Zo zal ik mijn verhaal even doen....
Onze zoon (bijna 5) is een tenenloper. Rond zijn derde zijn we doorverwezen naar de huisarts via het consultatiebureau. We zijn toen naar het ziekenhuis geweest om hem te laten onderzoeken door een orthopeet. Er werd naar zijn voeten gekeken, en hoe hij loopt. Resultaat?? Niks mis mee, gaat vanzelf over. Klaar. Dus je vertrouwd daarop. Maar het tenenlopen ging niet over, steeds meer mensen begon het op te vallen. Via de huisarts zijn we doorverwezen naar een fysiotherapeut. Zij ontdekte dat onze zoon helemaal vrij stijvig is.
Je ziet het niet aan hem hoor, hij rent, springt, maar dat alles op zijn manier zodat het niet opvalt. Oefeningen doen we bijna elke avond, en de fysio vindt hem nu soepeler, maar het tenenlopen is niet over.
Nu zijn we naar het UMCG geweest, en daar denken ze dat zijn achillespees te kort is. Eind augustus moeten we met hem terugkomen, dan gaan ze zijn spierspanning meten. Ook moeten we doorgaan met oefeningen. Mocht hij nu niet beter gaan lopen dan moeten zijn voeten worden gegipst. Wat natuurlijk geen pretje zal zijn.
Heeft iemand hier ook ervaringen mee?

Edited by - Susje on 28-7-2007 1:25:56 PM

Vervelend Susje dat hele traject en de onzekerheid wat het nou precies is.

Ik heb wel laatst een ander verhaal gehoord over een meisje dat altijd op de tenen liep maar dat had een psychische oorzaak (n.a.v. moeilijke bevalling) en geen lichamelijke. Dus aan die ervaring heb je waarschijnlijk niks.

Alle sterkte en succes met de kleine man.

Vervelend Susje. Hopelijk kunnen ze er snel iets mee en gaat het alsnog over.

Dan mag ik onze kleine meid ook wel in de gaten houden. Die loopt ook regelmatig op haar tenen, maar niet altijd. Of deed jouw zoon het altijd?

Nee hij deed het niet altijd, hij heeft het zich aangeleerd denk ik. Hij loopt erg moeilijk op "platte" voeten nu.
Ik heb geen moeilijke bevalling van hem gehad, maar omdat hij 2 week plus 1 dag te laat geboren is, moest ik vaak aan de CTG scan, zo ook de laatste uren voordat de bevalling begon, en dat twee uur lang. Op een gegeven moment werd zijn hartslag steeds langzamer en langzamer. Grote paniek, de schrik zat er goed in. Ik moest meteen op mijn zij gaan liggen en daar tikte de hartslag weer sneller en sneller. (die van mij nog sneller denk ik...) De gynacoloog vertelde dat dit niet ernstig was, we moesten ons geen zorgen maken, de navelstreng had waarschijnlijk dubbel gezeten omdat ik al bijna twee urr op mijn rug had gelegen.
In het UMCG stelden ze wel voor om een hersenscan te laten maken om te zien of er een beschadiging zit. Maar omdat ons kereltje dan onder narcose zou moeten, en als hij zeven is niet, hebben wij er voor gekozen om dat te doen als hij zeven is. Want mocht hij een beschadiging hebben, dan kunnen ze er niks aan doen. Dan gaat het dus alleen om het feit dat WIJ weten of hij een beschadiging heeft of niet.
We wachten het gewoon af. Vrijdag weer naar de fysio, met brief van het ziekenhuis.

Gelijk heb je dat je er toen niet voor gekozen hebt om een hersenscan te maken. Als ze er op dat moment toch niets aan kunnen doen en het puur is om te weten of hij een afwijking heeft, dan zou ik het ook niet doen.

Dus jullie denken dat het tenenlopen misschien komt van de momenten voor de bevalling toen zijn hartslag omlaag ging?

Dat kan. Maar het hoeft niet. In het ziekenhuis denken ze dus ook dat zijn pees te kort is.
Maar het zou kunnen natuurlijk. Denk maar aan Lucille Werner, die heeft bij haar geboorte zuurstof tekort gehad en loopt daarom zo moeilijk. Onze zoon loopt heel anders natuurlijk maar t is een voorbeeld.
We zijn ook goed ondervraagd hoor, of hij alles verder wel kan, of hij goed praat, of zijn motoriek wel goed is, of hij goed mee kan komen enz.  Maar dat is allemaal prima.

