zo heel erg), maar dat is dan nog wel eens een ramp als ze dan overdag moet slapen en het ding zit in de was of droger. Dat slapen lukt dan dus niet goed. Probeer het zodanig in te plannen dat het goed uitkomt, en dat is nu wat makkelijker nu ze 's middags slaapt, maar tot voor kort sliep ze 2x en dan is dat toch een stuk lastiger.

Het kind van mijn zus heeft een knuffel maar dat kun je haast geen knuffel meer noemen. Het is alleen nog een hoofdje met daaraan allemaal draadjes (wat voorheen het lijfje voorstelde). Tja, ik geloof dat ik dan het knuffeltje stiekem maar een keer weg zou gooien of uitleggen dat het zo echt niet langer kan. Hij is al bijna 6, dus dat moet uit te leggen zijn, toch?

De knuffel van M2 (inmiddels bijna 17) is verschrtikkelijk.. Alle vacht eraf, alle vulling weg, alle naden al tig keer opnieuw dichtgenaaid. Maar maggie weg? Nee. Niet alleen niet van haar, maar ook niet van mij. Na al dat werk? Dacht dus van niet he...

Toen ze een klein jaar oud was, verloor ze haar knuf, een zeehondje van de Dobbelman. Verloren, laten vallen van de fiets, natuurlijk toen we net op een brug fietsten, zo de (brede) sloot in. Ik dacht dat het wel zou meevallen, maar toen ze om 22.45 nog steeds ontroostbaar lag te huilen ben ik naar mijn schoonzus gereden om een andere op te halen, mijn schoonzussen en vrouw waren met drie gelijk zwanger en kregen allemaal een groot pak Dobbelman met knuffel, dus schoonzus had dezelfde knuffel... Binnen 1 minuut sliep ze...

Die knuf heeft ze dus nog steeds. Met deze ervaring hebben we voor M3 dus gezorgd dat ze nioet wende aan een vaste knuf, van  jongsaf aan afgewisseld.

Ik heb ook in het begin gewisseld van knuffel, maar het is er op de een of andere manier van gekomen dat ze uiteindelijk toch dit knuffeltje favoriet was. Terwijl vorig jaar met vakantie de nijntjeknuffel nog favoriet was.