Hallo

 Ik zit met een probleem!

onze dochter van 16 is verliefd op een jongen, maar die jongen wil volgens mij niets met haar.

Dat leverd dan ook de nodige stres op thuis

Ze leeft helemaal in haar eigen wereldje, op zich niets mis mee!!

Maar ze doet ook helemaal niets aan haar huiswerk ze zit nu in haar laatst jaar

Heeft er iemand misschien wat tips voor mij??

 

Edited by - Peter P on 23-9-2008

Geeke, ik heb je bericht-titel even aangepast, zodat meteen in de titel duidelijk wordt waar je bericht over gaat.

Wij hebben twee dochters, en ik herken het wel ja, als ze verliefd zijn hebben ze even weinig aandacht voor andere zaken, en bij onbeantwoorde liefde kan dat heftig zijn... Wij praten, praten, praten, open en eerlijk, en hopen dat er iets 'landt'. Verder is het een keer blijven zitten geen ramp. Wel vervelelend natuurlijk, maar geen ramp...
Sterkte!

En verder is het misschien leuk als je iets over jezelf en je gezin vertelt in het forum, daar is HIER ruimte voor.

Edited by - Peter P on 23-9-2008

Beide meiden zitten er inmiddels midden in: vriendjes... We stellen regels voor doordeweekse ontmoetingen, en discussiëren over alles. Het zijn leuke jongens hoor, maar wel heel verschillend: M2 heeft een schoolgenoot die dit jaar eindexamen gymnasium doet en als hobby iets doet met hogere wiskunde, M3 heeft een vriendje van 20 die al vanaf zijn 15e werkt en als hobby een VW-Golf heeft getuned... Leuke ontmoetingen gaan dat worden! ;-)

Oh Pepo, wat een verschillende schoonzonen heb je zo! Waarschijnlijk net zo verschillend als je twee dochters.

Onze oudste heeft hier al dik 7 maanden 'vaste' verkering, onze jongste hield het na 3 maanden voor gezien. Die geniet nog van haar vrijheid en vriendinnen.

Edited by - Gompy on 13-5-2009

Hele verschillende schoonzonen inderdaad zeg, Pepo! Tjonge!

Ben erg benieuwd waar onze meiden ooit mee thuiskomen. Meneer Sje heeft de GKD in de verloskamer toen ze een uur oud was zijn wensen ingefluisterd, maar geen idee of dat doorgekomen is. ;-)

Als dat zo is dan gaat dit waarschijnlijk bij jullie thuis pas over een jaartje of 65 spelen, of niet Sje ;-)).

Nou ietsje eerder: vanaf 2033. Dan wordt de GKD 30 jaar. Haha!

Heerlijk hoor die verliefde pubers. Deze maand trouwt mijn 2e zoon met het meisje wat hij op zijn 15e heeft leren kennen. Al vroeg een verliefd kind in huis dus. Oudste heeft wel wat vriendinnetjes gehad maar kwam op zijn 25e pas met " de ware"naar huis. Voor die tijd slecht 1x damesbezoek gehad dus toen deze mee naar huis kwam wisten we wel, die zal wel blijven. Dochter heeft wel een vriendje gehad toen ze 16 was, maar dat was (gelukkig) zo weer over. Een beetje "fout " typje. Op haar 18e een half jaartje een turkse jongen, ontzettend beleefde, vriendelijke en nette jongen, maar je merkte toch dat hij uit een totaal andere cultuur kwam en niet bij haar paste. Hij was nog zo traditioneel dat hij z'n toekomstige vrouw toch het liefst achter het aanrecht zag en als moeder van een hele reeks kinderen. Dochterlief wilde naar de universiteit en droomt zich een goede baan dus niet echt dezelfde ideeën. Gelukkig heeft hij zijn "eigen graf" gegraven zoals wij dat noemen. Hij vertelde haar dat zijn moeder een veel betere huisvrouw was en veel beter kon koken, dus dochter heeft hem de laan uitgezet ;-) Dat was nooit een gelukkige relatie geworden. Nu heeft ze al een jaar een hele leuke vriend, die werkt, maar er absoluut geen problemen mee heeft dat zij ooit carriere wil maken. In tegendeel, hij ziet zichzelf dan wel minder gaan werken om voor de eventuele kinderen te gaan zorgen. Hij kookt meestal (heeft zij een hekel aan) en als tegenprestatie strijkt zij, daar houdt hij niet van. De perfecte balans dus. Eigenlijk zijn wij redelijk rustig door de verliefde pubers heen gerold, tot nu toe. Maar, jongste is 13 en wie weet wat we daar nog allemaal mee moeten maken ;-)

grtz

Marion

Wat leuk, Marion! Zoon dus net getrouwd, heb het op hhp wel zijdelings meegekregen maar dit had ik nog niet gelezen. Waarom ik dit nu wel lees: dochter (15, sept. 16) is vandaag naar onze oude woonplaats. Heeft een "vergadering" en vanavond een voorstelling. Bij de club van die voorstelling heeft ze een jongen leren kennen, waar ze sinds 2 mnd verkering mee heeft. Ze zou dan vanavond bij hem thuis (kamer van zijn zus!!!! was onze voorwaarde) slapen. Gisteren meldde ze ineens "ik denk dat ik morgen niet blijf slapen" "ik denk trouwens dat ik het uitmaak".... dus misschien zit ze nu wel een moeilijk gesprek te hebben, ik moet toch wel aan ze denken. Ben ook heel benieuwd hoe die jongen zal reageren... het was haar eerste verkering. Daarbij denken wij (al een tijdje) dat er een jongen op haar nieuwe school is (we zijn net verhuisd) waar ze wel wat in ziet. Een beantwoording van zo'n standaardvragenlijstje op zijn hyves sterkt mij in die gedachte ;P Vanavond haal ik haar op, dan hoeft ze niet met de trein terug en wie weet wat het samenzijn in de auto oplevert aan gesprek, het is niet zo'n pratert maar misschien helpt de autorit.

 

Praten, praten praten... Dat is het enige dat je als ouders doen kan...

't is ook niet zo'n luisterert... (mam... zèur er niet zo over!)
Op de achtergrond er zìjn, open staan...

Als ze maar weten dat je er bent als ze je nodig hebben...

Yep...
En ondertussen "zitten wij op onze woorden" (variant bij "op de handen zitten") en vragen ons af wanneer ze bekent dat er iets is tussen haar en een klasgenoot uit de nieuwe klas.... we hebben zo vermoedens. Maar ook in dat geval heeft ze het netjes afgerond met het vriendje. Hij was zaterdagavond wel bezig met opruimen bij het toneel, maar ik heb hem alleen uit de verte "hoi" gezegd. Hij had nauwelijks gereageerd, zoals het op ons al overkwam als een bijzonder stille jongen.