Ik had het onderwerp in een ander topic over huilen al aangehaald en nu hier nog even zodat het ook voor nieuwe gasten/leden eenvoudig terug te vinden is en ervaringen in 1 topic gedeeld kunnen worden.

Gisteren zijn we met onze jongste naar het cb geweest. De vorige keer dat we er geweest zijn, gaf de cb-arts al aan dat ze de heupjes niet goed kon controleren, omdat de baby niet goed meewerkte. Ze wist op dat moment niet zeker of er wel of niet iets aan de hand was. Daarom wilde ze gisteren nog een keer kijken hoe het ging. Helaas was ze weer niet tevreden over de beweeglijkheid van het heupje aan de linkerzijde. Ze gaf aan dat ze een sterk vermoeden had van heupdysplasie. De voornaamste reden was dat ze de beentjes niet voldoende kon spreiden en er sprake is van een beenlengteverschil. Ze heeft ons daarom doorverwezen naar de orthopeed om vast te laten stellen of er inderdaad iets niet goed is.

Gistermiddag konden we al bij de orthopeed terecht. De orthopeed stelde hetzelfde probleem vast als de cb-arts. Het lijkt er volgens hem wel op dat de heupkop goed in de kom past, maar hij ziet wel dat er wel degelijk iets aan de hand is. Om vast te stellen of er wel of niet sprake is van heupdysplasie wil hij daarom over 2 weken een echo laten maken. Dit kan helaas niet eerder, omdat ze bij baby's niet voor de leeftijd van 3 maanden echo's maken.

De orthopeed vermoed dat de heupproblemen ook kunnen samenhangen met de voorkeurshouding die de kleine heeft. Nu is het alleen nog de vraag wat er eerder was: de voorkeurshouding of de heupproblemen. Een "kip-ei"-verhaal dus. Als tip gaf hij nog mee om de kleine voortaan bij het dragen op mijn heup te nemen met de beentjes om mijn heup geslagen. Dus eigenlijk zoals je ook een peuter of kleuter draagt. Heel onwennig met een baby van 10 weken! Hierdoor wordt ze in ieder geval een paar keer per dag gedwongen om de beentjes op een natuurlijke manier te spreiden. Het zou heel goed kunnen zijn dat het heupprobleem daarmee al binnen enkele weken is opgelost!

Dan het tweede deel van het verhaal, namelijk de voorkeurshouding. Dit is een behoorlijk hardnekkig probleem. Bij de controle op het cb van 4 weken geleden is dit probleem al duidelijk geworden. We kregen toen het advies om haar 6 keer per dag 5 minuten op de buik te leggen. Dit hebben we ook gedaan en het hoofdje is al wat minder plat dan het was. Toch blijft ze een heel sterke voorkeur houden naar de linkerzijde, ook als ze op haar buik ligt. Tijdens buikligging is het ook niet mogelijk om haar hoofdje te draaien.

Vanochtend is er een fysiotherapeut langsgeweest om te kijken naar de voorkeurshouding. Ze heeft me wat tips gegeven (de meeste kende ik al en had ik helaas ook al veel eerder uitgeprobeerd) die ik hier maar even op zal schrijven zodat anderen er wellicht ook iets aan hebben:

* het grootste effect bereik je als je het voor elkaar kunt krijgen dat ze 's nachts met het hoofdje de goede kant op ligt. Leg haar daarom in zijligging in bed en rol haar dan terug op haar rug. Ga na een half uur weer terug en leg het hoofdje tijdens de slaap weer naar rechts als ze het heeft gedraaid.

* Laat haar in de wipstoel zoveel mogelijk naar rechts kijken door haar bijvoorbeeld gedraaid voor de tv of een activity gym te zetten.

* Laat haar ook in de box zoveel mogelijk naar rechts kijken. Sommige kindjes zijn gefascineerd door spijlen. Dek daarom de spijlen aan de linkerzijde af met een handdoek en maak de rechterzijde interessant met behulp van een speeltje.

