hallo iedereen
ik weet niet of ik de enige ben maar ik word zo langzaam een beetje gek
mijn ’lieve’ zoon van 2,5 hij haalt me nu wel het bloed onder de nagels uit
het lijkt wel of hij het met opzet doet nee zeggen ,zijn speelgoed niet opruimen (wat hij voorheen wel deed),in het algemeen kan die ook wel slecht luisteren

nou is het zo, hij zou eigenlijk naar de Peuterspeelzaal gaan maar wegens omstandig heden is dat ’nog’ niet gebeurt. zal het daar aan liggen of ligt het aan mij ?

zijn vader is ook bijna een half jaar thuis geweest en die is nu weer werken is dat het probleem?

Groetjes Brunnie

Edited by - Sje on 13/07/2006 22:13:24

Edited by - Sje on 22-4-2007 10:46:17 PM

Brunnie, je kleine man zit midden in de peuterpuberteit. Ik heb er ook eentje in die fase rondlopen. Mijn oudste dochtertje is 2,5 en die heeft ook zo haar dagen waarop er geen land met haar te bezeilen is. Ik denk dus niet dat de situatie van de peuterspeelzaal en het weer aan het werk gaan van je man er direct iets mee te maken hebben. Het zou het ietsje kunnen versterken, maar die kleine moppen hebben allemaal een nee-periode en een niet-opruimperiode en een niet-luisterperiode. Het enige dat je kunt doen is proberen je geduld te bewaren (hoe moeilijk dat ook is, en ik spreek uit ervaring) en consequent blijven als je je zoon corrigeert in zijn gedrag. Hij zal in deze periode even wat meer tijd op de onderste trede van de trap of in de hoek doorbrengen dan tot nu toe het geval was.

Helemaal mee eens wat Sje zegt en verder afleiden en een spel maken van de dingen dat doet wonderen. En vooral niet aan jezelf gaan twijfelen. Het is een periode die erbij hoort. Het is vaak moeilijk maar dan opeens merk je dat het effect heeft. Veel succes, Tilly

Brunnie, nog een tip wat dat opruimen betreft naar aanleiding van de opmerking van Tilly om een spel van dingen te maken. Ik heb de volgende truc weleens gebruikt. Ging ik lekker met mijn oudste dochtertje zitten spelen tegen de tijd dat er opgeruimd moest worden. Maakten we eerst samen een puzzel en als die klaar was floep in de speelgoedkist. Die was vast opgeruimd. Daarna zetten we alle bakjes in elkaar waar je normaal gezien een toren mee kunt bouwen en floep in de speelgoedkist. Samen nog even met de Duplo spelen, spelenderwijs alles in de legoton en ook floep in de speelgoedkist. Zo heb je 2 vliegen in een klap: de kleine mop vindt het heerlijk dat er met hem gespeeld wordt en ongemerkt wordt toch al het speelgoed opgeruimd.

dankje tilly en sje ik ga het dadelijk meteen uitproberen vind het wel een goede tip maar het is best lastig hoor je kent hem als die lieve jongen en dan is die zo'n stijfkop daar heb ik best moeite mee en mijn geduld raakt dan ook op nou ga er weer met een goede moed op af kijken of het beter wordt thnxx Brunnie

En Brunnie, hoe is het gegaan met opruimen gisteravond?

hoihoi nou ik moet zeggen dat het een heel goed idee was om spelender wijze alles op te ruimen. we hebben als laatste nog ff met de kleine bal binnen gerold (want gooien mag niet van mamma) hihi en toen was ie zo moe dat hij opeens ook heel lief ging slapen terwijl we daar normaal gesproken ook heel wat tegenspraak krijgen sinds hij zijn nieuw bedje heeft waar hij makkelijk uit komt. maar goed het heeft dus prima gewerkt bedankt voor deze goede tip ! Groetjes Brunnie Edited by - brunnie on 15/05/2006 08:23:45

Hoera! Tof toch?! Kun je weer wat meer ontspannen genieten van de kleine man in plaats van dat je voortdurend scheidsrechtertje aan het spelen bent. Hou ons op de hoogte hoe het in de komende tijd gaat he?!

Wat leuk dat het je gelukt is!!!! Tilly

hallo allemaal ff een update het opruimen gaat nog steeds beter als voorheen en met slapen gaan hoef ik ook niet meer drie keer naar boven te rennen dus ik bedank jullie oprecht deze tip heeft echt goed geholpen Groetjes, Brunnie

Goed om te lezen dat er duidelijk structureel verbetering in zit Brunnie!!! Zo zie je maar waar hhp allemaal goed voor is!

Zijn we hier ook in de fase van peuterpuberteit belandt, of is het gewoon frustratie vanwege doorkomende hoektanden?

De laatste dagen heeft Esther regelmatig dat ze iets wil om te eten, wat ze op dat moment van mij gewoon niet mag, omdat ze bijvoorbeeld net iets anders heeft gekregen en dat nog niet op heeft. Ze wordt dan erg driftig, huilt veel  en er is geen land mee te bezeilen. 

Mijn methode tot nu toe is om het zoveel mogelijk te negeren. Ik leg haar 1x uit dat ze het niet mag, omdat ze nog iets heeft liggen en verder laat ik het daar bij. Soms helpt dat en is de huilbui na 5 minuten over. Gisteravond duurde het meer dan een half uur voordat ze uitgeraasd was. Allerlei afleidingsmanouvres geprobeerd, maar niets hielp.

Zou ze haar grenzen aan het verkennen zijn en proberen op deze manier haar zin alsnog te krijgen (die ze niet krijgt) of is het toch omdat ze niet lekker in dr vel zit door de doorkomende hoektanden?
Wat denken jullie als ervaringsdeskundigen?

Ja hoor, gevalletje peuterpuberteit. Dat kan al beginnen vanaf 1,5 dus het is helemaal niet gek dat ze er al mee begonnen is.

En natuurlijk kunnen die vervelende hoektanden de boel op het moment versterken, maar o.a. dat driftig worden is heel kenmerkend voor de peuterpuberteit.

Je doet het goed met dat negeren en afleiden. Meer kun je niet doen. Je, maar kun je wel doen: heeeeeeeeeeeel consequent blijven want de komende paar jaar word je uitgebreid getest door die kleine mop!

Ja precies, consequent ben ik ook wel daarin, want als ik 1x daaraan toegeef dan is het hek van de dam.

Goed dat ik het weet dat het ook peuterpuberteit kan zijn. Als het alleen aan de tanden zou liggen, zou ik het ook nog wel weer een beetje zielig vinden. Maar dat kon ik me haast niet voorstellen.

Ik had gehoopt dat het nog even op zich zou laten wachten, maar helaas...we moeten er dus ook al aan geloven. Al denken we wel dat het steeds maar weer vreemde kerels over de vloer hebben ook wel meespeelt. Dus hopelijk gaat het vanaf volgende week weer ietsje beter, dan is alles weer normaal, kan ze weer rustig slapen en wie weet wordt haar humeur dan ook weer beter. Al heeft ze heus niet heel de dag zo'n bui, maar een paar keer per dag is het momenteel toch wel raak.

Een uurtje geleden ook nog, en nu loopt ze weer lekker te zingen.

Zij is door die bouwvakkers net zo goed uit haar ritme als jullie natuurlijk. Je wilt gewoon op een gegeven moment je eigen veilige privacy weer. Dus mogelijk dat ze hierna weer wat rustiger wordt.

Dat denk ik ook wel. We zijn ze allemaal erg zat. Maar nog een paar dagen geduld en dan hebben we weer privacy (mag ook wel na 3 weken).