Hallo allemaal,

 Ik zal me ook maar even voorstellen. Ik ben Linda, moeder van een Anniek (bijna 9 jaar en verstandelijk beperkt) en Bram (3 jaar). Ik ben 32 jaar en ben bijna 10 jaar gelukkig getrouwd met mijn Mark. Doordat mijn dochter verstandelijk beperkt is, heb ik nogal wat probleempjes waar ik tegenaan loop in de opvoeding, maar ook mijn zoontje van 3 kan er ook wat van...... Nu heb ik op het moment met hem het "probleem" dat hij overdag meerdere malen ineens, tijdens het tv kijken of tijdens het spelen, gaat gillen. Niet omdat hij boos is of verdrietig of zijn zin niet krijgt, maar voor de lol. Snap ik helemaal niets van en word er bovendien tamelijk gestoord van!!! Hebben jullie enig idee waar dit vandaan komt?! Ik verheug me op de reacties!

 

Liefs Linda

Hoi Linda
Gezellig dat je hier langs komt! Misschien kun je beter een apart topic openen met je vraag? Misschien krijg je dan gemakkelijker antwoord... Ik weet het ook even niet, misschien vooral negeren, dan houdt hij er het snelst weer mee op, omdat het geen aandacht krijgt? Ik weet natuurlijk jullie situatie niet, maar misschien gaat er door haar beperking vanzelf meer aandacht naar Anniek, zodat Bram zich achtergesteld begint te voelen? Wij hebben dat wel gehad omdat onze oudste pdd-nos heeft, een autismeverwante stoornis. Op een gegeven moment werden we er door een meekijkende gezinshulp op gewezen dat middelste gewoon "niet aanwezig" was, maar in die periode/net daarna begon ze ook negatief aandacht te vragen, vooral rond het (niet-)eten. Mijn kinderen zijn al veel ouder: zoon 20 (na begeleid wonen etc. nu zelfstandig op kamers!) en 2 meiden van 14 en 12. Maar daar hebben we ook wel het nodige mee te stellen ;P

Mmmmm, dat is misschien een idee, dat van de aparte topic. Ik zal eens kijken of me dat lukt. Ja, misschien is het aandacht vragen van mijn zoontje. Mijn dochter is overdag wel weg naar school en dan is hij alleen (en heeft dus al mijn aandacht) maar hij snapt wel dat als hij aandacht wil (en hij krijgt het niet), hij het dan maar op een negatieve manier moet vragen. Negeren vind ik alleen zooo moeilijk! Maar er iets van zeggen, helpt ook niet. Ik heb hem ook al gevraagd waarom hij dat doet en dan zegt hij 'weet ik niet'.

 Wat 'goed' trouwens dat je zoon nu op kamers zelfstandig woont! Had je dat vroeger ooit gedacht of is dit meer een bevestiging van wat je al dacht?

 

Liefs Linda

Edited by - Sje on 16-7-2008

Onze zoon is ontzettend gegroeid sinds hij uit huis ging. Dat was een noodsprong toen hij net 15 was, ook omdat zijn zussen totaal niet zichzelf konden ontwikkelen met hem in de buurt. Uiteindelijk is het goed geweest voor hemzelf en voor ons. Iedereen vindt het nu fijn om elkaar te zien. En hij geeft zelf aan wanneer het genoeg is, bijv. zaterdag trok hij zijn schoenen al aan haast nog voordat we met eten klaar waren: hij had behoefte aan zijn eigen plekje...

Kunnen jullie het redden met je dochter, heb je daar hulp bij, kun je gewoon dingen doen die je met je gezin zou willen doen of moet je veel aan haar aanpassen?

Het is allemaal niet erg makkelijk om ons gezin draaiende te houden. Dat allereerst. Maar het is (nog zeker) niet ondraagbaar. Ze heeft, sinds ze op een speciale school zit (zmlk) steeds meer gedragsproblemen (alsof ze dat daar oppikt). Zo heeft ze ons zoontje toen hij nog erg jong was, veel pijn gedaan door hem te knijpen. Ook wel weer met aanwijsbare reden. Ze is 5,5 jaar lang de enige geweest en toen kwam Bram.  Dat doet ze nu niet meer. Maar het kost ons veel energie om haar 'in het gareel te houden'. We krijgen nog geen hulp, maar dat ga ik na de schoolvakantie in werking zetten. We wilden het allemaal wel even zelf doen. Is toch niet zo makkelijk als we dachten. Maar goed, nu eerst maar weer die vakantie doorkomen....... Gelukkig gaat ze sinds kort naar een logeerhuis (voor 1 weekend in de maand). 

Liefs Linda

Edited by - Sje on 16-7-2008

Hoi Linda,

Welkom op de site.

Wat dat gillen betreft, er bestaat al een topic met als onderwerp gillen van peuters en kleuters. Zie hier. Mogelijk vind je daar gouden tips en anders is het handig om dat topic op te pikken voor een verzoek om meer tips.

Ik zag dat je de citaatknop gebruikt had om te reageren in dit topic. Zo komt elke keer een voorgaand berichtje terug. Als je helemaal naar onderen loopt in het scherm vind je een reageerschermpje. Dan komen die citaten niet steeds terug.

Aha, dat is dan waarschijnlijk dit. Ik moet even wennen aan dit soort dingen. Dit is eigenlijk voor het eerst dat ik aan zo'n soort forum deel neem. Maar het komt goed.

 Liefs Linda

Ja, nu heb je de goede plek gevonden! Veel plezier hier verder op de site!

Hoi Linda
Ik had nog niet gezien dat dit topic ook verder is gegaan intussen.
Het valt niet mee om een gezin met een kind met een "extra" draaiende te houden... en het is dan ook geen schande om hulp te vragen! Wij hebben vanaf dat onze zoon 6,5 was hulp gehad, in diverse vormen, in verschillende periodes. Zo'n logeerhuis geeft je de ruimte ook eens echt iets te doen met je zoontje, toch?! En je dochter vindt het hopenlijk erg leuk.
Ik ben de komende 3 weken afwezig, maar er komen vast weer anderen terug op dit forum in vakantietijd.

Hoi Louise,

Het kost inderdaad extra energie. Mijn man en ik willen alleen zoveel mogelijk dingen zelf oplossen. Ik vind het niet echt een teken van zwakte dat we hulp nodig hebben, meer dat ik het jammer vind dat we het niet alleen aankunnen. Dit is ook weer zo'n punt in de verwerking van hoe het is om een kind met een verstandelijke beperking te hebben. Na de vakantie gaan we bezig met allerlei nieuwe dingen, dus weer wat stapjes verder. Ben benieuwd. Fijne vakantie en hopelijk tot in september.

 Liefs Linda

Hoi Linda,

Welkom op de site.

Edited by - karin185 on 18-7-2008

Hoi Linda,

Welkom op overkinderen. Veel plezier hier.
Knap hoor om je gezinnetje draaiende te houden. Heel veel succes en sterkte ermee!

Groetjes,

kôlleke

Edited by - kôlleke on 19-7-2008

Hoi kôlleke,

 Ach, knap.... We proberen het en het lukt lang niet altijd zo goed als ik zou willen. Maar lief dat je het zegt.

 Liefs Linda

Beetje laat, maar toch nog van harte welkom Linda!

En van mij ook, wegens vakantie meer dan een beetje laat, maar niet minder gemeend!

Dank jullie wel, Miriam en Peter! Ik ga van de week op vakantie; kan het allemaal beginnen!

 

Liefs Linda