Als er een kindje op komst is en er opvang geregeld moet worden, kiezen veel ouders voor thuiswerken (als dat met de werkgever te regelen is natuurlijk!).

Hoe zijn jullie ervaringen met thuiswerken en de zorg voor kinderen? Is het echt een goede combinatie of kom je bijna niet aan je werk toe op zo'n dag en zit je in de avonduren nog te werken?

Ik heb er geen ervaring mee, maar ik weet wel dat ik in de eerste paar maanden na de geboorte van Esther al niet eens echt aan het huishouden toekwam, maar alleen maar het gevoel had dag en nacht met de baby bezig te zijn. Dus dan had ik zeker geen tijd gehad om te gaan thuiswerken.

Nu denk ik dat ik er misschien wel eens tijd voor zou kunnen hebben (heb ook tijd voor HHP en OK), al lijkt het me dat je toch wat minder goed kunt concentreren met een peuter op de achtergrond die juist dan waarschijnlijk aandacht zal gaan vragen en misschien wel ondeugende dingen uit gaat halen.

In de Margriet van vorige week stond een heel artikel over een thuiswerkende moeder en alle bijkomstigheden. Ik vond het heel erg interessant om te lezen omdat er voor en nadelen aanzitten. Ik zal van de week het artikel even overtypen en dan kan ik het hier wel plaatsen, is echt de moeite waard.

Ik heb er geen ervaring mee maar ik denk wel dat ik er tijd voor zou hebben. Ik herken wat Karin zegt helemaal niet, toen mijn oudste 3 weken was zat ik al duimen te draaien, van wat zal ik nu eens gaan doen. En bij alle 3 had ik ook tijd genoeg voor hobbies en dergelijke. 
Thuiswerk trekt mij alleen niet zo aan omdat ik het juist zo leuk vind contact met collega's te hebben. Het is niet alleen het werk, maar ook het contact met anderen, en het even in een andere omgeving zijn wat ik zo miste toen ik een tijdje niet werkte.
Ik ken ook iemand die wel thuiswerkt, maar alleen in de avonden trouwens, dat kan natuurlijk vaak wel (toch?).
Als je een oplossing zoekt waarbij je geen kinderopvang in wilt schakelen zou ik het eerder in avond/nacht/weekend werk zoeken. Daar is meer mogelijk dan je denkt.


Edited by - Margreeth on 22-10-2007 07:54:48 AM

Ik werk gemiddeld zo'n twee dagen per maand thuis, even afgezien voor het "werk" voor hhp en OK, maar dit doe ik dan ook voornamelijk tussendoor als ik er zin aan heb.

In het begin was de kleine thuis op de dagen dat ik werkte, maar ik kwam er snel achter dat dat veel te zwaar was. Je hebt de normale taken die je met je kindje moet doen en tussendoor heb je dan, in mijn geval, ongeveer 2 keer 2,5 tot 3 uur die je kan gebruiken om te werken. Thuis werk je gemiddeld intensiever dan op kantoor en dat maakt het nog veel zwaarder. Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om de eerste dag dat ik thuiswerk de kleine naar de creche te doen. Die dag kan ik dan zo'n 8 tot 10 uur productief werken. De volgende dag gebruik ik om dingen uit te werken en af te werken. De kleine is dan gewoon thuis, dus op die dagen werk ik effectief 5 of 6 uur.

Het voordeel vind ik  dat je je eigen tijd kan inplannen en je 's ochtends lekker rustig aan kan doen. Je hoeft toch nergens naar toe. Nadelen: het is veel intensier doordat je minder afgeleid wordt door o.a. collega's. Thuiswerken kan prima als je een jong kind in huis hebt dat nog veel slaapt, maar zodra ze wakker zijn, komt er van werken niet echt iets terecht. Je wordt dan teveel afgeleid. Ik zie het dus niet als een alternatief voor kinderopvang.

Thuiswerken vereist wel dat je werk en privé goed kan scheiden. Het is heel verleidelijk om 's avonds nog even door te gaan, maar op langere termijn is dit niet vol te houden.

Ik ben na de geboorte van oudste bewust een thuisblijfmoeder geweest.
Per toeval (allebei onze dochters waren toen al geboren) kwam mijn man iemand tegen die iemand zocht om thuis wat simpel tikwerk te verrichten.
Nou mooi wat extra inkomen dachten we nog.

Uiteindelijk kwam het er op neer dat ik dus of tijdens het middagslaapje of in de avond achter mijn computer zat. Het was geen werk van lange duur en dat had ik achteraf gezien zeer waarschijnlijk ook niet volgehouden.

Ik herken wat Karin schrijft. Ik leek ook alleen maar bezig met leven van voeding naar voeding, tussendoor snel wat huishoudelijk werk doen en 's avonds was ik bekaf.

Nou was bij mij bijkomend probleem dat onze oudste een wakker kindje was, wat het erg gezellig vond om beziggehouden te worden. Dus ik kwam bijna nergens aan toe, ook omdat ik haar niet kon laten huilen. Als ze een kik gaf, was ik al bij haar. Ik heb dat echt moeten leren om haar eens te laten huilen als ik bijv. de was op aan het hangen was.

In het begin had ik door heel het huis half afgemaakte klussen: halve was opgehangen, halve vaatwasser uitgeruimd, halve strijkmand, halve huiskamer gestofzuigd, etc.

Dus ik zou er in die periode ook niet aan hebben moeten denken om thuis te werken. Het was gewoon niet te combineren geweest. Ik kan me dus ook goed voorstellen zoals Miriam het doet. Wel thuiswerken, maar kleine toch naar de creche. Hoewel dat ook best even wennen zal zijn geweest voor het moederhart om die kleine mop dan toch weg te brengen ondanks dat je zelf gewoon thuis bent.

Ik heb er gelukkig geen moeite mee om de kleine naar de creche te brengen. Bij ons is het ook vrij makkelijk, want hij gaat al 3 dagen in de week. Op mijn werk heb ik erg veel vrije dagen, dus ik neem elke maand 1 dag verlof (ik werk op die dag dan voor een ander bedrijf) op een crèchedag. 

In het begin was ik er van overtuigd dat het vast wel goed te doen was hoor, zo'n combinatie van werken en een kind in huis.  Maar na 2 keer had ik het wel gezien! Ik heb er beide keren bijna een week hoofdpijn aan overgehouden, omdat het gewoon te druk was geweest.