Allemaal bedankt!
Uiteraard neem ik nu een gok, ze wil perse daar wonen, ik ben me daarvan bewust. Ik hoop dat zodra ze inziet dat deze keuze er niet inzit, ze gewoon ziet wat ze thuis heeft. Het gras is niet groener aan de andere kant, voor je het weet is het opgedroogd.
Ik zal er alles aan doen wat in mijn macht ligt om te voorkomen dat t zover moet komen dat ze verplicht in een woongroep zal komen te leven. Ik wil graag dat ze inziet dat ze deze keuzes nog niet kan maken. Niet bij haar? Dan maar thuis.... Zolang ze maar beseft dat dit niet door mij komt maar haar is ingepraat door een derde.
Niet zomaar een derde hoor, een ex-stiefmoeder die nu probeert om zoals ze altijd al wilde mijn kind 'in te pikken'. Zij had toen ik ging scheiden van mijn exman, zo'n 15 jaar geleden, haar zinnen al op mijn kind gezet. Had allang een verhouding met mijn man, de reden waarom hij ook het kind niet wenste. Ik heb voor mijn kind gekozen en toen hield t op, hij ging zijn weg verder met haar, degene waar mijn kind zich nu bevindt. Haar gezegde na de geboorte was: Fijn he! nu heeft ze twee moeders. Met moederdag verlangde ze ook een kado, bijvoorbeeld. Niemand wil weten wat ik in al deze jaren met hen al heb moeten doorstaan, nu zijn ze gescheiden. Ik heb onlangs, zo'n 3 a 4 weken terug een verklaring afgelegd zodat zij haar zoon kon terugkrijgen, via een rechtzaak, die bij zijn vader woonde. Ik vond en vind dat t kind beter af was bij zijn moeder. Als dank neemt ze mij mijn kind af?
Zij gaat een concurrentiestrijd aan die ik niet wens, ik heb het contact tussen hen alleen gestimuleerd, het gaat over je broertje en zusje....Ik heb het verleden achter me gelaten maar blijkbaar is dit nu wat je ervoor terugkrijgt... haar ideaalbeeld van het perfecte gezin: mijn kind en beide van haar kinderen.
Ik besef dat het een bijzonder verwarrend verhaal is, maar gelukkig keek de man die ik vandaag sprak er recht doorheen. Zij, de vrouw, heeft grove leugens verkondigd aan jeugdzorg. Zo zou ik mijn kind eerder aan haar hebben toevertrouwd. Ze zou eerder bij hen hebben gewoond. Nou never nooit niet! Nogmaals wil ik herhalen dat ik me niet in een slachtofferrol begeef, want dat is een makkelijke gedachte na hetgeen ik net vertelde. Het gaat hier, ook volgens de man die ik vandaag sprak, over iemand die heel raar bezig is. Ze zijn reeds bij een advocaat geweest? Wat dacht ze nu? Dat ze mij onder mijn ouderlijke macht vandaan kan halen?
Ik vecht voor mijn kind, tot het bittere einde!
Nee, dat is nog schadelijker dan wat dan ook. Ik had het verleden opzij gezet om haar gezin te redden en krijg dit terug...Maar geeft niks, ik wapen me wel (eindelijk).
Edited by - Jannej on 6-5-2011
Edited by - Jannej on 6-5-2011 |