Onze jongste dochter is 9 jaar. Vorige week ging ze bij een vriendinnetje logeren. Om half een 's nachts werd ik opgebeld door mijn vriendin of ze mijn dochter thuis mocht komen brengen, want ze lag te huilen en kon maar niet slapen.
Natuurlijk kon dat en al gauw lag ze heerlijk in haar eigen bedje bij mama thuis te slapen.
Ik heb er de volgende dag wel even over gepraat, maar er niet teveel aandacht aan gegeven om het niet groter te maken dan het was. Het was tenslotte een warme, zwoele nacht.

Van de week heeft onze jongste dochter met een ander vriendinnetje afgesproken om bij haar te gaan logeren. Dat is haar hartsvriendinnetje, waar ze wel eens vaker heeft gelogeerd. 
Gisterenavond ging het gebeuren. 's Middags heeft ze zelf haar spulletjes en heel veel knuffels ingepakt en ben ik met haar meegelopen om haar weg te brengen. De meiden zijn, zoals altijd, heerlijk gaan spelen en 's avonds heeft ze heerlijk gegeten. Het was er erg gezellig.
Maar toen werd het bedtijd en begon ze te huilen. Mijn vriendin (de moeder dus) heeft nog wel met haar gepraat, maar ze wilde toch wel heel graag thuis slapen.
Haar vriendinnetje was natuurlijk verdrietig want die wilde niet alleen slapen, dus belde mijn vriendin op om te vragen of de dametjes allebei bij mij konden slapen. Natuurlijk kon dat en zo had ík ineens een logeetje.
Ze hebben allebei heerlijk geslapen en vandaag de hele dag ontzettend leuk samen gespeeld.

Vanavond heb ik nog geprobeerd om er met mijn jongste over te praten, maar dat lukte niet zo goed. Er kwamen weer tranen tevoorschijn. Ze weet ook niet waarom ze moest huilen, maar ze vond het toch fijner om bij mama te slapen. Op zich doet mij dat als moeder natuurlijk erg goed, maar ik vind het voor haar zo jammer. Ze wil het zo graag, maar dan lukt het even niet.
Onze jongste is sowieso altijd een angstig type geweest en raakt ook wel gauw geëmotioneerd (van wie zou ze dat nu hebben?)
Nou ja, het zal, net als eenkennigheid bij baby's, wel weer overgaan. Toch?

Onze meiden hadden er nooit last van, en hebben daarom meer bij vriendinnetjes geslapen dan andersom... Andere meiden hadden er wel last van, we hebben er nooit een probleem van gemaakt. Als het echt niet anders kon, omdat er ziekte was, of omdat het gewoon 2 uur rijden was, bleven ze getroost bij ons, als het even kon werden ze thuisgebracht of opgehaald, soms inderdaad samen met een van onze dames. Het gaat waarschijnlijk vanzelf over, maar houdt er wel rekening mee dat dat lang kan duren. Heimwee komt ook bij volwassenen voor.

Onze meisjes hebben er tot nu toe ook nog geen last van gehad. Van mezelf kan ik het me ook niet herinneren, vond het altijd wel leuk om te gaan logeren.

Heb wel een keer een vriendinnetje te logeren gehad was ook het liefst 's avonds laat nog naar huis gebracht werd, maar dat kon niet want ze woonde dik een uur verderop. Met wat praten uiteindelijk toch nog een geslaagde logeerpartij.

Het zal inderdaad wel een keer overgaan Kôlleke, maar het heeft z'n tijd nodig.

En over heimwee gesproken, ik kan niet zeggen dat ik er ziek of onrustig van ben als ik van huis ben, maar ik ben geen fan van op vakantie gaan. Laat mij maar lekker thuis en dan heb ik een prima vakantie. Ben ook altijd onrustig de reisdag en de eerste dag dat ik dan op vakantie ben. En tegen het eind van de vakantie wanneer een gemiddeld mens het jammer begint te vinden dat het voorbij is, zit ik me te verheugen op de terugreis.

En dan heb ik echt wel een leuke vakantie gehad, maar op de voorlaatste vakantiedag, verheug ik me altijd op de terugreis van morgen.

Dus ik zie dat ook maar als een soort van heimwee.