* Zorg er tijdens het dragen voor dat ze naar rechts kijkt. Neem haar afhankelijk van waar ze naar toe kijkt in de rechter- of linkerarm

* Leg haar bij elke luierwissel een tijdje op de buik, maar alleen(!) als ze dan naar rechts kijkt of naar boven. Als ze naar links kijkt, draai haar dan weer terug.

* Laat haar minimaal 3 keer per dag 5 keer helemaal naar rechts kijken, dus het hoofdje helemaal meedraaien. Dit kan bijvoorbeeld door haar voor je op de commode te leggen met haar voetjes naar je toe gericht. Trek haar aandacht en beweeg zelf helemaal naar rechts zodat ze je volgt en het hoofdje meedraait.

* Leg haar bij het voeden aan je linkerkant neer of recht voor je (dit is erg lastig voor een linkshandige mama ;-))

* Leg haar zo vaak mogelijk in zijligging op haar rechterwang door haar bijvoorbeeld in de rug een voedingskussen of handdoek te leggen. Doe dit alleen als je er zelf bij bent!

Kortom: stimuleer dat ze zoveel mogelijk naar rechts kijkt. Voor een kindje met een voorkeurshouding naar links bestaat er gewoon geen wereld aan de rechterzijde en dus kijkt ze er ook niet naar. Laat haar zoveel mogelijk zien dat de wereld groter is dan ze denkt.

Volgende week komt ze terug en dan zullen we zien of we wat hebben bereikt!

Best een gedoe allemaal. Hopelijk bereik je snel iets met de tips en valt het allemaal uiteindelijk mee.

Wat het ook is, het is in ieder geval goed op te lossen. En het is een enorm voordeel dat we er zo vroeg bij zijn. Ik zie het dus zonnig in voor onze kleine meid

Om even terug te komen op een heupdysplasie:

Bij mijn zoon (nu 10) werd nadat hij 2 dagen oud was al een heupluxatie ontdekt. Een luxatie is dat er helemaal geen sprake is van een heupkom en de beentjes dus erg "los" hangen.
Er is toen gelijk een zg pavlikbandage aangelegd.
Toen hij 10 dagen oud was is er een echo gemaakt. De bandage moest regelmatig worden bijgesteld omdat hij groeide als kool. Met 4 maanden ging de bandage af en kreeg hij een spreidbroek.
Allemaal praktisch lastig (kleding, maxicosi), maar hijzelf had er geen problemen mee.
Toen hij een half jaar was, alleen de spreidbroek nog tijdens het slapen tot hij een jaar oud was.
In die tijd zijn er regelmatig echo's gemaakt en later foto's. Na een jaar was alles ok.

Bij mijn dochter is ook met 6 weken een echo gemaakt, voor de zekerheid, maar die had geen afwijking.

Wat mij bij haar is geadviseerd zolang er nog geen diagnose was: Niet aan de benen omhoog tillen met luierwisseling, maar een hand onder het ruggetje en zo de billen optillen.
En twee luiers over elkaar. Het zogenaamde "breedluieren", dit om de benen goed gespreid te houden.
Het kan inderdaad dat de heupkom zich op die manier goed aanpast.
Zo niet kan een spreidbroek goed helpen, maar dat is uiteraard het oordeel van de orthopeed.
Wel vreemd dat ze bij mijn kinderen ruim voor 12 weken al een echo maakten, en dat ze jou anders adviseren.
Mocht ze toch aan de spreidbroek moeten, ik heb aardig wat praktische tips voor kleding en aanpassingen van de maxicosi en autostoel. Maar met een beetje googlen vind je ook genoeg.

Het is heel belangrijk dat je er op tijd bij bent. Nu kan het eenvoudig zonder pijn worden gecorrigeerd, een ander verhaal is het als de dysplasie wordt gemist en er tractie of operatie nodig is.
Blijf dus op je hoede en controleer zelf ook de bil en liesplooien op symmetrie.

Dank je voor je verhaal Kristel. Ik kan er zeker wat mee. De cb-arts en de orthopeed hebben beide wel breed-luieren genoemd, maar ik heb niet de tijd gehad om te vragen wat dat precies inhoudt. Het is een kleine aanpassing, dus dat gaan we vanaf nu zeker doen. 

