Vorig jaar tijdens onze zomervakantie is onze kat overleden. Ik was behoorlijk aan haar gehecht en heb voor mezelf gezworen dat er "nooit meer een huisdier bij ons in huis komt". Ik vond het zo akelig dat ze er ineens niet meer was.

Nu zijn we anderhalf jaar verder. Oudste geeft niets om dieren en is vaak zelfs een beetje bang voor honden en katten. Jongste daarentegen is helemaal wild van dieren. Ze kan een hele poos voor het raam staan kijken naar de vogeltjes of katten van de buren. Bij de Intratuin leeft ze helemaal op bij het zien van alle konijntjes en cavia's. Daar smelt een moederhart van....

Dus nu twijfel ik over de aanschaf van een huisdier. Geen kat of hond, want dat is me teveel werk. Een konijn is leuk, maar voor binnen stinkt het teveel en een buitenkonijn vind ik niet zo gezellig. En zo kwam ik op de cavia uit. Vroeger heb ik zelf ook een cavia gehad en het was zo'n schattig diertje. En nu ben ik dus wat aan het rondsnuffelen naar fokkers in de buurt en probeer ik manlief ervoor te porren om een diertje aan te schaffen (wat nog niet erg wil lukken). 

Enerzijds wil ik het zelf erg graag, maar anderszijds vind ik wel dat we er als gezin volledig achter moeten staan, dus ook manlief. Hij moet immers ook af en toe gewillig het hok schoonmaken ;-). Iemand nog tips om hem te overtuigen? 

Het blijft een persoonlijke beslissing. Ik ben helemaal niet zo van de dieren, dus hier komt er geen huisdier in. Als onze meiden huisdieren willen, dan regelen ze dat maar als ze op zichzelf wonen.

Wat het "stinken" van huisdieren betreft, vergis je ook niet in cavia's. Ik heb een paar jaar achtereen op de cavia van een collega gepast en het geeft wel degelijk een lucht in de ruimte waar het diertje staat, alleen merk je het zelf op een gegeven moment niet meer.

In mijn vorige huwelijk hadden we 2 hamstertjes in de huiskamer. Mijn familie had het er altijd over dat ze die beestjes roken, wijzelf roken ze niet. Dus het is toch een soort gewenning.

Ik heb dus geen tips om manlief te overtuigen. Als hij echt niet wil, dan denk ik niet dat het lukt om hem te overtuigen. Hier zouden ze ook kunnen praten als Brugman, maar mij krijgen ze ook op geen enkele manier omgepraat.

Mocht er een cavia komen, dan wil ik wel mee brainstormen over een leuke naam! ;-)))

Haha, volgens mij ben jij nog meer anti-cavia dan Jeroen als ik dit zo lees.

Ik zie ook wel voordelen. De kinderen leren op die manier dat je voor een levend wezen moet zorgen, ze kunnen helpen met het schoonmaken van het hok en met het verzorgen van het diertje. 

Begin nog maar niet te brainstormen, want hij is nog lang niet overtuigd!

Nou, niet per se anti-cavia, want ik vind het leuke beestjes, zeker als ze zo behaaglijk tegen je aan knorren. Als hier een huisdier zou komen, zou het weleens een cavia kunnen zijn. Maar ik ben meer anti-huisdieren. Ik hoef niet van die levende meubelstukken in huis.

En tuurlijk zitten er ook voordelen aan als het gaat om het verantwoordelijkheidsgevoel dat kinderen erdoor ontwikkelen, maar ik vrees dat als hier het nieuwe er vanaf is (na een paar weken), mama degene is die voor de beesten kan zorgen, het hok schoon kan maken en dat mama degene is die oppas kan regelen in vakanties enzo. En daar heb ik geen zin in.

En daarom is mijn motto "Als je huisdieren wilt, dan regel dat maar als je op jezelf woont". Dat is net zo goed voor hun verantwoordelijkheidsgevoel want dan worden ze pas echt goed in het diepe gegooid als het gaat om de zorg voor die beesten.

