Laten we hopen dat dat het was.Dat zou betekenen dat vandaag model staat voor de komende 2 weken en dat zou geweldig zijn.

Wat raar dat er zo verschillend geadviseerd wordt per CB. Maria woog 30 gram zwaarder met 6 weken en dronk 30 cc per fles meer en dat vinden ze prima, terwijl ze bij jou 100cc per fles adviseren en dan opbouwen per week.

Fijn in ieder geval dat het gisteren goed ging en hopelijk was het zo'n sprongetje en gaat het komende weken beter.

We zijn vandaag weer naar het cb geweest met beide kinderen. Ze is nu bijna 61 cm en 5090 gram. We hebben afgesproken dat ze vanaf nu 5 x 165cc voeding krijgt en dat moet dan voorlopig zo blijven tot het volgende cb-bezoek eind mei. 

In verband met de heupjes moest de jongste naar de cb-arts. De arts was niet tevreden en heeft haar doorverwezen naar een orthopeed. Daar ben ik zojuist met haar naar toe geweest en  de orthopeed vermoed dat het meevalt, maar er is een kans dat ze heupdysplasie heeft. Daarvoor moet ze over 2 weken een echo laten maken en dan weten we meer. De orthopeed verwacht echter dat de ongelijkheid/scheefheid meer samenhangt met haar voorkeursligging. Ze heeft namelijk ook een iets plat achterhoofdje en daarvoor komt er morgen een fysiotherapeut langs. Hopelijk lost dit dus ook gelijk het heupprobleem op! 

Al met al was het een erg druk dagje dus! Ik ga nu maar eens eventjes een half uurtje bankhangen ;-) 

Dus ze mag vanaf nu meer voeding. Misschien dat ze dan ook iets rustiger wordt?

Hopelijk heeft de orthopeed gelijk en valt het allemaal mee met de heupjes.

Ze mag inderdaad iets meer, maar tot nu toe heeft ze vandaag wel steeds iets laten staan. Met de honger lijkt het dus mee te vallen. Verder heeft ze vandaag, tussen de artsenbezoekjes door, heel veel geslapen en weer helemaal niet gehuild. Het "huilprobleem" lijkt dus over te zijn. Gelukkig maar, want je wordt er echt hartstikke gek van! 

Da's even schrikken Miriam die heupjes van de kleine meid. Hopen dat het meevalt. Hou je ons op de hoogte? Alle sterkte met de kleine dame.
Apart heupdysplasie-topic evt.?

Ja vreselijk balen allemaal, maar zelf heb ik wel het gevoel dat het wel mee zal vallen. En gelukkig is het, hoe vervelend het ook allemaal zal zijn als het wel zo blijkt te zijn, wel helemaal op te lossen. Het is eigenlijk alleen maar heel fijn dat ze er zo snel achter komen, want dan kunnen ze ook eerder ingrijpen.

Ik zat zelf te denken aan een cb-topic, maar heupdysplasie-topic is misschien zoektechnisch gezien verstandiger. Open ik later vandaag wel even. Vanochtend komt de fysio en dan weet ik dus hopelijk ook al iets meer.

Groetjes,
Miriam

En hoe is het tot nu toe met huilen?
Gelukkig dat het toch geen honger blijkt te zijn, want als ze elke keer wat laat staan, weet je zeker dat ze genoeg heeft.

Het huilen is eigenlijk helemaal over. Dit is al de derde dag waarop ze heerlijk rustig is.

De fysiotherapeute die hier vanochtend is geweest, heeft vroeger op de afdeling neonatologie gewerkt. Zij gaf aan dat ze de kleine wel wat schrikachtig en paniekerig vond. Dit is ook onze ervaring. Ze raakt snel in paniek en schiet dan wat in de stress. Zij gaf dus ook aan dat het waarschijnlijk een kindje is dat heel erg gebaat is bij weinig prikkels en voldoende rust en regelmaat. Het mutsje vond ze trouwens ook een erg goed idee! Volgens haar zou dat heel erg goed kunnen helpen om een gevoel van veiligheid te geven. Wij doen het nu sinds een dag of 2 op als ze naar bed gaat, dus het lijkt in elk geval een positieve invloed te hebben.


Groetjes,
Miriam

Fijn dat het huilen over is en ze lekker rustig is.

Tof dat ze wat rustiger is en dat dat mutsje goed helpt.

Mijn tweede was ook een huilertje, vanaf haar geboorte al, mijn kraamhulp heeft haar vanaf de 6 dag ingebakerd en vanaf toen: Als ze huilde, inbakeren en in bed, in een donkere kamer en slapen dat ze deed.
Zij was ook zo schrikkerig, ook als ze sliep. En ze fladderde ook vaak in haar slaap en werd daar wakker van.