Ja, want je zou eigenlijk verwachten dat als iemand zuurstoftekort heeft gehad, dat er nog meer dingen niet zouden functioneren zoals het zou moeten. Maar dat hoeft dan dus kennelijk toch niet.

Kunnen ze er wat aan doen als zijn pees te kort is? Opereren ofzo?

Daar doelde ik inderdaad op, een hersenbeschadiging door de bevalling. Dat is het verhaal wat ik ken van een dochtertje van een kennis. Vandaar dat ik de link legde.

Hopen dat het alleen een te korte pees is. Ik weet niet hoe operabel dat is overigens. Ze kunnen tegenwoordig zoveel, grote kans dat er iets aan te doen is hoor.

We proberen het dus eerst weer met fysio, dan de spierspanning meten, mocht daaruit blijken dat het niet opgerekt kan worden dmv fysio, dan worden de benen/voeten gegipst. Over opereren hebben ze het niet gehad. Ik heb wel op internet gelezen dat ze het wel doen, maar de resultaten zijn lang niet altijd goed. Dat is dus echt het laatste wat we zouden doen, als de rest niet helpt.

Ik ken dus iemand waarvan de voetjes en onderbenen in het gips gezet zijn (onder spanning van de achillespees) vriendje van onze jongste (ook 5 jaar dus)
Wat wil je er over weten, dan vraag ik het bij zijn moeder, misschien kan ik ze ook wel hier krijgen!

Erica: Aardig van je!!
We zijn vanmorgen bij de fysio geweest. Zij was niet erg tevreden over de uitslag van het ziekenhuis. Hij is nml ook stijf in zijn romp en daar hebben ze niks van gezegd. Ze vindt het te lang duren allemaal en had liever gezien dat zijn beentjes worden ingegipst. Ze gaat ook mee als ze de rekbaarheid van de spieren gaan meten. Mijn zoon en ik gaan héél hard ons best doen met oefenen, ziet ze vooruitgang binnen twee weken dan zijn we weer een stap verder. Want als hij een groeispurt zou krijgen dan wordt het alleen maar erger. Ben erg benieuwd hoe het gaat aflopen allemaal.

Wil je in contact komen met die andere moeder?

Opzich om haar verhaal te horen wel, maar met mijn vragen hierover kan ik bij de fysiotherapeut peut terecht. Zij heeft heel erg veel ervaring hiermee, en is een schat van een mens.
Zou ze op het forum willen komen denk je?

Edited by - Susje on 27-7-2007 7:20:07 PM

We gaan het proberen!

leuk! ik wacht af!
ben ook wel benieuwd of het gips geholpen heeft.

Ja, daar ben ik weer....
Gelukkig is mijn vorige rideltje niet geplaats, ik had nl geschreven dat het gipsen geholpen had, maar dat was in hun geval maar tijdelijk.
Ze kan zelf nog niet makkelijk op internet ivm net een verhuizing achter de rug en nog geen internet aansluiting.... maar ze heeft toegezegd, dat als ze een mogelijkheid heeft dat ze online komt! Dan kan ze zelf aangeven wat hun ervaringen zijn!

Ben wel benieuwd naar haar ervaringen. Het zou jammer zijn dat de benen gegipst worden en het dan nog niet veel geholpen heeft. Zoon vroeg laatst nog: "kan ik dan nog wel op de skelter?"  En als je het dan allemaal voor niks doet.
Bedankt nogmaals!

Ja als het moet gebeuren kun je misschien wel zeggen dat hij nadien meer kan.
Van het vriendje waar ik het over heb... hij kan niet goed rennen, wordt daar ook depri van als hij wel wil rennen met andere kinderen maar niet mee kan komen...
Als hij dat beseft, dat hij nu beperkt is in zijn bewegingen en dat je er aan probeert te werken om het daarna goed te krijgen... misschien helpt het!
Maar goed, wachten is nu op DE moeder!
Sterkte in ieder geval!

Dank.
Onze zoon kan wel rennen, en hard ook! maar hij valt soms ook best vaak, blauwe plekken op de beentjes.
Gelukkig doet hij op school overal aan mee. ook al kan hij iets niet hij probeert het toch.