Tja, de titel spreekt voor zich...
Het speelt al langer, op school wordt het niet gezien/herkend.
Maar ik heb een kind wat helemaal uit zijn doen is, het veranderd hem helemaal!!
Ik heb al een afspraak staan met een ortho-pedagoge, maar die is pas 1 november!
Ik word radeloos!!! Weet niet meer hoe ik hem helpen kan!!

Elke zichzelf respecterende school heeft een "pestprotocol". Vraag ernaar, desnoods via Ouderraad, MR of directie en EIS dat ze in ieder geval in een gesprek eerst luisteren en kijk dan wat je verder kan doen. Succes! Ik snap overigens niet wat een ortho-pedagoge hiermee te maken heeft maar dat moet je dan nog maar even uitleggen (als je dat wilt natuurlijk).

Die doen onder andere iets met gedrag, wat ze gaat doen....????? Ik wacht het maar af, en hoop op een goed resultaat! (is via kinderarts)
Op school zijn ze vorig schooljaar al wel sova-lessen speciaal voor hem gestart( in een kleine groepje) zie ik nog geen resultaat van.
Verder is het schooljaar nog te jong om verder te gaan, hopenlijk doen ze snel weer IETS!!!

Maar ondertussen zit ik met een kind dat niet lekker in zijn vel zit!!

Meissie, ik wil je alleen maar digitaal een hele dikke knuffel geven. Ik zit nog net niet in tranen. Het woord "pesten" werkt als een rode lap op mij.

Ik ben zelf heel erg gepest op de lagere school en een gedeelte van de middelbare school en ik heb altijd gezegd "als een van mijn kinderen ooit gepest wordt, hou me tegen want ik sta niet voor mezelf in". Het zit zo diep. Ik zal je de details besparen, want zo diep als het zit, zo hoog kan het ook zitten.

Ik kan me je machteloosheid voorstellen. Wat kun je als moeder doen? In elk geval niks directs, want als je aan de schoolpoort gaat staan om de raddraaiers persoonlijk aan te spreken, wordt het pesten alleen maar erger. Je denkt je kind te helpen, maar het werkt alleen maar averechts.

Ga op tijd goed in overleg met de school en zorg dat het zo snel mogelijk stopt. Hou voet bij stuk lieverd, eis dat de school actie onderneemt (inderdaad, vrijwel elke school heeft een pestprotocol!), want pesten doet meer met kinderen dan iedereen denkt.

Sprak zij helaas uit ervaring...................................
Ik heb het als moeder nog niet meegemaakt (hoop het ook niet mee te maken), maar ik voel het verdriet wat jouw kind voelt en wat jou ook raakt.

Alle liefs.


Edited by - Sje on 10-9-2007 8:30:06 PM

Vervelend Erica, veel sterkte met de situatie. Helaas heb ik geen tips voor je.

Pesten heeft een levenslange invloed weet ik ook uit ervaring, maar ik weet ook nog als de dag van vandaag dat ik gezworen heb nooit iets tegen mijn ouders te vertellen, stel je voor dat de andere kinderen dat te horen kregen, dan was ik nog zwaarder de klos. En dus verzweeg ik het zolang mogelijk tot het echt niet meer anders kon. Maar...een advies kan ik je niet geven. Geef je kind alleen maar het gevoel dat ze de moeite waard is, geef haar veel liefde (of hem, dat heb ik even gemist) en push niet, hoe moeilijk dat ook is.

Ik voel zo met je mee Erica. Mijn zoontje werd/wordt ook gepest. Zo erg dat we hem in groep 5 naar een ander school hebben gedaan. Daar ging het even goed maar toen begon het opnieuw. Toen hij eindelijk de moed had om op landelijk televisie (bij Paul de Leeuw) zijn pesters toe te spreken werd het nog erger. Hierover bestaat nog een topic op HHP.
Het enige advies wat ik je kan geven is toch steeds weer opnieuw de school er op aan te spreken. Ik heb gehuild, geschreeuwd je kan het zo gek niet bedenken maar eindelijk heeft zijn juf het doorgekregen. Nu gaat het wel iets beter, maar notoire pesters blijven er altijd bestaan in zijn klas.
Maar zijn juf neemt hem nu wel serieus en pakt de pesters aan.
Het heeft alleen wel een enorme impact gehad op het kind. Hij is een stuk terughoudener naar andere kinderen geworden. En deze week is hij met z'n klas op schoolkamp alleen.... hij wil daar niet blijven slapen. Zo bang is hij om gepest te worden. Gelukkig hebben we dat kunnen regelen met school. We halen hem nu iedere avond op.

Succes
Marion

Dit brengt herinneringen naar boven...

