Onze dochter van bijna 6 moet op 29 maart haar amandelen laten knippen. Dit omdat ze nu dovig is en altijd door haar mond ademd. Haar neusamandelen zijn zo groot dat ze op de buis v eustachias drukken waardoor t vocht achter de oren niet weg kan. Nu lees ik veel over amandelen en het schijnt dat deze vermoeidheid kunnen veroorzaken, echter lees ik dat dat alleen voor de keelamandelen geldt. Heeft iemand ervaring met vermoeidheid en neusamandelen?? Ben benieuwd!!!!

Ja , onze zoon van (bijna )6 is al 2 x geholpen aan z'n amandelen. De eerste keer alleen neusamandelen , hij was altijd moe , at heel slecht en zag altijd wit. Na de operatie knapte hij snel op en voelde zich een stuk beter , ging ook weer meer eten en wilde graag proeven van dingen die hij voorheen vast niet at! Met ong. anderhalf jaar merkten we weer toenemende doofheid , verkoudheid , slechte eetlust en vermoeidheid bij hem. We zijn toen weer doorverwezen naar de KNO-arts en toen bleek dat z'n neusamandelen weer waren aangegroeid én dat z'n keelamandelen "rommelden" en dat hij buisjes moest. Hij is hier 30 mei j.l aan geholpen en sindsdien gaat het echt super met hem! Hij eet als een dijker , is veel minder moe en hoort alles (dat is dan weer minder handig...) Zo , dat was een heel verhaal , maar de combi neusamandelen en vermoeidheid komt dus echt voor! Succes met je dochter , ik hoop dat 't voor haar ook zo opknapt! Groetjes Ninke.

Onze oudste is voor zijn amandelen 3keer geholpen 1e keer neusamandelen 2e keer neusamandelen en buisjes plaatsen 3e keer neusamandelen, buisjes en keelamandelen Bij de 3e ingreep kwam de KNO arts ons vertellen dat zijn keelamandelen zo groot waren dat er nog slechts een dubbeltje op zijn kant door kon....Geen wonder dat de lieverd slecht at en zo bek- en bekaf was... Dus die vermoeidhied klopt echt hoor! En daarna; hij vrat echt als een bootwerker. Ik kan het echt niet anders zeggen; de eerste maanden daarna at hij zo ontzettend veel; het was gewoon een inhaalslag. Ik maakte toen in de eerste dagen allemaal verse fruithappen met de staafmixer. Lekker koud en smeuiig; de eerste dagen mogen ze immers alleen maar vloeibaar eten en koud drinken. Of was dat alleen met de keelamandelen??? Succes en sterkte de 29e!

bedankt voor jullie reactie!!! ik hoop dat bij onze dochter de vermoeidheid ook afneemt!! ben stiekem al een beetje blij nu ik jullie verhalen zo lees!!! maar meer eten hoeft niet, ze eet nml al zo veel...

Hee Susje, Jij was ook nog laat wakker? Onze zoon is, toen hij 4 was ook geholpen aan zijn amandelen en na die tijd knapte hij zienderogen op. Als ik 'savonds bij hem kwam kijken, voor dat z'n amandelen eruit waren, lag hij als een oude kerel een bos om te zagen, niet normaal. Na dat z'n amandelen eruit gehaald waren hoorde ik niets meer, dan moest ik eerst goed kijken om mezelf er van te overtuigen dat alles goed was met hem. Hij was ook veel meer uitgerust als hij 'smorgens wakker werd. Echt een verademing. Sterkte en succes de 29e.

Ik ben aan het werk. Maar het is rustig dus kan ik af en toe even op de pc naar HHP.

Ik weet er nog weinig van dat mijn amandelen geknipt zijn. 1e Dat mijn moeder het pas 's avonds zei. Ik vond het niet erg maar vond het wel vreselijk dat ik het niet op school had mogen vertellen. Moeder ontdaan. Ze dacht er goed aangedaan te hebben. Arme ma. 2e onder het roesje gaan vond ik dood eng. Ik viel in een tunnel waar ik niet uit kon komen. Gelukkig werd ik wakker en was heel blij. Later vertelde mijn moeder dat de verpleegkundige nog nooit zo iets had gezien. Ik had gelachen toen ik wakker werd en keek heel blij!! 3e Mijn eerste slokje. Geweldig. zonder een eerst iets weg te moeten slikken om te kunnen slikken. Ik vond het helemaal niet erg dat het zeer deed. Deed braaf precies wat er gezegd werd. Kun je na gaan hoeveel ik er last van heb gehad. Maar over moehied kan ik me niets herrinneren. Kan me het wel goed voorstellen. Als alles zo dicht zit is ademhalen ook belemmerd, dus kost het meer energie, dus wordt je sneller moe. Denk dat daar niet altijd op gelet wordt. Maar laat je door mijn verhaal niet afschrikken. Tenslotte ben ik geholpen in de vorige eeuw. De technieken zijn in die tussentijd wel een heel stuk verbeterd. Tijgertje

Hee Susje, Hoe is het met je dochter afgelopen? Ging het een beetje vlotjes? Ik hoop dat ze snel opknapt. Ik had je al een tijdje gemist ben je op vakantie geweest? Of druk op de boerderij.

Nu realiseer ik me pas dat ik Susje zo lang niet gezien heb op hhp. Ik wist nog wel dat vandaag die amandeleningreep was, maar had het zo druk met anderen op hhp dat ik Susje blijkbaar niet eens gemist had. Slordig van mij! Hoe is het Susje?

