Niet echt. /Mijn twee meiden duimden door alles heen: zelfs dat spul tegen nagelbijten hielp niks.

Maar nu zijn ze 15 en 14 en doen ze het niet meer. En de oudste heeft er ook geen beugel aan overgehouden. De jongste heeft wel een beugel, maar de tandarts zei dat dat niets met het duimen te maken heeft bij haar: ze heeft gewoon een te smalle kaak.

Stel dat het helpt, en dattie dan over een paar jaar toch een beugel moet... Snapt ie het dan nog?

Ik zou nooit liegen tegen mijn kinderen.... 

Een neef van mij duimde als kind heel erg, dat wil zeggen hij duimde met zoveel kracht dat de huid van de duim helemaal open lag. Zijn moeder heeft toen een soort van handschoentjes vastgenaaid aan de mouwen van zijn pyjamajasjes. Maar wekenlang drama’s voor het slapen gaan. helaas kon het bij hem niet anders.

Als het gebit niet echt onder het duimen te lijden heeft, misschien beter om er niet teveel op te letten. Volgens mij gaat het vanzelf weer over. Mijn dochter is ook uit zichzelf opgehouden met duimen en mijn zoon uit zichzelf gestopt met zijn speen, die hij trouwens alleen in bed kreeg.

Wat ook een leuk verhaal is, ik vertel het nog vaak. Een ander neefje van mij duimde ook en met zijn andere hand draaide hij dan steeds een plukje haar rond. Echt zo’n lief gezicht. We waren  een dag bij de ouders van mijn oom en zijn moeder wist hoe mijn neefje van het duimen af zou komen. Ze smeerde zijn hele duim plus de rest van zijn hand vol met buisman. Neefje kijk er naar, likt een keer aan zijn duim, trekt een heel vies gezicht. Likt nog een keer, kijk de kamer rond. Zijn ene hand gaat naar zijn haar en hap duim in de mond en hij duimde zeer tevreden met buisman en al.

Duimzuigen

Gevolgen

• Tijdens het duim- of vingerzuigen ligt de tong onder in de mond, de tongpunt meestal tegen de onderlip. De duim drukt de tong naar beneden. Ook blijft de mond gemakkelijker open staan en ademt uw kind door de mond in plaats van door de neus.
  
  
• Een foute tongligging heeft weer gevolgen voor:
  
  

• de uitspraak: klanken als de s, d, t en l worden gemakkelijk met de tong tussen de tanden gemaakt;
  
  
•  het slikken.
  
  

• Duim- en/of vingerzuigen kan invloed uitoefenen op de stand van de tanden en op de vorm van de bovenkaak en het gehemelte. Door het zuigen kan de zogenaamde "open beet" of "overbeet" ontstaan. De ernst van de afwijking hangt samen met de manier waarop en hoe vaak uw kind op de duim of vinger zuigt.
  
  
• Speeksel draagt bij tot de bescherming van het tandvlees en het gebit. Bij mondademers is deze beschermende werking met name op de plaats van de boventanden sterk ver-minderd. Mondademhaling verhoogt dan ook de kans op tandvleesontstekingen en het krijgen van gaatjes.
  
  
• Er kan een neuzige spraak ontstaan. Door het duimen kan  uw kind het gehemelte omhoog duwen. Hierdoor kan het neustussenschot scheef groeien.
  
  
• Vooral als uw kind bij het inslapen en/of ’s nachts duimt, zakt in de slaap de duim vaak uit de mond. De mond blijft dan open staan, waardoor er weer door de mond wordt geademd.
  
  

Wanneer beginnen?

Enkele tips

• Ga samen met uw kind aan de slag. Motiveer uw kind om het duimen af te leren. Leg eerst uit wat de gevolgen van duimen kunnen zijn.
  
  
• Voor een kind is het moeilijk om in één keer te stoppen met duimen. Spreek daarom samen met uw kind één situatie per dag af, waarin het niet gaat duimen.
  
  
• Wanneer uw kind het duimen af wil leren is positieve ondersteuning heel belangrijk. Stel uw kind iets in het vooruitzicht als het in een vooraf afgesproken situatie niet heeft geduimd.
  
  
• Geef uw kind regelmatig een pluimpje als u merkt dat het werkelijk zijn best doet om niet te duimen.
  
  
• Beloon alleen de goede momenten en reageer voorlopig niet meer op het duimen.
  
  
• Breid langzaam de situaties waarin niet geduimd wordt uit, evenals de tijdsduur.
  
  
• Geef uw kind aan het einde van de week een kleine ’beloning’ of ga iets doen wat uw kind leuk vindt.
  
  
• Stimuleer al snel het inslapen zonder te duimen.