Onze zoon was vanaf dag 1 (nou eigenlijk dag 3 ;-)) een heel goede eter. Alles wat je hem voorschotelde ging er heerlijk in. Tot en met vorige week donderdag. Die dag heeft hij nog gesmuld van zijn allereerste potje macaroni met ham en kaas. De dag erna wilde hij het potje na ongeveer 20 happen niet meer. Kan gebeuren, dus heb ik de rest maar weggegooid. Zaterdag had hij het na 10 happen al bekeken en zondag na 1.

Maandag op de creche ook niet gegeten en die avond kreeg hij hoge koorts, dus weten we het daar aan. Dinsdag had hij nog steeds koorts, dus heb ik het groente-happendrama maar overgeslagen en een gewone fles gegeven, zodat hij ook voldoende vocht kreeg.

In de hoop dat hij vandaag zijn hap wel zou willen, dacht ik slim te zijn en hem de macaroni met kaas te geven die hij vorige week nog zo lekker vond. Eén hap en toen begon het drama weer. Kaken stijf op elkaar, kokhalzen, spugen.....Ik heb hem om schoot klemgezet en zo nog 3 hapjes naar binnen kunnen krijgen, maar na een half uur ben ik er mee gestopt. Ik wil het eten graag positief houden, dus zo'n legeroefening lijkt me daarbij geen goede oplossing.

Ik heb besloten dat we het over anderhalf uur nog een keer gaan proberen en tot die tijd geef ik hem niets. Ook geen drinken dus. Hopelijk heeft hij straks honger, maar ik vrees het ergste. Heeft er iemand goede tips?

Groetjes,
Miriam

Edited by - Sje on 7-12-2009

O ja, al het andere eten (flesjes, pap, brood, soepstengels en rijstewafels) gaat er nog steeds prima in.

Ik weet eerlijk gezegt ook niet wat ik hiervan moet denken... vooral omdat het eerst wel goed ging, en de andere dingen er ook ingaan...
misschien eens een ander merk proberen of zelf iets maken?

De verandering is begonnen op het moment dat we naar potjes voor 8 maanden zijn overgegaan, dus wat grovere structuur. Als hij gewoon met ons mee-eet, is er geen probleem. Dat gaat er prima in. Maar dat is helaas niet elke dag mogelijk omdat we zelf vaak pas om 6 uur of later eten en dan ligt hij al weer in bed. 

Hij is de laatste tijd sowieso al veranderd. Veel mopperiger en zeurderiger. Hij was altijd ontzettend vrolijk en lachte de hele dag, maar de laatste weken is het net alsof hij zich amper een half uur alleen kan vermaken en dan begint het gejammer al weer. Het slapen gaat gelukkig wel goed.

Misschien is het wel gewoon een "sprongetje". Ik hoop het maar..... 

Groetjes,
Miriam

Kan het niet zijn dat hij last heeft van doorkomende tandjes of kiezen?
Esther eet dan vaak ook slechter (en meestal is dat niet met een paar dagen over). Nu ook weer: komen er onder 2 kiezen tegelijk door. Ze eet al weken slecht (bij haar gaat er geen brood in) en ik heb ondertussen geleerd om me daar niet al te druk over te maken. Ze gaan vanzelf weer eten als ze honger krijgen. En als ze maar genoeg drinken en voldoende aankomen dan is er niet zoveel aan de hand.

Al denk ik zelf ook niet altijd zo gemakkelijk, want je wilt het liefst gewoon dat ze lekker eten.

Veel succes en in ieder geval geen strijd van maken. Heb ik ook weleens geprobeerd hoor, maar dat werkt totaal niet. Tegenwoordig laat ik Esther zelf eten (ze wil bijna niet meer geholpen worden) en zie ik wel hoeveel ze naar binnenkrijgt en ik geef er ook geen aandacht aan als ze zit te eten. Wel eens een keer dat ik zeg dat ze goed gegeten heeft, maar ik ga haar niet bij elke hap de hemel in prijzen. Maar ik zeg ook niet dat ze moet eten.

Ik heb er tot nu toe ook geen drama van gemaakt. Ik denk maar zo, als hij niet eet, zal hij wel niet genoeg honger hebben. Maar nu het een week duurt, begin ik me wel een beetje zorgen te maken. We kennen hem zo gewoon niet. Het is net alsof ons vrolijke mannetje is verandert in een boos ventje. Ik was wel benieuwd of er "trucjes" zijn om hem tenminste een paar happen te laten eten. 

Het zou inderdaad goed kunnen komen door doorkomende tandjes. Hij kwijlt behoorlijk en het zou ook de koorts verklaren. Een uur geleden had hij weer wat lichte verhoging.


We blijven het eten maar gewoon aanbieden en eet hij niet, dan maar niet. Hij zal vast niet verhongeren. Maar ik vind het wel jammer dat hij niet meer zo heerlijk geniet van zijn hap.

Groetjes,
Miriam

Edited by - Sje on 11-7-2007 10:20:33 PM

En ja, tandjes zou heel goed kunnen

Esther is vaak wel prikkelbaarder (dus sneller huilen enzo) als ze tandjes of kiezen krijgt. En ze heeft ook vaak verhoging, is wat verkouden, en heeft al 2x een oorontsteking gehad in de periode dat er tanden of kiezen doorkwamen. Dus kan maar zo dat ie daar gewoon niet helemaal lekker van is en dan dus ook niet wil eten.

