Hoi,

Wat ik heel eng vind is het fenomeen loverboys. Mijn dochter is nog maar 8, maar hoe kun je je kind daar tegen beschermen????
Ik probeer mijn kinderen voor te houden dat niet te erg is om aan ons te vertellen. Zeker als er gezegd wordt dat je niets mag vertellen, moet je het wel doen. Maar ..........
Je kind zou maar de verkeerde tegen komen........................

Tijgertje

Edited by - tijgertje on 25/11/2005 22:48:06

Edited by - Peter P on 23-4-2007 07:57:36

Bij ons in de straat woont een meisje van 14 en wat denk je?? Juist; een kindje op de arm; ook van zo'n zogenaamde loverboy.... Ik vind het intens triest; je hele leven overhoop en je jeugd voorgoed voorbij. Ik denk dat de openheid, eerlijkheid en het bespreekbaar maken erg belangrijke aspecten zijn van opvoeden. Met name op het gebied van sexualiteit en alles wat je in dat "kastje kunt plaatsen" Ik kan je geen gouden advies geven; ik praat er zeer openhartig over met mijn zoons. ook als het gaat om bijv "nee"zeggen. Dat geldt niet alleen voor meiden maar ook voor jongens. Ik klaag niet; onze oudste heeft een vriendin en die blijft ook slapen. Vond het de eerste keer wel moeilijk maar heb er met beiden in alle eerlijkheid over gesproken. Duidelijke afsapraken en ik moet zeggen dat dit veel ruimte heeft gegeven. De sfeer is prima en ik hoor nmog steeds veel verhalen; al ben ik er van overtuigd dat ik lang niet alles meer "te horen krijg. Heel verhaal maar misschien lees je hier hier iets waar je wat mee kunt....

och gut.....3 sterretjes...was het even vergeten maar je snnapt vast wel wat er staat

Hoi Tijgertje, Het begint bij een vertrouwensbasis en veiligheid thuis. Nou, die is er duidelijk wel, anders zou je deze vraag niet eens stellen... Als je dan ook open blijft staan voor je kind, ook al doen ze dingen waarvan je in vredesnaam maar hoopt dat het goed afloopt, dan komen ze wel bij je met hun verhalen. En heb jij de kans tijdig in te grijpen. Wat Stel schrijft is heel herkenbaar. Wij zijn er op dezelfde manier mee omgegaan en we horen nog steeds de meeste (vast niet alle!!) verhalen. Bijvoorbeeld het verhaal van de extacy pil die hij voor 15 euro bij White Sensation had gekocht maar vlak voordat hij naar binnenging toch maar in de prullenbak heeft gegooid omdat hij toch besloot het niet te doen. Eerlijk = eerlijk... Ik heb inwendig een diepe zucht van verlichting geslaakt. Joke

Hoi, Bedank voor de reactie. Ik zit dus op de goede weg. Kan niet alles voorkomen, maar door het bespreekbaar te houden en contact te blijven houden met je kind kun je problemen sneller opmerken. Dan blijft de angst nog, hoe voorkom je dat je kind met de verkeerde in contact komt?? Joke wat goed van je zoon om de XTC-pil toch maar weg te gooien. Het bewijst dat je zoon van jullie voldoende stof tot nadenken heeft gekregen. En dat je zoon tenminste ruggegraad heeft. Hij zal het wel redden!! Ja, Stel kleine kindjes worden groot en als ze dan verkering hebben..... Kan me goed voorstellen dat het moeilijk is om te zien dat je kind volwassen is. Maar bespreekbaar maken van onderwerpen is zo te zien wel heel belangrijk. En trouwens als je kind verkering heeft, dan kunnen ze beter bij jou thuis in bed liggen dan ergens anders???? en dan maar denken dat er niets kan gebeuren of dat ze er nog niet aan toe zijn!!!!! Zal je dan in dat geval niet meer ongerust zijn dan dat het onderwerp bespreekbaar is?? Tijgertje