Nee, Erica, ik begin niet over mezelf. Trek aan de bel en blijf aan de bel trekken op school, inderdaad via MR en pestprotocol, dat moet er zijn en daar moeten ze ooik actief mee bezig! Pesten kan stoppen, als de school dat ook echt wil en er de energie in steekt!

Natuurlijk is het belangrijk dat er gekeken wordt naar het gedrag van je kind, maar het is NOOIT de schuld van je kind, gepest worden is vreselijk, en moet stoppen, hoe dan ook. Als dat niet gebeurt, kan je er je leven lang last van houden.

Grote knuffel voor jou en je zoon.praat erover,  laat hem merken dat je van hem houdt, dat hij er niets aan kan doen... 

Dank voor jullie woorden, ik zit hier gewoon te huilen van al dat begrip, maar ook van het aantal mensen wat hier nu reageert en dat (bijna) allemaal gepest is.

Ik (wij als ouders) weten wat het is om gepest te worden... allebei op andere school, allebei om andere reden, allebei in een andere tijd (wij schelen 6,5 jaar)
We hebben daar allebei ook een behoorlijke knauw van gekregen in ons zelfvertrouwen, niet op alle gebied, maar toch je voelt het nog.....
En als je dat nu ziet teruggebeuren in je kind, o wat voel je je machteloos....
En een boosheid dat je dan voelt, eigenlijk is het gevoel niet te omschrijven.

Ik heb hem ook al zoveel advies gegeven, van het tegen de meester zeggen, tot weglopen van de pesters tot terug meppen toe. Hij kan het geen van alle....
Toen ik mijn acties op school vertelde kreeg ik bijna nog op mijn kop.... het was tegen de regels van de school om te meppen!!
Maar ik ga straks weer even bij zijn meester en de IB'er babbelen, hij moet begeleid worden, en intensiever dan tot nu toe!!

Edited by - erica on 11-9-2007 07:47:31

Toen ik mijn acties op school vertelde kreeg ik bijna nog op mijn kop.... het was tegen de regels van de school om te meppen!!

Ja ja, maar pesten is niet tegen de regels? Ze moeten gewoon harder optreden, tegen de pesters en ook via de ouders van die pesters. Nu is het nog zo dat een kind dat gepest wordt in het uiterste geval van school gaat, als er goed beleid is, worden de pesters verwijderd.


Edited by - Peter P on 11-9-2007 08:09:21

Ga naar de directie en MR, dat pesten moet stoppen, vraag naar het pestprotocol, dat moeten ze hebben, zeg dat je het in wilt zien, de school moet er actief mee bezig zijn want op elke school, in  elke klas wordt gepest.

Wanneer ze geen stappen ondernemen zeg je dat je verdere stappen gaat ondernemen(schoolinspectie, media).
Laat je voortdurend op de hoogte houden over wat ze doen.

Sterkte
Willy

De enigen die dit kunnen stoppen zijn de leerkrachten. Je kind moet het vertrouwen krijgen dat de juf/meester hem serieus neemt en hem beschermt. Dat hebben we de juf van Michael ook onder haar neus gewreven, en geloof me, op een gegeven moment ook niet meer op een aardige manier. Maar het heeft wel geholpen.

En het ligt niet aan jouw kind! Michael moest ook maar weerbaarder worden en daar een training voor gaan volgen. Onzin, de pesters zijn degenen met het afwijkende gedrag en die hebben hulp nodig!

Er is nu een ander meisje in zijn klas wat het mikpunt is. Een schat van een meisje, gewoon triest wat er met haar gebeurd. Michael heeft haar gezegd dat als ze gepest wordt ze hem maar moet roepen, dat hij haar wel zal helpen. Ontzettend lief.
Van de moeder van dat meisje hoorde ik dat haar dochter de laatste vakantiedag een brief van een klasgenootje had gehad met de mededeling dat het beter voor de sfeer op school zou zijn als haar dochter niet meer kwam. Vreselijk toch, dat er kinderen rondlopen die zoiets gemeens kunnen doen!
Uiteraard heeft die moeder de school ook ingelicht en wordt het ook serieus genomen maar het geeft wel heel duidelijk aan dat de verhoudingen in die klas helemaal zoek zijn.
En als leerkracht moet je dat gelijk de kop indrukken.

grtz
Marion

En als de school het niet alleen af kan, zijn er instanties die daarbij kunnen helpen. Blijf drammen!! Het is vooral een probleem van school! Zij moeten dit oplossen. Zorg er alsjeblieft voor dat je kind niet gaat denken dat het aan hem ligt! Als je naar een ortho gaat, zou hij kunnen denken dat er iets aan hem mankeert, praat daar alsjeblieft over!

