Hoe denken jullie over duimen? Ons kereltje duimt al vanaf zijn geboorte, maar de laatste weken veel meer en langer dan eerder. Nu gaat zijn duim vrijwel direct in de mond als hij in de box ligt en in bed. Soms haal ik hem er gewoon uit, maar zodra ik wegloop heeft hij de duim alweer in zijn mond. Het geeft hem kennelijk rust om op zijn duim te sabbelen. 

Onze meiden hebben allebei nooit geduimd, alleen de jongste in de eerste paar weken na haar geboorte. Ze hebben wel speentjes gehad (de jongste nog).

Handig van duimen is dat ze altijd hun tutje kunnen vinden, onhandig van duimen is dat het moeilijker af te leren is dan een speentje.

Maar gewoon algemeen het principe van "een tut in de mond" (of dat nou een duim of een speen is), zolang ze baby zijn, zuigbehoefte hebben en troost nodig hebben als ze moe zijn, vind ik dat getut prima. Maar op een gegeven moment komen ze op een leeftijd dat ze die tut niet meer nodig hebben.

Je ziet nog weleens kindjes in de supermarkt bijvoorbeeld met een speen in de mond en die kindjes zijn dan al minstens 4 jaar geweest. Ik vind het geen gezicht. Het staat zo moe en lusteloos. Ik vraag me dan altijd af of dat kindje echt niet zonder kan of dat het inmiddels een gewoonte is om dat ding in de mond te hebben.

Zeker nu jullie kleine man nog zo jong is, zou ik hem dat duimpje laten hebben. Die hele kleintjes hebben die troost gewoon nodig, zeker als ze moe zijn.

Maar, zodra hij slaapt of zodra je merkt dat hij het niet nodig heeft, zou ik  het duimpje uit het mondje trekken zodat het niet een zodanige gewoonte wordt die heel moeilijk af te leren is.

Sprak zij uit ervaring in de nabije omgeving..............................mijn broer heeft tot zijn 21e geduimd. Toen kreeg hij een fietsongeluk waarbij zijn voortanden beschadigd raakten en toen kon hij een hele tijd niet duimen. In die periode is hij het afgeleerd.

Onze meiden hebben we zodra ze 1 jaar waren geleerd dat de speen voor in bed is en dat-ie boven blijft (tenzij ze ziek zijn, dan mag-ie bij uitzondering mee naar beneden). En dat pikten ze gewoon. De grote kleine dame hebben we de speen afgeleerd toen ze net 3 jaar was. Toen heeft ze haar speentje aan haar pasgeboren neefje gegeven want die had het harder nodig.

Zoiets zou je op een gegeven moment voor die duim ook af kunnen spreken: duimen is voor in bed en verder niet.

Ik ben het helemaal met je eens en dat is precies de reden dat ik in het begin de speen wat "gepromoot" heb bij hem. Hij had/heeft bijna nooit een speen in en kennelijk ook niet nodig, maar de laatste weken gebruikt hij zijn duim wel wat vaker. Ziet er nu heel schattig uit, maar als hij 15 is vindt hij 2 hazetanden vast niet zo mooi ;-) (of nog erger, zo'n glimmende beugel!). Hij huilt ook niet als ik de duim uit zijn mond haal, maar zodra ik me omdraai, stopt hij hem er weer in. Ik vind het soms een beetje gemeen van mezelf om die duim eruit te halen. Op de crèche gaven ze me trouwens wel gelijk. Daar gaan ze het ook een beetje in de gaten houden. Even lekker sabbelen is geen probleem, maar de hele dag met de vingers in de mond, is niet nodig.

Misschien heeft het ook wel met de tandjes te maken. Vandaag ontdekt! Er zitten 2 prachtige ondertandjes die nét iets uit het tandvlees steken.

Groetjes,
Miriam

Als ze tanden krijgen zitten kinderen vaak wat meer met hun vingers in de mond, dus dat zou heel goed de reden kunnen zijn dat je kleine man nu wat meer duimt.

Zelf vind ik het overigens geen enkel probleem dat Esther duimt. Ik vind het erg makkelijk dat ik 's nachts mijn bed niet uit hoef, omdat ze een speen kwijt is. Overigens duimt Esther alleen als ze moe is of ziek. En zodra ze slaapt valt haar duim meestal vanzelf weer uit haar mond.

Ja, het kan inderdaad ook door de tandjes komen. Geef hem anders iets van een bijtring ofzo. Dat is ook wat zachter rubberachtig materiaal en misschien vindt-ie dat een goed alternatief voor zijn duimpje.

Gefeliciteerd trouwens met die tandjes! Hij is er lekker op tijd bij zeg! Wel meteen beginnen met poetsen nu he?! Zodra er ook maar een puntje van het eerste tandje door is, moet je al beginnen met poetsen!