Ik denk dat je met het bespreekbaar houden van je zorgen de "lijn "openhoudt. Kinderen mogen best weten waar voor jou de schoen wringt bij zaken die hen aangaan. Ik vond uitgaan ook zo'n item. Ik kreeg het lazerus van de gedachte dat MIJN kind voor mijn gevoel bij nacht en ontij onderweg was. Heb dat ook gezegd; daarbij aangegeven dat ik mijn kinderen voor de volle 100% vertrouw maar niet weet wat een ander doet. En dat is et 'em nou juist. Ik ben nog nooit een onderwerp uit de weg gegaan; ik wil alles kunnen bespreken. Probeer de kinderen naast hun eigen beeld dan ook de andere kant te laten zien. En daarbij ook aan te geven hoe wij er tegenaan kijken,. En dan maar hopen dat ze het "oppikken" Ik moet er eerlijk bij zeggen dat dat bijna altijd wel gebeurt. Vond het voorbeeld van Joke met die pil zo herkenbaar....dan heb je het - denk ik - als ouders goed gedaan. En echt waar; als het er op aankomt gaat het toch vaak goed; en zoals je als ouders dat dan ook hoopt. En soms is ondervinding de beste leermeester. Maar niet bij dit item; ik denk dat je ook je ogen en oren als ouders goed open moet houden. Enne; nodig vrienden en vriendinnen bij jou thuis uit. Dan zie je met wie ze omgaan. Doen wij ook; je krijgt dan vaak een veel beter beeld en kunt daar desnoods ook beter op inspelen! Goh; weer een heel verhaal. Hoop dat je er iets mee kunt

Ja Stel, Ik heb hier heel veel aan. Dank je wel. Tijgertje Edited by - tijgertje on 27/11/2005 20:53:08

hoi hoi, Stel hoe oud zijn jouw zoons nu?? Mijn dochter is vorige week 14 geworden. Ze heeft 3 vriendinnen die heel veel mogen van hun ouders. Tenminste in mijn ogen. Nu komen ze met het "schitterende " idee om in januari naar een concert van Simple plan te gaan , in Keulen, aanvang 8 uur s'avonds. en dan alleen met hun viertjes. Ik zie de loverboys, xtc, en weet ik wat allemaal al om hun heen hangen in gedachte. het is al een paar dagen ruzie hier in huis want zij vind dat ze daar oud genoeg voor is en wij laten haar niet gaan.tot overmaat van ramp laat ze die vriendinnen in de waan dat ze meegaat dus de tickets zijn al besteld via internet.De andere ouders vinden dit wel goed 1 moeder zei zelfs :jullie moeten genieten van het leven!! Nou als ze hier al zo vroeg mee beginnen genieten ze er volgens mij niet lang van. Er zijn genoeg alternatieven b.v. hier is een grote dicotheek en die heeft 1x per maand tiener avond voor kinderen van 11 tot15 jaar. Geen alcohol, niet roken en de ouders houden toezicht. Ik dacht dat is leuk om te beginnen, maar nee hoor ze zei Disco??? je denkt toch niet dat ik daar heen ga. wat vinden jullie ervan??

Hoi Naikel, Mijn zoons zijn nu 15 en 18 De oudste ging toen hij 16 was voor het eerst na het schoolfeest nog even op stap. Gewoon met een stel jongens nog ergens iets drinken. HIer in Groningen; zijn vader heeft hem heel tactisch niet voor de deur opgewacht. Ze spraken 2 straten verderop af. Schoolfeest was om 1 uur afgelopen en hij heeft hem toen om half 3 opgehaald. 4 Maanden later ging het net zo; ook weer na het schoolfeest. Toen hij 17 was mocht hij van ons 1x per maand uit; in het begin tot half 2. Dat tijdstip schoof steeds iets op en toen hij 18 was hebben wij het "losgelaten". De jongste is nu 15 en is 2x naar een scholierenfeest geweest; vergelijkbaar met wat jij beschreef. Tot +/- 1 uur en dan halen we hem op. Iedereen doet het op zijn eigen manier maar ik zou mijn kind never maar dan ook echt never met die 3 meiden naar Keulen laten gaan! En wat dat ticket betreft; ik liet haar doodleuk voor de kosten opdraaien; had ze bij na kunnen denken. Ik kan alleen maar zeggen wat ik al eerder zei; leg je zorgen aan haar voor. Daarbij is ze simpelweg minderjarig en ik denk dat het niet verstandig is om haar op deze manier zelf verantwoordelijk te laten zijn. Ze zijn hartstikke kwetsbaar; helemaal in het buitenland! En wat die andere meiden betreft; dat is hun zaak. Niet die van jou. Ik zou ook niet aan iets beginnen omat een ander het toevallig wel doet? Nee da's lekker; dan gaat een ander bepalen wat jij moet doen met je kind...Ik dacht het toch niet! Ook hier is de sfeer wel eens verziekt door dit soort zaken maar ik heb dan toch wel eens - kort door de bocht gesproken- "mijn poot stijf gehouden" Daarbij heb ik ook wel eens na uitleg van mijn visie gezegd dat ik moeder van 2 kinderen ben en dat ook wil blijven totdat ik mijn hoofd neerleg. Beetje cru maar ze snapten wel waar het om ging. Goh; weer een heel verhaal maar ik hooop dat je er iets mee kunt. Succes; en denk erom het gaat om JOUW kind!