Wat dat betreft zitten jouw dames ook in een andere leeftijdscategorie. Als zij een dier willen, mag je ook verwachten dat ze het grotendeels zelf verzorgen. Die illusie heb ik bij onze kinderen niet. Ik hoop wel dat ik ze enthousiast zou kunnen krijgen voor de verzorging, maar besef me wel dat wij uiteindelijk de personen zijn die de verzorging moeten doen.

Grotendeels zelf verzorgen zou wat de leeftijd van onze meiden betreft moeten lukken maar zoals ik al schreef, zodra het nieuwe er vanaf is, is mama de pineut. En elke dag ruzie over wie het huisdier eten moet geven of elke week ruzie wie er aan de beurt is om het hok schoon te maken, daar heb ik gewoon geen zin in.

Er wordt hier al zat onderhandeld en gediscussieerd over wel of niet een lange broek aan moeten terwijl een rok veel leuker is, of wie er nou weer voor een half uurtje op de DS mag spelen. Nog meer onderhandelingen hier in huis komen vanzelf als ze straks in de puberteit zijn, daar heb ik geen huisdier voor nodig.

Precies de redenering die Jeroen ook volgt. Hij ziet ook zo op tegen het schoonmaken van het hok, terwijl het mij juist wel gezellig lijkt om samen met de kinderen het hok te verschonen. Ik vond het zelf als kind ook leuk om te doen en heb het nooit als vervelend klusje ervaren.

Mijn oog is trouwens gevallen op het lunkarya ras. Heeft iemand daar ervaring mee?

Oh da's wel een heel knuffelig ras zeg! Schattig! (Nee, ik zwicht niet!)

Schattig hè? Ik heb een fokker gemaild met wat vragen. Ik wil wel zeker weten dat ze ook geschikt zijn voor een gezin met jonge kinderen. En ik wil graag weten of ze nog extra verzorging nodig hebben met die lange haren.

En dan vanavond maar eens de discussie aangaan ;-))

Nou, zet-em op! Haha!

Misschien moet je er voor die lange haren wel een krulset bij aanschaffen, speldjes, elastiekjes! Enig om met zo'n beestje te tutten!!! (Net iets voor Jeroen!)

Ga voor de zekerheid dadelijk even rondbellen wie van de familie, vrienden en/of kennissen evt. op wil passen in jullie vakanties. Dan kan Jeroen dat vanavond niet als tegen-argument gebruiken! Heb je meteen een weerwoord! ;-)))

Edited by - Sje on 29-12-2009

Ik denk dat je er inderdaad allebei achter moet staan, anders heb je een probleem. Hier komen geen huisdieren in huis vanwege allergieën. Maar anders  zou ook hier Maria degene zijn die er wel helemaal stapel op zou zijn. Terwijl Esther juist bangig is voor heel veel dieren.

Wij hebben een konijn binnen. Hij heeft een driehoekbakje in de hoek van z'n hok als wc, eerder gebruikte hij altijd die hoek, heb ik er zo'n bak ingezet en gaat perfect. Keutels liggen er wel naast maar die ruik je niet. Elke dag even wc'tje leeg, nieuw zaagsel erin en klaar, 3 minuten werk. Hele hok hoeft niet vaak schoon, zo. Ik vind het beestje reuze gezellig zo in de kamer. 's Avonds mag'ie vaak loslopen, hij knaagt nergens (meer) aan en keutelt of plast sinds de verhuizing ook niet meer als hij losloopt, meestal. In het vorige huis had hij een vast keutelplekje waar helaas ook wel eens een plasje lag. We hebben een groot binnenhok , het konijn is iets groter dan een gemiddelde cavia.
De broer van een vriendin van onze dochter had langharige voor de show, hij draaide inderdaad papillotten in de lange haren! Vond ik altijd erg leuk, een jongen die op die manier met z'n huisdieren bezig was ;P
O ja, voor bange kinderen kan het juist ook goed werken! Ik was altijd bang voor van alles en nog wat, toen wij eenmaal een (klein) hondje hadden aaide ik ineens zelfs het paard van de schillenboer, vertelt mijn moeder altijd....
Vakantie-opvang moet je inderdaad wel weten, bij de kinderboerderij etc. kan het vaak ook, maar is wel een paar euro per dag. Verder kan een cavia/konijn wat makkelijker eens 1-2 dagen alleen zijn dan een hond of poes (nou ja, poes kan ook wel toch?).