Het advies voor wat betreft luierwisseling hebben we hier standaard gekregen van ziekenhuis en kraamzorg na de geboorte. Dit doen we dus gelukkig al goed.

De cb-arts raadde mij aan om zo snel mogelijk een echo te regelen. Dit moest dan via de orthopeed. De orthopeed heeft haar bekeken en vond een echo over 2 weken goed genoeg. Het schijnt dat ze sowieso erg terughoudend zijn met echo's en foto's voor 12 weken. Het kan zijn dat dat per ziekenhuis wisselt, maar ik kan me ook goed voorstellen dat ze bij jullie dochter voldoende aanleiding zagen om het eerder te controleren.

Wel fijn om te lezen dat het me je zoon helemaal goed is gekomen. Heeft hij nu ook nergens last van met sporten en zo?  

Ik ben zelf inmiddels al druk bezig met de oefeningetjes voor de voorkeurshouding. Ik zie wel lichte verbetering, maar sta nog niet te juichen. Gelukkig ben ik nog een maand vrij zodat ik er nog veel energie in kan steken de komende tijd. 

Ik zou je adviseren om haar een goed passende luier om te doen en daarover nog eens een luier, die kun je beter een fase groter kopen, en koop lekker een goedkoop merk, die lekker dik en stug zijn.
Daardoor kan ze haar benen niet strekken. En dat is dus ook de bedoeling.

Het nadeel is wel dat ze dan lekkerder op haar rug ligt, je zou dan haar hoofdje af en toe naar links en rechts kunnen lokken met wat bewegende of geluidmaken speeltjes.

In ons ziekenhuis werden pas foto's gemaakt met 3 maanden (12 weken) en werden bij mijn zoon zijn balletjes en piemeltije met een driehoekig stukje lood afgeplakt. Logisch natuurlijk. Voor de 3 maanden heeft het maken van een foto ook weinig zin, omdat de botten nauwelijks te zien zijn.
Maar echo's maken ze al vroeg, ze zijn natuurlijk wel terughoudend, de gevolgens kennen ze niet zo goed, maar in geval van een afwijking die je zo vroeg mogelijk moet behandelen lijkt het me wel zinvol.

Overigens zijn tijdens mijn zwangerschappen regelmatig echo's gemaakt en daar doen ze dan niet zo moeilijk over. Het gaat over geluidsgolven en anders dan bij foto's niet over straling.
Hij liep vrij laat, pas met 18 maanden en heeft het kruipen overgeslaan. Volgens de orthopeed had dat niks met de heupafwijking te maken.
Inmiddels is hij 10 en heeft blauwe band Teakwondo. Geen motorische problemen of krachtverlies in zijn benen dus (hij had het beiderzijds, waarschijnlijk door stuitligging).
Het komt allemaal goed, in een relatief korte tijd.


Edited by - kristel on 4-4-2008 8:07:14 PM

Nou dat klinkt superpositief. En Jeroen is vast blij om te horen dat TaeKwonDo ook geen probleem is, want dat vindt hij een geweldige sport. Zelf zat ik meer aan ballet te denken, maar we hebben nog een paar jaar om die strijd te voeren ;-)

Blijft een moeilijk woord, dank voor de verbetering. Ook die hoofdletters krijg ik er maar niet uit.

als compromie kun je nog kiezen voor Capoeira! Een van vechtsport afgeleide dansles.

Helemaal hot tegenwoordig voor jongens... en de meiden vinden het ook super!

Ik hoor graag de uitslag van de echo.

Breedluieren kun je ook doen om over de normale luier een katoenen luier te doen, en dan ouderwets als een "vlieger" te vouwen en vast te plakken of te spelden. Er is vast wel een ouder iemand die je dat kan voordoen. (ouderwets luieren)
Overigens had mijn zoon geen voorkeurshouding, hij heeft vanaf dag 2 op zijn rug gelegen omdat het niet anders kon, maar nooit een afgeplat schedeltje van gekregen.
Hij had een knalgele eend naast zich staan die we na elk slaapje aan de ander kant van zijn bedje legde zodat wij precies wisten welke kant hij op moest kijken.