Dus op naar de drogist voor een Winnie-de-Pooh-tandenborstel en Sesamstraat-tandpasta! Hihi!

Koop geen Oral-B-tandpasta, want die is verschrikkelijk stug. Moet je behoorlijk doorknijpen om die uit de tube te krijgen. Het is de allerleukste tube in het vak, maar de inhoud hoef je niet blij van te worden.

Zoals Esther duimt is het inderdaad nog te overzien. Gewoon alleen om in slaap te vallen of als niet lekker in haar velletje zit. En verder duim niet nodig.

Ons meidje van 10.5 maand, duimt ook al vanaf haar geboorte.
Onze jongen had een speen, die ondingen, k heb daar genoeg ellende mee gehad.
Maar ons meidje duimt werkelijk overal: tussen de happen eten door, als ze ontspannen is, als ze slaapt, als ze moe is............................... altijd!!
En tja, of het beter of slechter is dan de speen?? Ik weet het niet, het staat in elk geval beter dan een speen.

Patricia

Ach misschien gaat het vanzelf over als ze straks wat meer gaat spelen. En anders kun je als je er van afwilt misschien de tip van ons consultatiebureau gaan gebruiken en speciale vloeistof kopen die je op de duim smeert, waardoor die niet lekker meer smaakt en ze er vanzelf mee stopt.

Onze oudste dochter heeft geduimd. Een speentje vond ze echt niets, daar moest ze van kokhalzen. Ze heeft het weer keurig afgeleerd.
Onze jongste heeft nooit geduimd, maar wel een speentje gehad. Toen ze iets groter werd kreeg ze hem alleen tijdens het slapen.
De oudste heeft nu zo'n prachtig glimmende beugel in haar mond en de jongste zal er over een paar jaar ook een krijgen. Dat heeft niet alleen te maken met duimen. Ze zijn wat dit betreft erfelijk belast. Of zoals de jongste laatst zei: "belastelijk uhhhh....., hoe heet dat ook al weer?"

ik heb ook altijd geduimd. maar ik duimde altijd met mijn duim iets krom waardoor als je er op zuigt je eigenlijk tegen je voortanden drukt waardoor die dus iets scheef zijn gaan staan.
Mijn moeder heeft vanalles geprobeerd ik bleef duimen. Totdat de tandarts een keer er wat van zei. Toen was het meteenaf!

ps. ik heb ook gewoon een beugel gemoeten. had een tand rechtsboven boven mijn andere tanden zitten. dus eerst kaakchirurg en zo'n beugel met draadje voor tanden en gehemelte eerst en daarna plaatjesbeugel.

heb die beugels gehad om een en ander recht te zetten boven en om ruimte te maken voor die tand die er boven groeide (1 tand laten trekken, 2 opschuiven dmv veertje aan die gehemelte beugel, waardoor die er tussen kon)

gr

Kai heeft in het begin ook geduimd, maar is er na 4 maanden mee gestopt.

Over die beugel; mijn zus is nu (effe rekenen) bijna 28 en duimt al haar hele leven. Zijn heeft vreselijk rechte tanden, terwijl ik NOOIT heb geduimd en 2 beugels heb gehad.
Dus duimen betekend niet meteen dat hij later een beugel zal moeten ;)

Mijn dochter moest met 4 stoppen met spenen, en ze is direct gaan duimen.
De speen was heel duidelijk alleen in bed, maar die duim heeft ze toch bij zich en zie ik regelmatig richting mond gaan.

Ik vind het gewoon geen gezicht, speen of duim bij wakkere kinderen, bij slapende weer juist vertederend.
Vooral kinderen die gaan praten met een speen in hun mond vind ik vreselijk, ik doe ook of ik ze niet versta tot ze dat ding uit hun mond halen. Is overigens ook heel slecht voor de spraakontwikkeling.

Ik zou willen dat we haar die speen niet hadden afgenomen, die had ze immers alleen in bed, maar ik moet haar nu continue waarschuwen dat ze die duim uit haar mond moet halen.

Onze dochter zie ik alleen duimen als ze erg moe is, of als ze verlegen is. Maar het gaat eigenlijk altijd in combinatie met haar knuffeltje, dus als we die niet geven, dan valt het allemaal mee.

Voorheen ging het knuffeltje overal mee naar toe waar wij ook heen gingen, maar ik probeer dat steeds meer af te leren, omdat ik het niet leuk vind als ze bij anderen (of in het winkelcentrum) continue met haar duim in haar mond loopt.

Als ze slaapt valt de duim al snel uit haar mond, dus daar ben ik ook blij mee.

Edited by - karin185 on 5-4-2008 09:33:10 AM