Susje; is het allemaal goed gegaan? Hopelijk is je dochter er niet al te ziek van en heeft ze niet al te veel pijn! Beterschap!

hee, bedankt allemaal voor de reacties!!! Leuk!!! het ging vandaag heel goed!! In het ziekenhuis ging het allemaal erg snel, ze was als derde aan de beurt. En ze was zo wijs!! Ze zette zelf het kapje op haar neus en mond, en toen moest ik weg. (snif snif, het blijft moeilijk je kind onder narcose zien gaan) nog geen 5 minuten later werd ze alweer binnen gereden, en huilde ze natuurlijk, ze had pijn in haar keel. Maar ijsjes doen wonderen!! Wat zijn ze toch allemaal aardig in het ziekenhuis! De arts kwam nog even melden dat ze grote, vieze amandelen had! Om kwart voor 1 waren we weer thuis en heb ik lekker met haar gespeeld en op de bank gehangen. Vanavond had ze weer wat aardappelpuree gegeten en slaapt nu als een roos na een vermoeiende dag. Ben blij dat het weer voorbij is, maar al met al is het mij heel erg meegevallen, en haar ook!!

Goed om te horen dat het zo goed is gegaan; nu een paar dagen binnenblijven hé? Maak er een paar gezellige dagen van. Heerlijk hoor; beetje samen kneuteren en aanscharrelen!

Ik ben ook blij dat het je mee gevallen is en ik hoop dat ze snel weer je oude vertrouwde dochter is die lekker door het huis dendert.

Tof zeg dat het meegevallen is. En wat gaat dat lekker poliklinisch tegenwoordig he?! In mijn tijd, heeeeeeeeeeeel vroeger toen ik jong was (ergens in 1834) en de amandelen er gewoon in de kleutertijd standaard bij iedereen uitgetjoept werden, moesten we daar een nachtje voor in het ziekenhuis blijven. In mijn herinnering heb ik alleen maar gehuild! En boos dat ik was op mijn ouders dat ze me daar achterlieten. Op de zaal waar ik lag was nog een ander, wat ouder meisje die er voor iets heel anders langer moest blijven en die was inmiddels zo ingeburgerd dat ze gewoon lekker ontspannen zat te kleuren. Daar snapte ik niks van. Ook op haar was ik dus hartstikke boos omdat het haar blijkbaar wel lukte om er maar het beste van te maken. En waar ik ook zo boos om was: ik mocht niet duimen! Gelukkig kon ik het ook met mijn andere duim, maar dat hadden ze ook snel genoeg door en toen ging er om mijn andere hand ook een washandje. Stelletje gemeneriken in dat ziekenhuis! Gelukkig was er wel iets leuks aan dat amandelen knippen en dat was inderdaad dat ik zoveel ijs mocht eten als ik wilde. Hihi! Beterschap met je kleine meid!

We zijn weer thuis!

Gisteravond/middag en vanochtend was de KKD heel druk en uitgelaten. Heel vrolijk was ze ook. Toch soort spanning denk ik want we maken het eigenlijk zelden mee dat ze in haar eentje zo druk is.

Vanochtend mocht ze bij de Jumbo eerst zo'n klein boodschappenkarretje vol laden met toetjes. Een feest vond ze dat! Wanneer krijg je die kans nou? Haha!

In het ziekenhuis prima ontvangen. Erg lief zijn ze daar! Omgekleed, kijkje genomen in de OK en toen wachten tot we aan de beurt waren.

Ze liet zich erg rustig onder narcose brengen en ze was alweer bij toen ze een kleine 10 minuten later de kamer in gereden werd.

Wel huilen van de pijn en toch de spanning (en toen kreeg ik het zelf ook erg moeilijk hoor). Ze heeft heerlijk bij mij op schoot uit zitten huilen, slokjes gedronken en ijsje gegeten.

Uiteindelijk wilde ze weer graag liggen en is ze zelfs een uur in slaap gevallen. Daar is ze ontzettend van opgeknapt en we hadden gewoon weer ons eigen vrolijke meisje terug.

Rond 13.45 uur waren we thuis, kreeg ze van ieder van ons een cadeautje, hebben we haar lekker met dekbed op de bank genstalleerd voor een van haar favoriete DVD's en toen kon ze dan echt aan haar voorraad toetjes beginnen. Haha!

De KNO-arts gaf aan dat het een flinke neusamandel was die ze weggehaald hebben en dat ze hoopt dat dit de oplossing was voor de klachten. Als we over een week of 6 eigenlijk nog geen verschil merken mogen we weer contact opnemen en gaan alsnog de keelamandelen eruit.

Fijn dat het ondanks de spanning allemaal meegevallen is. Het is niet niks dat gedoe met je kindje, dan ga ik liever zelf onder mes!

Hopelijk hoeven de keelamandelen er niet uit en is ze snel opgeknapt! Beterschap!!

Fijn dat het goed is gegaan, Sje. Hopelijk zijn de klachten nu ook voorbij.

Groetjes,
Miriam

Nou, laten we hopen dat dat laatste niet nodig is... daar zit je niet op te wachten! Fijn dat dit achter de rug is en mevrouw even een prinsesje kan zijn ;P

Fijn dat het achter de rug is en alles goed gegaan is. Nu maar hopen dat de klachten ook echt voorbij zijn en niet alsnog die keelamandelen eruit hoeven.