Edited by - Louise on 29-12-2009

Wij hebben ook een paar jaar een konijn binnen gehad. De eerste jaren viel het met de geur nog wel mee, maar naarmate hij ouder werd, ging zijn urine toch wel erg sterk ruiken. We lieten hem in het begin veel loslopen in de tuin en in huis, maar hij knaagde erg veel kapot. Tot electriciteitsdraden aan toe. Vanwege die ervaringen zou ik nu liever een cavia willen.

Ik heb inmiddels ook een reactie van de fokker. Zij geeft aan dat het verstandiger is om 2 caviaatjes te nemen, omdat ze erg snel vereenzamen. Jeroen is inmiddels al iets bijgedraaid. Met name vanwege mijn argument dat je kinderen toch meegeeft dat je goed voor dieren moet zorgen, heeft wat gedaan. 

We hebben nu weer stof tot nadenken..

Wij hadden vroeger ook zo'n zindelijk konijn. Die liep regelmatig een uurtje los in de huiskamer en keuken. We legden altijd een krant op zijn "wc-plekje". Absorbeerde ook de plasjes. En als-ie weer in zijn hok zat even een dweil over zijn wc-plekje en de boel was weer schoon.

Nadeel van een veelvuldig loslopend konijn is dat-ie vals kan worden zodra hij tijdens bijv. vakanties weer hele dagen in zijn hok moet.

Ik heb ooit opgepast op het konijn van de buren. Dat beest liep altijd los in huis. In de vakantie moest-ie in zijn hok blijven en het beestje was binnen een paar dagen vals. Ik durfde zijn bakje met eten in zijn hok niet te verversen, hij viel me grommend aan en beet me.

Dus Miriam, mocht het alsnog een konijn gaan worden, laat hem niet hele dagen los lopen maar gewoon zo af en toe een uurtje, want anders heb je na je eerstvolgende vakantie mogelijk een probleem. Een vals konijn blijft namelijk vals (althans, het konijn van de buren is na die vakantie altijd een vals konijn gebleven ook tegen zijn eigen baasjes).

Een konijn vergeet ook niets. Ons konijn heeft eens ruzie gehad met Jeroen omdat hij niet onder de bank vandaan wilde komen, terwijl wij vonden dat hij in zijn hok moest. Die relatie was voor eeuwig verpest.

Ik vind konijnen hele leuke dieren, maar een konijn gaat het zeker niet worden. Als er een huisdier komt, wordt het een cavia. Of een wandelende tak als het aan Jeroen ligt....

Wandelende takken hebben een ontzettende hoge aaibaarheidsfactor (vele malen groter dan goudvissen!), dus ik geef Jeroen groot gelijk! Haha!

De goudvis mocht in eerste instantie ook. Totdat ik zei dat ik de kom niet schoon zou houden.

Hm, nog steeds in onderhandeling dus..................

Wij hebben eigenlijk vanaf ons trouwen altijd huisdieren gehad. Onze meiden hebben heel wat afgeknuffeld met konijnen, kippen en kuikens, honden en katten. Jongste zat zelfs heerlijk met regenwormen te 'spelen'. Ik ben heel blij dat we altijd de ruimte hadden om de meeste dieren buiten te houden, onze meiden hebben altijd overal mee geholpen, al vonden ze het eieren rapen wel echt het allerleukste!

Zo zie ik mij onze jongste ook voor zich, Gompy. Ik was zelf ook zo'n kind dat dol was op huisdieren en zie dat bij haar ook.

Ik heb inmiddels weer contact gehad met de fokker en ze heeft een zeugje dat momenteel drachtig is. Eventueel mogen we dat zeugje, nadat ze haar nestje heeft grootgebracht overnemen met een dochter of ander zeugje. Ze doet ze uitsluitend per 2 weg, omdat ze het anders zielig vindt. Het moedertje is de cavia waar ik (op de foto) al een beetje voor gevallen was. Uiteraard moeten we dan nog wel eerst kijken en even doorspreken wat de voor- en nadelen zijn. Jeroen is er inmiddels wel redelijk voor te porren.