Ik ben benieuwd hoe jullie met de menstruatieklachten van jullie dochters (zijn) om(ge)gaan.
Wat voor pijnstillers ze gebruiken en of ze door de klachten eerder aan de pil zijn gegaan.

Onze oudste (14 jaar oud en sinds haar 12e verjaardag (!) ongesteld) heeft er soms heel veel last van. Ze is een muts wat tabletten slikken betreft. Paracetamol krijgt ze niet weg (nu zijn die ook wel groot en vies), daarom heb ik van die smelttabletten gekocht. Die krijgt ze wel weg, maar lijken niet altijd te helpen.
Via de apotheek is me een pijnstiller met naproxen aangeraden. Ik heb daar de kleinste vorm van gekozen en die krijgt ze met enige moeite wel weg. Maar of ze nu zo geweldig helpen? Ik weet het niet.
 
Ik krijg tot nu toe ook niet echt goed hoogte of ze al of niet regelmatig is. Wat dat betreft is ze vrij zelfstandig. Ik vraag er wel gewoon naar en probeer haar al heel lang zover te krijgen dat ze het gaat bijhouden, maar dat is natuurlijk helemaal niet leuk. Ik kwam op internet een online-menstruatiekalender tergen en heb de link naar haar toegestuurd. Misschien werkt dat wel.
Ik heb ook gezegd dat als de klachten blijven of erger worden we een keer met de huisarts kunnen gaan praten, maar dat wil ze niet. Ik wil ook (nog) niet pushen.

Vanochtend lag ze weer met kramp op de grond in de kamer. Eigenlijk wilde ze niet naar school, maar dan zou ze juist vandaag wel heel veel missen. Ik heb haar zoveel mogelijk vertroeteld en uiteindelijk met een briefje voor de juf van Biologie (1e uur) en een briefje voor de juf van Gym met de auto naar school gebracht. Ik hoop dat school een beetje afleidt en dat ze daardoor een beetje ontspant.

Ik ben benieuwd naar julie ervaringen.

Edited by - Daanie on 10-12-2008

Oh, ik zie dat ik het onderwerp verkeerd heb geplaatst. Ik wil dit onderwerp eigenlijk verplaatst hebben naar het puberforum - ontwikkeling. Kan iemand dat voor mij doen?

Ik heb zelf vroeger wel pijnstillers via de huisarts gekregen, en die hielpen wel.

Een bezoekje aan de huisarts zou ik zeker aanraden als haar leven er zo door beinvloed wordt.

Onze meiden klagen ook regelmatig over kramp, maar gelukkig niet in die mate dat ze vergaan van de pijn.
Sinds onze oudste de pil slikt om haar menstruatie beter te regelen en de klachten te verminderen, hoor ik er niet veel meer over. Dus de pil zou eventueel helpen, maar dan is 14 jaar ook wel weer erg jong, onze dochter was bijna 17 toen ze begon te slikken.
Onze jongste heeft ook wel buikklachten maar is niet zo van de pijnstillers, ook is ze heel onregelmatig, dus de pil zou voor haar ook een uitkomst zijn.

Toch maar eens proberen om de huisarts met je dochter te bezoeken.

Vervelend Kôlleke, die pijnklachten.

Ik had niet echt heel veel buikpijn in mijn jeugd, maar wel een zwaar gevoel in mijn bekkenbodem (alsof er een baksteen onder in mijn lijf lag) en zo'n weeïge menstruatiepijn.

Altijd zwaar ongesteld, was er altijd pas na ongeveer 8 dagen weer vanaf en ik zag ontzettend wit en moe. Toen er een keer een buurvrouw bij ons op de koffie was en vroeg wat er met me aan de hand was, schrok ze dat het van de menstruatie was. "Meid, ga aan de pil!" zei ze.

Heb ik gedaan (nou moet ik zeggen, ik was 19 dus da's wat anders van 14) en binnen een paar maanden was ik van dat zware bekkenbodemgevoel, de menstruatiepijnen en dat wit-zien af. Verder was mijn menstruatie qua hoeveelheid en qua aantal dagen gehalveerd. Heerlijk!

Geen idee of je je dochter te jong vindt voor de pil, maar het zou wel een fantastische oplossing kunnen zijn.

Ik was altijd hevig ongesteld, net als Sje. Maar of ik mijn dochters daarvoor eerder aan de pil zou laten gaan, ik weet het niet.

Zelf heb ik nog altijd moeite met het vinden van de juiste, want ik heb nog steeds altijd veel last van tussentijds bloedverlies of andere bijverschijnselen van de pil. En dat getob zou ik mijn dochters niet aan willen doen.