Eens kijken of ik nog iets kan toevoegen. Eigenlijk weinig, behalve 1 hele belangrijke gouden tip: geen alternatieven aanbieden!

Veel moeders worden ongerust of hun kind wel genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt en gaan dan maar boterhammen smeren op groentehappentijd en dan is het eind zoek.

Niks anders aanbieden dan die warme hap.

Dat klinkt heel spartaans, maar hij is tenslotte op een leeftijd dat-ie uit begint te proberen en jouw grenzen gaat verkennen.

Hou je vast aan die grenzen en laat hem daar niet overheen komen.

Ik heb het geloof ik al eens eerder geschreven hier. Mijn maatstaf met de meiden was altijd: als ze 's ochtends hun pap niet extra gulzig eten, dan zijn ze blijkbaar niet met honger naar bed gegaan.

Onze oudste heeft vrijwel altijd moeilijk gedaan met avondeten. Als ze 5 happen eet is het veel. We hebben nooit een strijd van het eten gemaakt en besteden er nu ook geen aandacht aan wat ze wel of niet eet. Ze kan eten zolang wij eten en daarna wordt haar bord opgeruimd.

Als je toch wilt proberen om er meer warme hap in te krijgen, dan kan de speentjestruc goed werken. Wij hielden de oudste een speentje voor, dan ging dat mondje heel wijd open en dan stopten we er snel een hap eten in. Zag je haar heel betrapt kijken, want ze baalde ervan dat ze erin getuind was. Maar ook die truc kreeg ze na een tijdje goed door en toen was het weer opnieuw drama met eten.

Alle sterkte en succes met de kleine man!

De speentjestruc hebben wij ook al gedaan, maar dan met een lepeltje. Hij krijgt een lepeltje en op het moment dat hij die in zijn mond wil steken, trekken we die terug en doen we het lepeltje met eten erin. Daar trapte hij een paar keer in, maar nu niet meer.

Verder peins ik er niet over om hem wat anders te geven. Dan maar honger ;-)

Kleine slimme deugnieten zijn het!

Ik kan me vaag herinneren dat ik ook zo'n probleem heb gehad met de overgang van de fijnere potjes naar de grovere potjes. Er waren maar één of twee soorten die mijn dochters lekker vonden. En om eerlijk te zijn, ik proefde weleens en vond het ook niet echt lekker.
Ook vond ik de aardappelblokjes die erin zaten wel erg grof. Zou het niet helpen om het eten nog even met een vork te prakken, net zoals je bij een verse hap doet?

Deed ik inderdaad ook weleens, toch nog wat fijner prakken. Want inderdaad die brokjes aardappel zijn wel een grote omschakeling van helemaal fijn gepureerd bijna drinkbaar 6-maanden-spul naar brokkerig eten.

Even een kleine update: ons ventje eet sinds enkele weken weer al nooit tevoren! Alle potjes gaan er met smaak in. Zelfs de pompoen die hij de vorige keer met een vies gezicht uitspuugde. Onbegrijpelijk ;-). En inmiddels......4 nieuwe boventandjes erbij!

Groetjes,
Miriam

Fijn dat hij nu weer goed eet! Volgens mij eten ze allemaal slechter als er tanden doorkomen en dan een tijdje later eten ze heel goed om alles weer in te halen.

Tof dat het weer stukken beter gaat!

Fijn dat het weer beter gaat met het eten. Je maakt je als moeder al gauw zorgen als je kindje niet wilt eten. Meestal komt het allemaal vanzelf wel weer goed, en is er (achteraf) een verklaarbare reden. Succes met jullie kleine man.

citaat:
Miriam wrote:
^{De verandering is begonnen op het moment dat we naar potjes voor 8 maanden zijn overgegaan, dus wat grovere structuur. Als hij gewoon met ons mee-eet, is er geen probleem. Dat gaat er prima in. Maar dat is helaas niet elke dag mogelijk omdat we zelf vaak pas om 6 uur of later eten en dan ligt hij al weer in bed.} 

Hoi,

Ik las toevallig je stukje omdat ik iets aan het zoeken was op google.
Bij mijn dochtertje was dit ook zo en bij ons op het cb zeiden ze dat dit heel vaak voorkomt bij de potjes van 8 maanden!
En ze gaf de uitleg dat 6 maanden potjes nog helemaal gepureerd zijn en de 12 maanden potjes "geprakt".
Maar de 8 maanden zit er tussen en kindjes vinden het soms vies dat ze iets gemalen in hun mond  hebben gemengd met stukken. 

Ik vond het wel aannemelijk klinken. Zou het eigenlijk zelf ook  wel vies vinden!
Dus haar advies was in nood potje voor 6 maanden geven en anders zelf koken en prakken en dan eventuele restjes steeds invriezen. Misschien heb je er wat aan.

Of probeer eens een potje van 12 maanden misschien gaat dat wel goed  en volgens mij is het enige verschil in de potjes dat ze grover van structuur zijn.

suc 6!



Edited by - Sje on 15-3-2008 1:15:31 PM

Nou, volgens mij eet de kleine man inmiddels alles wat los en vast zit, of niet Miriam? ;-)