Onze jongste heeft nogal de neiging om als een zieke kip te eten. Vaak wordt dit in de hand gewerkt door het feit dat de oudste iets niet lust, dan lust de jongste het ook gelijk niet meer. Hij wordt a.s. 5-12 6 jaar. 's Ochtends boterhammen gaan erin als zoete koek, afgewisseld met zoet op brood en gezond op brood kan hij zo 4 of zelfs meer boterhammen wegwerken. Het probleem is vooral het avondeten, het gaat traaaaag, hij kletst maar eet niet en kijkt moeilijk naar zijn bord. We hebben al diverse dingen geprobeerd: geen aandacht aan schenken, stimuleren tot eten met toetje in vooruitzicht, "vieze" dingen eruit laten, voeren, laten zitten tot er genoeg gegeten is. Schijnt allemaal niet te werken. Bijkomend probleem: hij is maar om de week bij ons. Ik kan ook niet echt hoogte krijgen van de manier(en) hoe zijn moeder ermee omgaat. Zijn er "toevallig" nog mensen met briljante tips (afgezien van overleggen met zijn moeder want dat is en blijft een lastig verhaal) hebben??

Edited by - macmickey on 22-11-2008

Niet echt, afgezien van inderdaad het brood "gezond" maken, ook met fruit/groente erbij: plakjes banaan, appel, komkommer als beleg; tussendoor worteltje knabbelen, minitomaatjes, komkommer en natuurlijk gewoon fruit. Zo krijgt hij toch op een dag genoeg gezonds binnen. Als hij erg weinig vlees/kaas etc. binnenkrijgt kun je dat er ook bij doen (kaas met komkommer op brood is ook lekker). Af en toe een eitje koken.
En dan aan het niet-avondeten niet teveel aandacht besteden inderdaad, hoe meer aandacht voor het niet-eten.... negatieve aandacht is ook aandacht. Gewoon bord op tafel, muizenbeetje (past bij jou, toch?!) opscheppen zodat  de "triomf" van een leeg gegeten bord dichtbij is en verder gewoon doen. Bord weg als het tijd is, gewoon toetje met de anderen mee.
Geen zieke kip, maar een muisje!
En ja, in een paar dagen per week (/2 weken?) kun je niet alles, helaas....

Als hij wel gewoon brood eet zou ik me er niet al te veel zorgen over maken. Verhongeren zal hij niet. Mijn oudste heeft jaren geen warm willen eten, nu is hij volwassen en begint de dag het liefst met een bord nasi.

En het is zoals je zelf al zegt, in 2 dagen kun je niet veel. Reden temeer om er niet te veel aandacht aan te schenken en te genieten van het feit dat je kind gezellig aan jouw eettafel zit.

grtz

Marion

Maa ker geen strijd van, maar laat hem eten wat hij wil. Zo te horen krijgt hij verder genoeg binnen, dus waarom zou je de maaltijden ongezellig maken? Zet hem een bord eten voor, of laat hem zelf opscheppen, en eet gezellig. Als iedereen klaar is, zonder commentaar opruimen, of hij nou veel of weinig gegeten heeft. Zo houd je het gezellig, en de strijd die je eventueel zou willen aangaan, win je dus echt niet.

Dat bedoel ik ja...

Mijn briljante tip is: kookwekker zetten! Als jullie klaar zijn met eten heeft-ie nog 5 minuten (of meer, afhankelijk van hoelang jullie nog willen wachten) en als de wekker gaat is het klaar met de pret. Bord weg en einde etenstijd. Dan maar niet eten. (En wat je dan zeker niet moet doen is alternatieven aanbieden, want zodra ze door hebben dat ze een veel lekkerdere boterham kunnen krijgen, eten ze helemaal geen aardappelen meer!).

Hier werkte dat van tijd tot tijd. Wij wisten dat we maximaal nog maar 5 minuten hoefden te wachten en we gaven de niet-etende kleine mop nog de kans om langer door te eten.

Nooit een strijd van eten maken, want zodra je met kinderen aan tafel zit, zit je zelf al meer op de automatische piloot te eten omdat je voortdurend "eet met je mond dicht", "eet boven je bord", "nou zit je weer te knoeien" etc. zit te uiten. Het is al survival aan tafel. Daar hoeft niet nog eens die strijd aan toegevoegd te worden betreffende een kind wat niet eet.

En niet eten, dan ook geen toetje. Beetje eten, beetje toetje. Veel eten, veel toetje (en de ervaring leert dat ze dan maar weinig toetje eten omdat het buikje al te vol zit. Haha!).

Edited by - Sje on 22-11-2008

Overigens, zie ook hier en hier voor tips.

*kuch* Zo handig, die zoekfunctie naar bestaande topics *kuch*

Edited by - Sje on 22-11-2008

Sje schreef:
"En niet eten, dan ook geen toetje. Beetje eten, beetje toetje. Veel eten, veel toetje"
Dat vind ik dus niet: geen woorden vuil maken aan wel/niet eten, en gewoon mee laten doen met toetje. Gewoon geen aandacht voor wel/niet eten.... (hooguit als het Muizen-hapje op is: goed zo bord leeg).

Ik heb ook vaak genoeg gelezen dat je het kind wel altijd een toetje mee moet laten eten en dat niet als straf weglaten, want dat werkt averechts.

We laten het niet als straf weg, we gebruiken het als stimulans om wel te eten. Dus bij ons is het eigenlijk gewoon andersom. Hoe suf en zakelijk het ook klinkt (zo is het niet bedoeld namelijk), een toetje kunnen ze "verdienen".

Ik verbaas me wel vaker over hoe het bij jou thuis gaat en hoe je meiden dat gewoon oppikken! Wat dus als compliment bedoeld is!

Eigenlijk is alles hierboven wel zo'n beetje genoemd. Onze oudste eet bij vlagen ook minder goed zijn avondeten. We maken er geen strijd van en de laatste tijd zetten we jongste er gewoon bij en laten haar hetzelfde eten. Als zij dan een hapje neemt, prijzen we haar de hemel in. En moet je dan eens zien hoe snel oudste het goede gedrag overneemt! Veel te bang om die leuke aandacht mis te lopen ;-)

Zo hebben wij dat bij de oudste indertijd ook gedaan. Geen punt van gemaakt en toen hij zag dat zijn jongere broer met smaak alles opat en nog wel een extra bordje luste ging het er bij hem ineens ook allemaal wel in( na 1,5 jaar geen warm eten) En geen toetje hebben we hier ook niet gedaan. Ze hebben ook hun melkprodukten nodig en daar is het toetje een onderdeel van.

grtz

Marion

@Louise, dank je! *^_^*

@Miriam, Marion, hier werkt dat inderdaad ook regelmatig zo dat de een niet voor de ander onder wil doen. We hebben een periode gehad dat als de oudste aangaf "ik lust geen paprika" dat er dan vanaf de andere kant van de tafel een echo kwam "ik lust geen paprika". Dat is nu voorbij en de KKD eet eigenlijk vergeleken met hoe het eerst was, helemaal niet echt slecht. En daar trekt de GKD zich nu weer aan op. En daardoor kunnen papa en mama ook wat rustiger eten!

Wat die melkprodukten betreft, onze dames zijn echte melkdrinkers dus wat de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid betreft, hebben ze het toetje niet per se nodig. We letten er dus wel degelijk op dat ze genoeg aan zuivel binnenkrijgen.