Vroeger zei een tante van mij altijd: "zorg maar dat je een kindje krijgt, na de geboorte is je menstruatie een stuk minder pijnlijk en langdradig". Tja, geen oplossing waar je als moeder van een puberdochter op zit te wachten ;-))

En het is volgens mij een fabeltje, want bij mij was het helemaal niet minder na de geboortes van mijn kinderen. En dan die eerste weken vloeien niet meerekenen natuurlijk, maar toen de gewone menstruaties weer op gang kwamen ik ik vanwege borstvoeding nog geen pil slikte, nou toen was het weer op volle sterkte hoor!

Dus maar goed dat er niet naar je tante geluisterd is!

Mijn tante wilde gewoon een heeeeeele grote familie!

Dat lijkt er wel op ja! Haha!

Vanaf mijn 12e was ik dramatisch ongesteld. Alles wat je maar kon bedenken: krampen, overgeven, rugpijn, hoofdpijn. En het leek wel of ik het twee keer kreeg: een keer op dag 1 en een keer op dag 4.

Mijn moeder herkende het meteen en heeft me ook direct meegesleept naar haar (destijds nog) vrouwenarts. Ik kreeg de allereerste "lichte" pil. We praten over 1966!! Dat hielp fantastisch, maar zodra ik stopte, was het er weer.

Uiteindelijk kreeg ik de pil niet meer en later wilde ik hem ook niet meer. Ik heb van alles geprobeerd en misschien heb je wat aan deze tips.

- In bed en een warme kruik tegen je buik. In slaap vallen op een pijnstiller. Dan is het drie uur later over, als het echt op gang is gekomen door de warmte en de ontspanning.
- Niet wachten met het slikken van pijnstillers. Zodra je de eerste pijn voelt, beginnen. Anders ben je echt te laat en duurt het een eeuwigheid voor het helpt. Het heeft mij heel wat strijd gekost om daaraan toe te geven, maar uiteindelijk heb ik gewoon eieren voor mijn geld gekozen.
- Geen koffie, wel thee. Doen alsof je een flinke griep hebt. Gelukkig is deze "griep" echt na een paar uur weer over.
- Toen ik eenmaal een bevalling had meegemaakt: ordinair puffen. De pijn lijkt erg op weeën!!

Hopelijk heeft je dochter hier iets aan! Als ze dit de komende jaren heeft, is ze iedere maand een dag of wat kwijt!

 

Mijn dochter had er ook altijd veel last van en die is met haar 14e ook aan de pil gegaan. Ik heb daar weinig problemen mee, zelf was ook ook jong aan de pil i.v.m. menstruatieklachten. Veel mensen associëren pilgebruik met sexueel actief zijn. Dat vind ik persoonlijk een beetje onzin. Het kan ook goed gebruikt worden van van die vervelende klachten af te zijn. Je moet je leven niet maandelijks laten beinvloeden door iets als een menstruatie. Als je iedere maand gevloerd bent door een griep o.i.d. accepteer je dat ook niet.

Je hebt overigens ook een speciale pijnstiller voor menstruatieklachten, Feminax. Daar zit naprosine in.

grtz

Marion

Ik heb een tijdje dicloflenac geslikt voor menstruatiepijn. Maar er zijn ook andere pijnstillers te krijgen via de dokter. Dat zou ik persoonlijk eerst proberen ipv de pil.

Heel toevallig kwam ik gisteren in een tijdschrift (volgens mij was het de brochure van de DA) een nieuw produkt tegen bij menstruatieklachten: de vagitherm.

Edited by - Sje on 10-12-2008

Ik ga het topic even verplaatsen naar het puberforum.

Verder heb ik zelf ook altijd heel veel klachten gehad, zo erg dat ik mid twintig een mirenaspiraaltje heb laten zetten omdat niks werkte maar ja je dochter is pas 14 dus dat is nog even geen oplossing. Aleve schijnt tegenwoordig een pilletje te hebben wat goed tegen menstruatie werkt, wie weet is dat wat? Bij mij werkt ook nog steeds niks, sinds mijn spiraaltje eruit is zijn de klachten weer net zo hevig terug. Alle succes voor je dochter.

Daanie dank je wel voor het verplaatsen van dit topic. 

Bedankt allemaal voor het meedenken en het geven van wijze raad. Dochterlief heeft tot nu toe paracetamol en naproxen (Aleve) als pijnstillers gebruikt met wisselend succes.
Ik ga het allemaal nog eens met mijn dochter bespreken en kijken hoe ze er verder mee wil omgaan. En als ik voor mijzelf bij de huisarts kom, zal ik het ook eens aankaarten, tenzij ze zelf naar de huisarts wil.