Hoi Stel, wat een goed oplossing om zo je kinderen te begeleiden bij het uitgaan. Moet ik onthouden!!!! En Naikel ook mijn zoon is 14 jaar en nevernooit dat dat gebeurd. En ja hij zou die ticket zelf moeten betalen en nee hij gaat niet, desnoods bind ik hem vast!!!!!!!!!! Mijn zoon wil graag naar WC expirients maar daar vind ik hem ook nog veel te jong voor. Pa wil wel mee, maar ben bang dat als hij er van gesnoept heeft, niet meer te houden is. Hij accepteerd het nog, gelukkig. Begrijpt het al zegt hij dat niet tegen mij!!!! En Naikel, je kunt niet meer terug als je het wel toelaat, waar zijn je grenzen dan?????? Zal ze nog luisteren naar je??????? Kies zeker niet de weg van de minste weerstand!!!!!!!! De rust komt vanzelf wel weer na de storm, daar moet je je niet ongerust over maken. Trouwens het is ook moeilijk voor haar. Ze heeft wel aangegeven aan haar vriendinnen dat ze gaat. Ze ziet dat als haar gezicht verliezen. Ze zal alles proberen om dat te voorkomen. Maar wees de wijste, later is ze je er dankbaar voor. Help haar eventueel door een goed, geloofwaardig smoesje te bedenken dat ze voor haar vriendinnen niet afgaat!!!! Heel veel succes. Tijgertje Edited by - tijgertje on 02/12/2005 22:04:07

Vond het destijds echt een leuke uitspraak. Toen 1 van mijn nichtjes werd geboren zijn mijn zwager; "Als ze 1000 weken is gaat er prikkeldraad omheen. En desnoods aan de ketting" Hij was en is zó trots op zijn meiden. Zijn nu inmiddels 21 en 19 en hij heeft ook zijn hart vastgehouden. En reken maar; die kregen bij dit soort zaken het echt niet voor elkaar. Dus; niet aan toegeven. Het is net wat Tijgertje schreef; later is ze je er dankbaar voor!!!

Niet laten gaan hoor, Naikel. Is hartstikke jong, nog maar net 14 jaar en met drie meiden naar Keulen! Wij hebben niet zo strak begeleid als Stel, maar dat was bij ons ook niet nodig. We wonen in een dorp en daar hebben ze vaak een grote en hechte vriendengroep die samen optrekt. Daarvan ken je de ouders meestal ook wel en dus kun je snel smoesjes ontzenuwen als "maar hij mag het wel"... De groep fietst samen op als ze uitgaan en de sociale controle is behoorlijk groot. Aan de andere kant halen ze ook samen de rottigheid uit en die is als groep erger dan in je eentje. Gelukkig is dat niet vaak gebeurd. Ken jij de ouders van die andere meiden persoonlijk? Het kan best zijn dat ze onderling hebben afgesproken tegen hun eigen ouders te zeggen dat de anderen wel mogen en voor hetzelfde geld zeggen de vriendinnen thuis dat jij vindt "dat ze van het leven moeten genieten"... Ze zijn slim hoor, meiden en jongens van die leeftijd! Heb je al eens overwogen te bellen met een van de andere moeders? Joke

Dat is inderdaad een verschil; wonen in een dorp of in de stad. Maar wat ook meetelt; het verschilt gewoon per kind. Ze zijn allemaal anders en onze oudste is heel open, gevoelig en sociaal. Maar wou er ook graag bij horen. Niet in het extreme maar dus vooral niet onderdoen voor de anderen. Daarbij is hij van nature nogal makkelijk en had ook moeite met het vasthouden van gemaakte afspraken. Nu gaat het allemaal prima maar ik heb gewoon mijn hart vastgehouden. Groningen is en blijft een heerlijke stad maar het uitgaan vond ik echt een heikel punt. Er gebeurt veel en ik was ronduit bang voor rottigheid; op wat voor manier dan ook. Maar nu heeft hij een vaste vriendengroep; er gaan er altijd wel een stel mee en ze hebben samen veel plezier. Ik ken ze allemaal en ze komen hier ook regelmatig over de vloer. Maar het is bij ieder kind weer anders. Hou vooral vast aan je eigen normen en waarden; dat vind ik vooral bij pubers zo belangrijk. Gesprek/discusiie is prima maar jij bent de ouder die uiteindelijk de grenzen stelt. Daarbij is er natuurlijk wel ruimte maar jij bepaalt hoeveel. Zeker als je dochter 14 is!

