Hoi mensen,

Sinds kort wordt onze zoon wakker, hij is nu bijna 2 en begint dan te huilen, aan het huilen te horen is het gewoon vragen om aandacht. Dit gebeurt dus ook wel eens als hij 's middags of 's avonds op bed gaat. Varierend van een paar minuten tot een paar uur. Het lijkt er dus op dat hij het naar bed toe gaan niet leuk vind. Of wanneer hij de ogen open heeft gaat huilen van ''ik wil eruit''.

Mijn vraag is dus wat deden jullie in zo'n soort situatie of gelijke situatie???
Negeren? Hem dus niet de zin geven wanneer hij wil? Of er op ingaan en hem uit bed halen of kijken bij hem?

Hoe hebben jullie dit opgelost???

ben benieuwd naar jullie antwoord...

Groetjes Rachel en Rutger ...


Edited by - Sje on 1-4-2008 10:19:06 AM

Hoi Rachel en Rutger,

Allereerst welkom op de site. Ik zag dat je je voorgesteld had in het voorsteltopic van Minnie, maar je mag gerust een eigen topic aanmaken hoor! ;-)

Wat dat huilen betreft. Onze meiden hebben het ook lang geprobeerd om ons door middel van huilen te roepen als ze wakker werden. Aangezien 2 jaar een leeftijd is waarop ze over het algemeen makkelijk mama of papa kunnen zeggen hebben we ze duidelijk uitgelegd dat ze niet hoeven huilen als ze wakker worden maar dat ze papa en mama kunnen roepen en dat we dan vanzelf komen.

De oudste had er zelfs tot haar derde een handje van om te gaan huilen. Daar was ik ook niet blij mee. Dus ik heb gezegd dat ik haar net zo lang huilend liet liggen totdat ze gewoon netjes papa of mama riep.

Heb ook uitgelegd dat babietjes wel huilen als ze wakker worden omdat die nog niet kunnen praten. Maar grote meisjes kunnen wel praten dus die hoeven niet te huilen als ze uit bed willen.

De term "grote meisjes" werkte als een toverwoord. Vanaf dat moment wat het afgelopen met beginnen te huilen bij het wakker worden.

Je zou het met een mooie wekker kunnen proberen. Geef hem een mooie wekker, bijvoorbeeld van een favoriete tekenfilmfiguur, zet de wekker 's avonds samen met hem en leg hem uit dat je hem uit bed komt halen als de wekker af is gegaan.  

Onze dochter van net 2 huilt ook wel eens als ze in bed ligt. Ik vind het geen ramp en ga gewoon kijken wat er aan de hand is. Vaak is het iets kleins en kunnen we door bijvoorbeeld de deken recht te trekken of de knuffel te geven het sussen en gaat ze gewoon weer lekker slapen.

Als ze 's middags wakker wordt begint ze zelden gelijk te huilen, maar ligt vaak eerst een hele tijd te praten en zingen. Als ze er dan genoeg van heeft gaat ze wel huilen en dan haal ik haar uit bed.

Als ze inderdaad 's nachts ofzo huilend wakker worden midden in de slaap dan ga ik er ook altijd naar toe. Of als ze ziek zijn en ze worden jengelend wakker, ook ander verhaal. Maar onder normale omstandigheden huilen bij wijze van "mama, kom je me halen" dat vind ik op de leeftijd waarop ze nu zijn (3 jaar en 4,5 jaar) niet meer nodig.

Het hangt er ook wel een beetje vanaf hoe ze huilen. Als onze oudste 's nachts helemaal overstuur is, gaan wij zeker even kijken. Gelukkig huilt hij 's nachts bijna nooit. Soms joelt hij wel eens (als een wolf), maar daarvoor gaan we niet naar hem toe. Dit doet hij meestal tijdens (half)slaap en als je dan de kamer binnenkomt, maak je hem alleen maar wakkerder en overstuur.