Onze jongste heeft er ook veel last van gehad, ook toen ze 9 was nog wel. Nu is ze 11 en was vorige week met een vriendinnetje en ouders mee op vakantie, 5 dagen! De 2e avond had ze heimwee. Ouders vroegen of ze ons moesten bellen, maar nee: "ik heb nu even heimwee, maar morgen gaat het wel weer goed". Later vroeg ik er nog even naar, maar ze had gewoon willen blijven en van ons bellen zou de heimwee alleen erger worden dacht ze... (we hadden haar kunnen halen als het moest)  Ze kon die nacht wel slapen, dat scheelt veel natuurlijk.
De werkweek, 2 jaar terug (vanaf groep 6 hier!) was dus ook vooraf een probleem. Papa was mee, maar had een ander groepje kinderen, zoals gebruikelijk. Overdag kon ze wel eens even bij hem kruipen maar 's avonds hoefde hij niet extra in aktie te komen. De ervaring dat die werkweek goed ging, heeft haar veel verderop geholpen!! Daarvoor was ook zo'n nachtje bij een vriendinnetje een probleem...

Onze jongste heeft wel vaker gelogeerd en toen had ze nergens last van. Weliswaar was het de meeste keren samen met maar grote zus, maar ook in haar uppie bij het laatst genoemde vriendinnetje.

Ik laat het voorlopig maar even rusten. Eerst maar weer naar school enzo.
Over een poosje proberen we het gewoon weer een keertje, misschien wel met haar grote zus, bij mijn grote zus.  Daar zijn ze ook vaker geweest.

Inderdaad kôlleke, zo ontspannen mogelijk mee omgaan en een paar keer losweg logeren voor het "leuk", als het dan ooit voor oppas oid nodig is gaat het vast weer vanzelf!

Onze jongste is vanavond aan het logeren!  
Ze ligt nu met heeeeel veel knuffels op papa's plekje in het grote bed. En (hoe aardig van haar) papa mag vanavond in haar bed slapen.
Ik vroeg een beetje gekscherend of ze wel durfde te logeren en toen begon ze toch wel heel hard te lachen..... "Maaaammmm, het is toch in het zelfde huiuiuissss....". Met andere woorden: "Doe niet zo gek mam".

Mijn zus heeft, naar aanleiding van de vorige logeerervaringen, een kaart naar onze jongste gestuurd, om te vragen of ze in de herfstvakantie wil komen logeren. Dát wil ze wel, want met tante T. doen ze altijd leuke dingen.
Grote zus mag ook mee, maar met haar heb ik al afgesproken dat we willen proberen om de jongste eerst een nachtje alleen te laten logeren. Dan kan de oudste eerst haar huiswerk afmaken (moet toch ook gebeuren) en dan kunnen we kijken of het logeren bij de jongste goed gaat.

Voorlopig gaat het logeren bij mama heel goed! Hi, hi.

Heb je het gezellig gehad vannacht, Kôlleke? (en papa...???)

Ja Louise, we hebben heerlijk geslapen en vanochtend hebben we er een vrolijke boel van gemaakt. Samen met de knuffels (waaronder een beer van 1 m. groot!!!) hebben we ook nog even de tafels geoefend. En we hebben vreselijk gelachen.
Papa heeft ook heerlijk geslapen en kon eindelijk weer eens een beetje uitslapen.

Wat leuk Kôlleke om haar zo te laten logeren. Haha! Kan me de gezellige boel van vanochtend helemaal voorstellen! Lekker genieten toch?!

Onze jongste is sinds vrijdag aan het logeren bij mijn zus. Ik had haar (zonder er echt teveel nadruk op te leggen hoor!) duidelijk gemaakt dat ze lekker moest gaan slapen en dat ik haar niet kon komen op kwam halen als het niet ging. Dat vond ze allemaal prima en ze had er erg veel zin in.

Vrijdagavond is ze op de logeerkamer in slaap gevallen, maar tegen de tijd dat mijn zwager en zus gingen slapen, werd ze wakker en was toch wel erg angstig. Ze is toen bij mijn zus in het grote bed gekropen en mijn zwager naar de logeerkamer.

Gisteravond is ze weer op de logeerkamer gaan slapen en heeft wel de hele nacht doorgeslapen. Grote meid.
Vanmiddag haar oudste zus gebracht om ook te logeren en ze heeft het goed naar haar zin. Had samen met tante cakejes en wafels gebakken.
Ik had er niet echt een hard hoofd in, mijn zus is hun lievelingstante, maar toch wel fijn dat het goed gaat.

Super Kôlleke dat het logeren weer beter gaat! Goed van je dochter dat ze het zo goed probeert!