Hoi, Joke het is inderdaad wel een verschil stad/dorp. Gelukkig wonen we in een dorp. Soms moet ik er echt aan denken om bepaalde regels goed uit te voeren. Zoals een meisje niet alleen in het donker. Zelfs mijn zoon mag niet na schooltijd in het donker naar huis rijden als hij alleen moet!!! Ik ben ze nu weer heel strikt aan het uitvoeren. Want overal kan er iets gebeuren!! En inderdaad kan het best zijn dat die meiden voor elkaar groot aan het doen zijn. Dat zal de eerste keer niet zijn!!!! Bel een ouder of bel school wanneer je geen telefoonnummer hebt. De school kan dan misschien bemiddelen! Naikel, wil je ons op de hoogte houden van je beslissing en hoe het verder afloopt??? Tijgertje Edited by - tijgertje on 03/12/2005 00:25:13

Hoi, bedankt allemaal voor de goede raad. Ik lees gelukkig dat jullie er het zelfde over denken. Nou het is nog steeds niet opgelost hier ,ik had voorgesteld om een moeder te bellen om alles uit teleggen waarom ze niet mee mag. Maar mijn dochter wil dat absoluut niet. Ik heb nu een ultimatum gesteld, of ze zegt het zelf of ik bel woensdag die andere moeders op. Trouwens een meisje heeft ook gezegd dat ze niet kan ,ze had geen geld om het kaartje te betalen. Dus mijn dochter zei ook meteen :eigenlijk kan ik het ook niet betalen,Waren die andere 2 boos geworden En heeft zij niks verder durven te zeggen :( Dus we zijn nog niks opgeschoten.Maar 1 ding staat vast :ze gaat niet!! en woensdag bel ik zelf om haar aftemelden, Ruzie is er toch al hier thuis. dus erger kan het niet worden. En dan hoop ik maar op jullie ervaring dat ze er later dankbaar voor is. Groetjes en tot snel.

Hou je taai, Naikel. Is echt niet leuk, ruzie om zoiets. Maar wel de moeite waard. Joke

Naikel, Heb je nog gebeld? Hoe is het gesprek gegaan?? En net wat Joke schreef; ruzie om zoiets is niet leuk maar wel de moeite waard.

Hoi hoi allemaal. Nou het probleem heeft zich bijna zonder ruzie opgelost. Ik had haar dus een uiterste datum gezegd waarop zij het moest vertellen en anders belde ik de moeders. Maar net die dag was ernog iets: die zelfde vriendin vroeg of mijn dochter en nog een andere vriendin meegingen snowboarden. Dat was door een leraar van school spontaan georganiseerd en doordat ze met zovelen gingen was het een stuk goedkoper dan normaal. Die vriendin zei dat ze om 19.00 uur bij de kassa moesten staan. Zijn ze het hele stuk gebracht door ouders en staan ze daar , is er niemand van de andere te zien. Zij eens gevraagd aan de kassa.Moesten ze de volle prijs betalen om binnen te komen. Want die van hun school waren al binnen en zij konden niet nu nog met hun tweetjes naar binnen. Dan hadden ze bij de groep moeten zijn. dus zijn ze maar niet meer gegaan en hebben ons gebeld om gehaald te worden. Ondertussen zagen ze door het raam dat die "vriendin" binnen wel de grootste lol had. Toen wij dat hoorden zijn we daar natuurlijk op verder gegaan ; zie je nu als ze je zoiets in Keulen flikt sta je daar, dan zijn we niet binnen een halfuurtje bij je. Nu kun je dat meteen gebruiken als excuus om niet mee te willen. Nou toen heeft ze het daarna verteld. Vriendin boos en wij geen ruzie. Ze moet wel het kaartje betalen. Dat geld heeft ze haar meteen gegeven maar het kaartje heeft ze tot nu toe nog niet gekregen van dat meisje. Maarja het was haar eigen geld en zei vertrouwd die vriendin wel hierin dat ze het krijgt, dan moet mijn dochter dat maar zelf regelen. Hoewel ik haar wel geadviseerd heb om te proberen dat kaartje te verkopen op school ofzo. Maarja daar moet ze het natuurlijk wel eerst zelf voor hebben. Duss als er liefhebbers zijn voor een concert voor Simple Plan..... Heel veel groetjes. en nogmaals bedankt voor de steun.

Toch wel een goed iets dat het probleem "zichzelf heeft opgelost"En je dochter leert er altijd van!

Opluchting Naikel, of niet dan? Gelukkig wordt de soep meestal niet zo heet gegeten als-ie wordt opgediend, zie je maar weer. Joke