Van mezelf weet ik dat ik als tiener ook behoorlijk last van menstruatiepijn had. Zelfs een keer flauwgevalllen en een paar keer door een klasgenootje thuisgebracht. Bij mij deden een paracetamol en een paar uur slaap wonderen.

Beste Moeder,

Ik herken de klachten van vroeger en het is echt verschrikkelijk. Zoveel pijn, zo versufd, zoveel bloedverlies. Het is niet goed want het verzwakt het lichaam enorm. Ik kreeg daar tevens altijd bronchitus bij. Doodziek was ik.

Ik heb door bijna 30 jaar ervaring hiermee een paar tips. Ik hoop dat u er wat mee kan:

 

• zij dient de paracetamol (misschien 1e keer 2 tegelijkertijd) meteen in te nemen op het moment dat zij het voelt aankomen. Niet wachten tot de menstruatie/bloedverlies eenmaal al is doorgebroken, want dan is ze feitelijk al te laat;
• Geen diclafonac aan kinderen geven, het is een heel zwaar middel en een slecht middel, alsmede Naproxen. Worden er meestal alleen maar suffer van en soms blijft de pijn.
• Praat eventueel met de huisarts over een Duphaston kuur van 3 maanden. Dit deed bij mij altijd wonderen. Meestal was ik dan voor een jaar of 3 á 4 van de klachten af.
• De pil aan een meisje van 14 (het blijven hormonen en ik raakte daar qua emotionele beleveniswereld helemaal vlak van). Maakte niet uit wat voor pil. Misschien heeft zij er geen last van, maar dan zou ik toch liever in eerste instantie de Duphaston kuur van 3 maanden proberen.

• De dagen voordat zij ongesteld wordt, minder zwaar eten voorschotelen (licht verteerbaar voedsel (ijzer, kobalt etc.). Geen vlees bijvoorbeeld, zeker vóór de menstruatie geen rood vlees (= zwaar verteerbaar en het duurt heel lang voor dat de giftige afvalstoffen het lichaam verlaten). 
• Ten tijde van menstruatie, spinazie eten, rode kool, bietjes, mocht ze vlees eten dan kan zij ten tijde dat de menstruatie eenmaal echt is doorgebroken wel biefstuk/tartaartje of iets dergelijks eten. Dat sterkt nl. erg aan ten tijde van de mentruatie zelf. 
• 
  

 

Alida, bedankt voor al je tips hoor! Ik zal eens gaan googlelen. Gelukkig heeft mijn dochter nog geen last van zwaar bloedverlies. Mocht het echt te gek worden dan gaan we sowieso naar de huisarts, maar daar moet ze zelf naar toe groeien.

Alida, welkom op dit forum, en bedankt voor de duidelijke en uitgebreide reactie!
Je schrijft:

     want de medicijnen die mensen hier op dit forum eventjes
    voorschrijven, zou ik niet zomaar aan beginnen.

Nou schrijft niemand op dit forum medicijnen voor, we zijn geen arts... Natuurlijk zijn te zware medicijnen nooit goed, en moet je voor medicatie altijd naar een arts of de aanwijzingen op verpakking en in bijsluiter volgen. Dat betekent dus geen te zware medicijnen voor jonge kinderen.

Misschien is het leuk als je je HIER even voorstelt?

Edited by - Peter P on 3-1-2009

Tsja... gisteravond kwam dochter 1 vragen wat ik ervan zou vinden als ze aan de pil zou gaan. We waren eerder al bij de huisarts geweest omdat ze er veel last had van de menstruaties en ze heeft eerst een soort van pijnstillers geprobeerd. Maar ook de hoeveelheid loopt de spuigaten uit. Vanmorgen telefoon, de school: jongste wil graag naar huis, krampen.... Lastig hoor. Ik weet wat het is, maar ben de laatste jaren van de klachten af. Maar naar huis omdat je het niet kunt volhouden op school ken ik wel. En ook de overvloedige hoeveelheden. Ben wat gaan googelen en het schijnt een bekend verschijnsel te zijn en bekend als puberteitsmenorragie. Eigenlijk vind ik het niet geweldig om bij zo'n jong meisje al in te grijpen in de hormoonhuishouding, maar dit is ook geen doen. En met dochter 1 heb ik ook besproken dat met pilgebruik een andere grens misschien vervaagt, dat moet ze zich goed realiseren! Maar ik durf haar wel die verantwoordelijkheid te geven.