Je zou dat ook eens kunnen overwegen of bespreken. Wil je haar benen gespreid houden nu, kun je haar ook alleen de armen inbakeren. Dat helpt ook al tegen die schrikreflex.
Na de echo zou je ofwel haar helemaal kunnen inbakeren. Mocht het wel een dysplasie zijn en ze een spreidbroek krijgen is het benenprobleem ook opgelost.

Ik kreeg veel commentaar op het inbakeren, maar mijn kind deed het goed!

Ik heb ook veel positiefs gelezen over inbakeren en houd het zeker in het achterhoofd. Ze is nu al weer een stuk rustiger, maar ze schrikt nog steeds wel snel van geluidjes en zo. Ik probeer haar armpjes wel strak onder het dekentje te leggen, maar ze wurmt ze er toch steeds weer onder weg. Verder ligt ze in een slaapzakje en dat vindt ze erg prettig. Ik vermoed dat dat ook te maken heeft met een stuk veiligheid.

Wat voor commentaar kreeg je op het inbakeren dan? Vonden anderen het vreemd? Ik hoor namelijk voornamelijk positieve geluiden. Het belangrijkste vind ik ook dat die kleine mop lekker slaapt en als dat betekent dat ze daarvoor ingebakerd moet worden dan doen we dat gewoon. Wat anderen ook zeggen! 

Even kort off-topic: een huilertje is een jong zeehondje dat de moeder kwijt is. Dus ik zie meteen een ingebakerd zeehondje bij jullie in de wieg liggen Kristel. ;-)

Wel een vriendelijkere benaming voor een huilbaby vind ik. Dus van mij mogen ze de term huilertje invoeren als het om huilbaby's gaat.

een ingebakerd kindje lijkt ook wel op een zeehondje!

Zo'n 5 jaar geleden kwam het net weer terug. De generatie tussen ons in vond het dus zielig en onnodig. De ouderen vonden het juist weer goed dat het terugkwam, net als het sluitlaken.

Ik had ook een oudere kraamhulp en ik was het na 6 dagen gehuil al zo zat, ik was herstellende van een keizersnede en had een kleuter van 4 rondlopen. Zij zei gelijk dat het niet zo beteren, omdat ze ook zo schrikkerig was en snel wakker werd van haar "slaapkuil", dus inbakeren was volgens haar het beste.
Ik kende dat huilertje niet, mijn zoon huilde niet of nauwelijks. Dus ik heb er bewondering voor dat ouders dit maanden kunnen verdragen.

Ik heb altijd het gevoel te zeggen als ouders een "huilertje" hebben: INBAKEREN!!

Een kind voelt zich dan veilig.

Edited by - kristel on 4-4-2008 7:39:43 PM

Het klinkt ook heel logisch en spreekt me erg aan. Het huil"probleem" lijkt hier voorbij, maar als het weer op komt zetten, wil ik het zeker gaan proberen. 

Bij de prenatal verkopen ze inbakerdoeken, die zijn lekker van flanel en sluiten met klittenband.
Ik deed het nog ouderwets met 2 katoenen luiers, maar daar heb je wel "les" in nodig.

Maar ook een badcape met strech (Hema) kun je lekker strak om het lijfje binden.
Let er alleen op dat de handjes open op de heupen liggen voordat je aanbindt en niet in knuistjes/vuistjes.
Op het CB kunnen ze ook uitleggen hoe het moet.

Ik wil onze kleine man niet betitelen als een huilbaby....
maar hij heeft al wel veel pijn gehad in zijn jonge leventje (kiss-syndroom). Nu de manueeltherapeut alle baaricades op heeft kunnen lossen, is het wel verbeterd.... maar regelmatig huilt hij nog flink, terwijl ik niet weet wat er dan aan de hand is. Je hoort dat het pijn is (ja dat weet je wel bij een 4e) en je kunt niets doen omdat je niet weet wat er is.
Vanmiddag naar CB geweest, daar raden ze nu aan om ook eens op te letten of hij geen last van reflux heeft (niet goed sluitend maagklepje)

Arme kleine man! Kan me voorstellen dat je je zorgen maakt. Mogelijk is reflux inderdaad de oorzaak. Alle liefs en sterkte.

je bent wel erg overtuigd van je reactie.... dat je dubbel plaatst!

het is ook erg frustrerend.... af en toe moet ik hem gewoon weg leggen, laten huilen en zelf ver weg gaan zodat ik het niet meer hoor, anders zou ik er gek van worden!
Dan ga ik ook nog huilen, nou dan kan de buurt zich wel gaan bergen!


Edited by - erica on 22-6-2010