Vandaag weer met Esther naar het consultatiebureau geweest. We hadden weer een invalarts, omdat de arts de vorige keer ziek was en nu alles ingehaald moest woren. Het komt er op neer dat Esther in het afgelopen jaar ongeveer elke keer een andere arts heeft gezien en nog weinig dezelfde mensen.

We hadden nu een heel aardige mannelijke arts, die zelf ook een jonge vader was, wat je duidelijk kon merken aan hoe hij  met Esther omging.
Esther is namelijk ziek momenteel (koorts) en houdt dan niet van allerlei poespas aan haar lijf. Toch moest er even naar haar longen geluisterd worden en haar oren bekeken en werd er gekeken hoe goed haar ogen zijn. Dat ging allemaal met het nodige gehuil erbij, maar hij probeerde haar goed af te leiden met een speeltje.

Esther weegt nu ongeveer 9820 gram (ze wilde niet stil zitten, dus dan is het moeilijk wegen) en is 79 cm. Qua gewicht zit ze nu net iets onder het gemiddelde (ze zat er altijd boven) en qua lengte zit ze nog steeds iets boven het gemiddelde. De arts was zeer tevreden daarover. En over het gewicht moesten we ons geen zorgen maken, want ze zag er gewoon goed uit. En zolang ze gemiddeld genomen maar brood, groente, fruit en aardappels naar binnen krijgt elke dag dan is het prima.

De 14-maanden-prikken (BMR en Men-C) zijn nu uitgesteld naar 7 mei. Hopelijk kan het dan wel doorgaan, want de vorige keer was al uitgesteld, omdat de arts ziek was.

Och ja, inderdaad, ze zou eindelijk haar prikken krijgen, maar dat is nu niet zo'n goed idee. Hopen dat het 7 mei wel door kan gaan!

Goede berichten toch van het bureau? Dat gewicht en die lengte, kunnen als ze nog zo kleine zijn zo af en toe schommelen. Zolang ze inderdaad goed eet en drinkt en zolang ze zich verder goed ontwikkelt, gewoon lekker zo laten hoor!

Ach ze eet de laatste tijd wat minder goed, maar dat komt omdat ze eigenlijk zoveel mogelijk met de pot mee wil eten. Alleen als ze het dan proeft dan moet ze toch weer wennen aan de  smaak, omdat het allemaal niet zo zoet is als de voeding uit potjes. En ik pureer niks, want ook dan eet ze het niet, dus ze krijgt het gewoon in stukjes aangeboden. Vind ze wel stoer, hetzelfde als papa en mama, maar ze moet er ook nog aan wennen.

Af en toe geef ik nog een potje tussendoor, als ze voor mijn gevoel een paar dagen niet zo heel veel groente naar binnen heeft gekregen. Dan is het eerst even protesteren en vervolgens zelf mee helpen door de lepel vast te houden en naar haar mond te brengen. Ze wi dus gewoon groot zijn, maar dat lukt nog niet altijd even goed.

Maar ik ga er helemaal van uit dat het allemaal goed komt, en ik maak me er geen zorgen over. Als ze honger heeft dan eet ze toch wel. Ik maak er dus ook geen strijd van als ze maar 2 hapjes eet. Ze haalt dat vast wel een keer in. Maar ik denk zelf dat dat de reden is waarom ze wat naar beneden is afgebogen met haar gewicht.

Groot gelijk, geen strijd van het eten maken! Hebben wij hier ook nooit gedaan.

Soms eten ze hier 's avonds allebei hooguit 2 of 3 hapjes. Nou, prima hoor! Hebben ze het blijkbaar op dat moment niet hard nodig. En zolang ze de volgende ochtend hun pap of brood niet extra gulzig eten, zal het wel goed zijn.

Maar als het patat is, dan eet ze voor twee.

Dat zal ze wel van haar vader hebben denk ik!

Hier eten ze ook hun bordje helemaal leeg als er patat op ligt overigens. Hihi! (Hoewel wij nooit thuis friet eten, maar ze krijgen het om de 2 weken bij opa en oma)

Maar als je zelf kunt kiezen tussen stamppot en frietjes? Tja, dan heb ik de keuze ook snel gemaakt hoor! Dus die kleine moppen hebben groot gelijk!

Patat eten heeft ze echt van de moeder. Net als frikandellen eten.

Overigens ken ik een verhaal dat d'r moeder ooit heeft meegedaan (in haar familie) wie de meeste frikandellen kon eten en wie denk je dat er won.

Tja, je kunt het al raden.

Ze heeft ook een lijfspreuk : een week geen frikandel is een week niet geleefd!

Pssst, niet alles vertellen!

Jij lust ze niet, toch? Mooi, dan hebben wij er meer!

Mijn buikje zit nu ook vol en ik ben ook niet dol op digitale frikandellen.

Oh lekker, frikandellen. Ondanks dat je weet wat er ongeveer allemaal in zit, blijf je ze eten!

Sje, maar er bestaan enorm veel fabels wat er in frikandellen zit.

Ik zal je maar besparen hoe veel dingen worden verwerkt voordat ze op je bordje komen, want dan lust je straks niks meer.

Mijn broers maakten mij vroeger wijs dat er koeienogen in zaten. Ik heb ze jarenlang niet gegeten!

Ik heb die fabels ook wel eens gehoord en ik heb wel eens getwijfeld of ik ze dan nog wel zou eten, maar ik vond ze zo lekker!

citaat:
Miriam wrote:
Mijn broers maakten mij vroeger wijs dat er koeienogen in zaten. Ik heb ze jarenlang niet gegeten!

Heel vroeger maakte ze het inderdaad van afval, maar met de huidige wetgeving mag dat niet meer. Vroeger werden de hersenen ook gegeten (wat in bepaalde gebieden van de wereld nog gebeurt), maar dat is na de BSE-crisis allemaal verboden, dus je kunt weer aan de frikandellen.

Je moet inderdaad bij heel veel dingen maar niet nadenken hoe het verwerkingsproces geweest is. Ik heb eens op TV gezien hoe ze smeerleverworst maken. Nou, dan eet je het ook een tijdje niet meer hoor!