Edited by - kristel on 4-4-2008 11:36:12 PM

Subtiele verbetering hè?! Was niet zo bedoeld hoor

Met het breed luieren zijn we sinds gisteravond begonnen. Het is zo ook veel eenvoudiger om haar op mijn heup te dragen, dus ik verwacht dat het wel effect zal hebben. De voorkeurshouding blijft hardnekkiger. Ik heb haar vannacht wel 2 keer teruggelegd met het hoofd de goede kant op, maar ze is vrij koppig. 

Vanwege tijdgebrek nu, reageer ik heel kort en heb ik ook niet alles goed gelezen.
Maar misschien wel een tip om deze twee dingen te splitsen........

Ik wil snel reageren op de voorkeurshouding.
Onze oudste (nu 8) heeft de helm-therapie, met goed gevolg, gehad.
Wat ik bij een volgend kind met voorkeurshouding zou willen gebruiken, en jou nu dus zou willen aanraden.....
Een steuntje, zodat je je kind altijd op zijn zij kan laten slapen.
Dat lijkt op een in stukken geknipt aankleedkussen.
Pffffffff, hoe omschtijf ik dit nu even snel??
Er blijft aan de ene verhoogde kant een klein stukje staan zegmaar, wat je bij het buikje legt van je kind, en aande andere kant is een langer stuk, wat de ruggesteun vormt. Tussen deze stukken zit een band wat deze stukken tot een geheel vormt.
Ik weet niet hoe het heet, waar je het kan kopen...... maar je fysio en anders de kinderarts weet dat zeker.
Mijn kinderarts was toen heel verbaasd dat niemand mij dat verteld had dat dat er was. Maar goed hij was zelf ook in gebreke gebleven.

Over de helm-therapie..... wij zijn er erg over te spreken, en raden een ieder die voor de keus gezet wordt aan om dit te doen!

Ik blijf je voorkeurshoudingverhaal volgen......

Blijf wel altijd uitkijken met allerlei hulpstukken in ledikantjes. Ik blijf het met het oog op wiegendood, erg eng vinden al die hulptoestanden.

Maar een ontwikkelingsachterstand doordat de hersentjes in de verdrukking gezeten hebben of zitten is ook niet wat je je kind gunt.
En ik geloof dat dit wel erg veilig is, ik zou niet weten hoe ze hier iets mee zou overkomen.

Heet zo'n ding niet "babysleep" of zoiets? Heb er wel eens over gehoord.

Dank je Erica. De fysiotherapeute komt straks weer en dan zal ik het haar eens vragen. Momenteel draaien we een half uurtje nadat ze in slaap is gevallen het hoofdje weer even om, maar ze blijft toch stug terugdraaien. De oefeningen voor het hoofddraaien gaan nu wel erg goed. Verder leggen we haar overdag telkens na de voeding een half uurtje op haar zij. Maar het mooiste is het natuurlijk als ze 's nachts het hoofdje opzij zou leggen naar de goede kant. Dan behaal je toch de meeste winst. De oefeningen op de buik zijn nog een drama. Op de buik wil ze gewoon maar niet de goede kant op kijken.

Over het breedluieren ben ik wel heel tevreden. Ik heb de indruk dat het met de heupjes de goede kant op gaat. Het is natuurlijk lastig te zien voor een leek als ik, maar sinds we breedluieren is het ook al een stuk makkelijker om haar op onze heup te dragen. 

Erica, ik heb even gegoogeld en het heet (hoe kan het ook anders...) een zijligkussen! Ik ben benieuwd wat de fysio ervan vindt. Ze kosten maar € 16,95 als je ze via internet besteld, dus ik vind het zeker een optie.

Fijn dat de oefeningetjes wel goed gaan.
Dat geeft in ieder geval aan dat de spiertjes al wel zo ver kunnen bewegen.
Dat kon onze zoon niet......
Ik zag ook met de dag zijn hoofdje platter worden.
Herken jij dat ook?
Ik ben erg benieuwd naar de reactie van de fysio op dat kussen.

