Hier hebben we dan eindelijk een veelbesproken fase bereikt: de eenkennigheid. Gek wordt ik er van! Ik kan me nog niet even omdraaien of de kleine gaat door het dolle heen. Ik heb al wel wat trucjes gevonden. Zo schuif ik een grote stoel voor de box zodat hij me niet steeds ziet. Als hij me niet ziet, begint hij ook niet te huilen als ik even de andere kant op kijk. En af en toe "vlucht" ik gewoon even naar boven toe voor een half uurtje. 

En nu maar hopen dat deze fase snel weer wordt afgesloten. Het is heel egostrelend hoor, zo'n kindje dat de hele dag om mama roept, maar na een kwartiertje heb ik er wel genoeg van 

Groetjes,
Miriam

Vervelende periode inderdaad. En bij elk kind is het weer verschillend hoe lang het duurt. Het ene kindje is er binnen een of meer weken vanaf en bij het andere kindje duurt het net zo makkelijk een paar maanden.

En sommige kindjes zijn helemaal niet eenkennig zoals onze jongste. Nooit eenkennig geweest. Hooguit wat meer verlegen in een bepaalde periode maar dat mocht de naam eenkennig niet hebben.

Sterkte met de kleine man en hopen dat deze fase niet te lang duurt.

Hopelijk is het snel voorbij en duurt het niet zo lang als bij Esther.

Esther had er al heel vroeg last van, ze was toen 4 maanden en volgens het CB kon het haast geen eenkennigheid zijn, want dat was te vroeg. Maar toch was het zo en het heeft wel een aantal maanden geduurd. Gek werden we er wel van, want ze huilde veel in die tijd. Als we bij mijn ouders waren en ze zag al dat we in een andere omgeving waren, dan duurde het een hele tijd voordat ze kalmeerde. En we moesten zeker niet proberen haar bij mijn ouders op schoot te zetten.

Als we buiten de deur zijn, doet hij het gelukkig niet. Het is afgelopen week begonnen. Eigenlijk sinds we terug zijn van vakantie. Tijdens de vakantie heeft hij natuurlijk veel met ons gedaan en nu zijn we terug in het saaie, oude ritme. De eerste 2 dagen waren het ergst. Het wordt nu al wel wat beter. Op de creche gaat het wel goed, totdat hij me 's middags in het vizier krijgt. Dan wil hij direct opgepakt worden. Als ik hem dan neerzet om zijn spulletjes in te pakken, is het weer even een drama. Gelukkig lost een kiekeboe-spelletje ook al veel op.

Groetjes,
Miriam

Ook deze weer even omhoog halen.

Maria is nu 11 maanden en heeft vreselijk last van eenkennigheid. Als ze me niet ziet is het huilen/schreeuwen/krijsen. Als er bezoek is wil ze alleen bij mij op schoot (niet eens bij mijn man) en duwt ze haar hoofdje helemaal tegen mijn schouder.

Gisteren legde ik haar even op de grond om koffie in te schenken voor bezoek en het was alweer raak. Echt erg! Gelukkig weet ik uit ervaring ook dat het weer over gaat, maar soms is het best vermoeiend.

En de oudste (bijna 3) heeft nu ook zo'n zeer aanhankelijke mama-fase. Dus ik zit regelmatig met 2 kindjes op schoot.

Vermoeiend lijkt me dat Karin. Onze jongste is maar een paar weekjes ouder dan Maria. Een paar weken geleden hing ze ook iets meer naar mij, maar dat is gelukkig weer helemaal over nu. Gelukkig is het nooit zo dat ze niet bij Jeroen wil zitten. Onze kinderen houden helaas toch al niet zo van stilzitten op schoot ;-(

Als ik er niet ben, is het bij papa prima. Maar als er bezoek is, dan is alleen mama goed.

Ook niet vreemd eigenlijk. Het is natuurlijk best eng met vreemde mensen in de buurt dus dan kan ze toch het veiligst bij mama zitten. Het is gewoon een compliment van haar voor jou!

Zo probeer ik dat ook te doen.

Gelukkig ging het vandaag goed toen oma even op moest passen. Ze huilde wel gelijk weer toen ze me zag, maar daarvoor was ze gewoon rustig geweest.

hoi allemaal

ik wil even reageren op dat eenkennigheid. Onze dochter van 9 maanden heeft de laatste 2 weken erg last van driftbuien en ook soort van verlatingsangst, heeft het dus te maken met eenkennigheid?  als ik me ook even omdraai of een stap verzet begint ze te krijsen/gillen/huilen. pff erg vermoeiend. ze heeft ook last van doorkomende tandjes, wat er een klein beetje mee te maken heeft, denk ik.  het zal wel bij de leeftijd horen.

gr Gaby

Edited by - Sje on 20-2-2009

Ik had in het andere topic al gereageerd...volgens mij is het dikke kans dat eenkennigheid meespeelt.

Succes ermee! Het gaat vanzelf weer over. Net als je zelf op het punt staat om helemaal door te draaien, veranderen ze weer in engeltjes ;-)

Ja, het komt vanzelf allemaal goed, maar is soms wel moeilijk als het wat langer duurt om dat positief te blijven zien.