Ook ik heb het meegemaakt en werd een furie toen het mijn kind gebeurde! Helaas is Oudste (12 jaar) een kind dat "het allemaal alleen wel kan" en mij niet alles vertelde. Hij schreef laatst over MSN aan iemand dat hij "de grond in gepest werd vroeger en daarom nu van niemand meer bang is, en dat is geen fijn gevoel"

Ik las het gisteren (wij hebben de afspraak dat ik zijn berichtgeschiedenis af en toe lees, uiteraard wel discreet) en ik schrok er weer van. Hij trekt idd soms een muur op om zich heen. Maar ik blijf met hem praten, dat is heel belangrijk, ook al wil hij dat nu (puber, tenslotte) niet altijd.

Sterkte Erica!

Groetjes, Anja

Edited by - Anja1966 on 11-9-2007 11:02:15 AM

Heb vanmorgen de leerkracht gesproken, heb ook bij hem staan janken van onmacht.
Hij signaleert niets, hij zou op het plein gewoon meespelen, in de klas doet hij leuk mee in alle opzichten. Niets aan de hand!
Maar thuis vertelt hij andere verhalen, noemt ook telkens andere namen.
Een deel van het gesprek is hij er ook bij geweest, zodat hij weet dat ik het serieus neem, daarna heb ik hem naar buiten gestuurd en de meester nogeens op het hart gedrukt dat hij een probleem heeft en dat hij daarin begeleid moet worden.
Hij zou er eens over gaan denken, en het in ieder geval vanmiddag in de klas bespreken!!
Tijdens ons gesprek kwamen er nog twee jongens huilend naar binnen, elkaar de schuld gevend van de pijn in zijn buik (stomp) en de ander een blauw plek aan het been! Gelijk goede aanleiding om het er weer eens over te hebben.
Het schooljaar zijn ze al begonnen om met elkaar na te denken over pesten en hoe met elkaar omgaan. Hier hebben ze als klas zelf regels over opgesteld, waar ze nu dus op aangesproken kunnen worden.
Ik heb ook de meester nogeens verteld dat hij van mij terug mag meppen, dat als hij dat niet doet altijd de gebeten hond blijft. Ergens was hij het wel met me eens, maar loste het liever anders op!

Edited by - erica on 11-9-2007 12:33:11

Oh luitjes, wat een emotioneel topic is dit. Zit met moeite mijn tranen in te houden. Het hele gevoel wat bij pesten hoort komt weer terug. Dikke zoenen voor iedereen in dit topic die het ook uit ervaring weet.

Goed Erica dat je vanochtend actie hebt ondernomen. Heb je al gehoord hoe het vanmiddag afgelopen is toen de leerkracht het in de klas besproken heeft? Ik hoop dat hier lichtpuntjes uit ontstaan en je zoontje weer langzamerhand beter in zijn vel komt te zitten.

Vanmiddag bij het overeten was zijn tas weer weggeschopt van de plaats waar hij hem had neergelegd, hij zag hem nog tegen de kast vliegen toen hij de klas binnen kwam! Dit gebeurt dagelijks!
Ook mocht hij niet mee doen met een spelletje 'annemariakoekoek'.
Hij heeft wel een gesprek gehad met de meester alleen, ik hoop dat hij er iets mee kan en doet!!
Bij het overeten komt hij binnenkort een keer binnenwandelen en de personen die bij de namen horen die vandaag genoemd zijn gaat hij ook aanspreken.

Hou vol Erica, blijf er bovenop zitten. Desnoods elke dag evaluatie met die leerkracht. Nogmaals alle sterkte.

it er geen begeleiding bij dat overeten dan? Die worden toch ook van een en ander op de hoogte gesteld door de school, mag ik hopen?

Blijven zeuren! Sterkte 

Die begeleiding dat zijn moeders...  en hebben blijkbaar niet zoveel overwicht als een meester.

Maar de meester gaat er in ieder geval ook achteraan, hij belde nl zelf vanavond dat hij met zoonlief een gesprekje heeft aangeknoopt.
Ze hebben samen een afspraak gemaakt, dat als er iets is, hij dit komt zeggen en dat het dezelfde dag nog wordt opgelost, dus.... voordat hij naar huis komt!
Ik ben benieuwd of dit gaat werken!!

Oh, brrr, dat overblijven, dat was bij ons ook zo'n issue! Ik ga niet in detail, want dan word ik zo pissig dat ik straks niet kan slapen! Spreek ook de overblijfmoeders aan! Het lijkt er trouwens wel op dat de leerkracht het deze keer serieus neemt, nietwaar? Hopelijk kan hij er iets tegen doen! Maar nogmaals, blijf er bovenop zitten, ook als de storm lijkt te luwen. Succes, ook voor je zoon!

Groetjes, Anja