De fysio is inmiddels geweest. Het zijligkussen mag zij niet aanraden, omdat kinderen in Nederland verplicht op de rug moeten slapen. Ze mag het wel aanraden voor bijvoorbeeld gebruik in de box, maar daarvoor vind ik het zelf niet zo nodig. De kleine ligt veel op de bank en dan kan ze mooi op haar zij. Daar hebben we geen zijligkussen voor nodig. 

Ze was behoorlijk tevreden en kon zien dat we erg actief met de oefeningen bezig zijn geweest. Het naar rechts kijken gaat al een stuk beter. Het hoofdje trekt mooi bij en wordt met de dag minder plat. Wel kijkt ze nog steeds minder ver naar rechts dan dat ze naar links doet. Dit heeft waarschijnlijk met de spierbalans te maken. We hebben er daarom oefeningetjes bij gekregen om de spierbalans te verbeteren. Ze moet dan op schoot zitten met haar gezicht van ons af en we moeten dan zelf ons linkerbeen af en toe iets hoger doen dan het rechter, zodat ze een nieuw evenwicht moet vinden.  

Het buikliggen vindt ze nog wel zorgelijk. De kleine meid vertikt het gewoon om recht naar voren of naar rechts te kijken. Ze heeft nu voorgedaan hoe we haar kunnen stimuleren met een voedingskussen onder haar buik, maar ook dat ging nog niet zoals het zou moeten. Ze wil daarom een collega, die manueel therapeut is, raadplegen om te kijken of er andere actie ondernomen moet worden. 

Al met al ben ik dik tevreden over het resultaat dat we in nog geen week tijd hebben bereikt. Ik verwacht dus ook dat dit helemaal goed gaat komen.  Dat hoofdje met de dag platter zien worden, herken ik van de afgelopen weken zeker Erica. Gelukkig zie ik nu ook de verbetering heel snel. Ze is natuurlijk nog maar 10 weken, dus het koppie is nog behoorlijk zacht en past zich gelukkig snel aan.

Je bent er in ieder geval ook vroeg bij!!!
Fijn dat het al zoveel beter gaat.

Wij kregen pas fysio toen de helmptherapie al voorbij was, toen was hij al 8 mnd geweest.
Het helmpje kreeg hij bij 3,5 maand.

Dat de fysio dat kussen niet mag aanraden is eigenlijk wel logisch, maar als je er zelf iets in ziet, kun je dat natuurlijk altijd als nog doen!
Als onze kleine straks ook zo'n sterke voorkeur heeft als de eerste, ga ik er zeker voor, dan kunnen ze nog zo dat slapen op de rug promoten, maar het is en blijft MIJN kind.

Fijn voor je Miriam dat je al zo snel resultaat ziet.

Door jouw verhaal ben ik erg bezig met hoe het ook alweer was tijdens de pavlikbandage. Ik was het al weer een beetje kwijt maar het ziet er zo uit.

Het is wat lastig, maar geheel pijnloos en effectief.

Om op de zijligging terug te komen, zou ik dit niet doen voordat je de echo van de heupjes hebt gehad. Het breedluieren heeft geen zin als je haar erna op haar zij legt, wat alleen maar kan met een luier.


Edited by - kristel on 8-4-2008 2:25:31 PM

Kristel, ik heb een beetje in de omgeving gevraagd en volgens mij werken ze bij ons in het ziekenhuis alleen met spreidbroekjes en niet met pavlikbandage. Als het nodig is (wat ik gevoelsmatig eigenlijk niet verwacht), wil ik toch vragen naar pavlikbandage, want dit lijkt me wel een stuk prettiger voor de kleine. 

@Erica: ik ben inderdaad ook van mening dat je datgene moet doen wat je zelf goed vindt voor je kind. Als ik het idee zou hebben dat er geen verbetering in "de platheid" zat, zou ik ook zeker kiezen voor het zijligkussen. Het ziet er veilig uit, want ze kunnen niet op hun buik rollen.