Zodra ik inderdaad merk dat de jongste (leuke afko trouwens: kkd! Haha!) het niet tof vindt dat de oudste haar logopedie-wereldje binnendringt, geef ik er altijd een zodanige draai aan richting "Leuk en lief, maar nu even niet".

We hadden door die verrassingswoordjes al het gevoel dat we richting een omslagpunt gingen, maar vandaag gaat het wel erg hard (hoewel ik rekening houd met een momentopname hoor dus ik juich niet te vroeg). Ze doet heel de dag al erg haar best om bij zoveel mogelijk woordjes haar tongetje achter de tandjes te houden. Het lijkt wel of ze er vandaag even een sport van maakt. Heb haar daar al een paar keer een complimentje voor gegeven, maar verder besteed ik er geen aandacht aan.

Althans niet dat zij het merkt, want het valt me wel degelijk heel erg op dat ze moeite doet om het goed te zeggen.

Grappig trouwens, ik doe vrijwel altijd haar oefeningetjes met haar, mijn man heeft dat maar een paar keer gedaan. Ik hoor dus zonder dat ik haar mondje zie dat ze haar tong achter haar tanden heeft tijdens het praten (omdat het nog wel ietsje geforceerd en enigszins slissend klinkt). Mijn man hoort het verschil niet tussen slissen en tong achter de tandjes.

Overigens Anja, je mag mijn uitvinding "verrassingswoordje" wel gaan gebruiken in je praktijk hoor! ;-)


Edited by - Sje on 3-3-2008 4:08:19 PM

Hahaha, kan nog best wel eens gebeuren dat ik dat ook doe! Vooral met van die hele kleintjes moet je net een stapje meer doen soms en dan helpt zo'n bedacht woordje heel goed, omdat dat meteen uitlegt wat ermee bedoeld wordt!

En, ja, waarschijnlijk heb jij nu een logopedisch meer getraind oor dan je man, zit er dik in!

Goed hoor dat ze het al zo goed doet, sommige kindjes vinden het zelf ook belangrijk, dat is altijd heel leuk om mee te werken!

Groetjes, Anja

Het is bij haar met oefenen maar net hoe de pet staat. Over het algemeen oefent ze altijd goed mee (te bedenken dat ze nog maar net 3 is en het belang er eigenlijk niet echt van ziet waarom ze met het tongetje achter de tandjes moet praten), maar eens in de zoveel tijd is het echt een drama om door dat schriftje heen te gaan. Ondanks dat het vaak spelletjes-achtige oefeningen zijn.

Daarom ben ik zo blij dat ze vandaag zelf zo verschrikkelijk gemotiveerd was. Ik hoop echt dat ze de smaak nu te pakken heeft en dat er geen terugslag komt.

En ondanks dat ze zelf zo goed gepraat heeft vandaag, heb ik daarstraks toch, juist omdat ze zo gemotiveerd was, de kans gegrepen om de oefeningen uit het schriftje met haar te doen. Alle beetjes helpen! (zei de mug en spuugde in de Atlantische Oceaan!).

Heb haar vanavond bij het naar bed brengen nog wel uitgebreid op een voetstuk gezet hoor wat het praten van vandaag betreft. Had ze echt verdiend om nog een extra pluim te krijgen. Ze is er zelf duidelijk ook heel trots op.

Dat gaat dus echt de goeie kant op. Pas maar op, over een tijdje kletst ze je de oren van het hoofd, met het tongetje achter de tandjes  ;-)

Dat oren van ons hoofd kletsen deed ze al (dochter van mij he?!), maar het klinkt inderdaad een stuk beter als dat tongetje achter haar tandjes zit.

Vanochtend leek ze weer meteen de smaak te pakken te hebben. Ze is de hele dag bij mijn ouders dus ik weet niet hoe het tot nu toe is, maar het zou super zijn als ze net zo gemotiveerd is als gisteren.

Weer even een update.

De kleine kleine dame doet nog steeds elke dag erg haar best om met haar tongetje achter haar tanden te praten. De ene dag heeft ze daar meer zin in dan de andere maar ze heeft in elk geval geen grote terugval.

Gisteren weer naar logopedie geweest. De logopediste wist ook niet wat ze hoorde. Ze heeft de kleine kleine dame niet een keer op slissen kunnen betrappen in dat half uurtje. Die kleine mop heeft daar dus ontzettend haar best zitten doen! Haha!

Hoe nu verder: over 2 weken weer afspraak en kijken of het doorgezet heeft. Als dat zo is dan een afspraak een maand later en waarschijnlijk de boel afsluiten.

Mocht ik dan in de loop van het jaar toch mijn twijfels hebben of het echt de goede kant op blijft gaan, dan kan ik haar altijd bellen.

Lekker vlot gegaan Sje!

Nou super toch?! Dat heeft ze mooi snel voor elkaar gekregen. Dikke pluim voor die kleine meid

Hartstikke goed Sje, dat heeft jullie kleine dame snel en goed voor elkaar gekregen.

Ik ben ook erg trots op haar. En op mezelf, want het valt niet mee om elke dag consequent die oefeningen te doen met een niet altijd zin-hebbende peuter van 3, maar het is het zeker waard geweest!

Schouderklopje voor Sje !

Dank! ;-)

SSSSSSSUPER!! Dat hebben jullie 'm maar mooi eventjes gelapt!

Groetjes, Anja

Anja, is het vaak, dat kindjes van 3 dit al vlot kunnen leren? Mijn dochter sprak op die leeftijd onverstaanbaar door haar schisis. Ze is ontzettend snel vooruit gegaan dankzij logopedie en thuis oefenen. Ze deed, en doet vaak (nu 11) wel haar tong te ver naar voren, zonder te slissen, maar het wordt er soms wel wat onduidelijker van. Toen ze 7-8 was daar even een nieuwe periode logo voor gehad, maar ze was niet gemotiveerd.... na alle eerdere oefeningen en het zo vaak gehoord te hebben zei ze "ik praat toch goed?!" En vergeleken met hoe het was is dat natuurlijk ook zo. De logopediste van het schisisteam zegt nu "laat het maar zo", als ze een keer gemotiveerd is, is het zó voor elkaar. Wat denk jij daarvan?
Therapie als het kind niet gemotiveerd is, helpt in ieder geval ook niet...

Hm, ja, het heeft idd veel met de motivatie te maken. Mijn ervaring met van die jonge kindjes is heel goed. Op die leeftijd zijn het net kleine sponsjes, ze hebben dan heel 'talige' periodes, waarin ze heel gemakkelijk leren. Zonde om dan te wachten tot ze gescreend worden in groep 2. Ze zijn dan al 5 en krijgen van de GG&GD vaak eerst nog wat oefeningetjes mee naar huis, om dan vervolgens pas het jaar daarop alsnog naar de logopedist verwezen te worden. Jammer van de tijd!

Bovendien zijn ze op die leeftijd, zoals jij ook al aangaf niet altijd gemotiveerd, er zijn namelijk zoveel andere dingen die ook leuk zijn: afspreken, buitenspelen... Op jongere leeftijd zijn ze nog veel meer gewend om gewoon mee te doen als mama je ergens mee naartoe neemt.

Maar wat nu? Het lijkt me dat jij in ieder geval niet helemaal tevreden bent met haar spraak. En zij zelf? Heeft ze zichzelf al eens horen praten op video of zo? Als ze zich daaraan stoort dan is dat het moment om er gebruik van te maken, natuurlijk, maar zonder motivatie is het echt heel moeilijk, hoor!

Succes, ik vind het fijn dat je vragen stelt, ik hoop dat ik je een klein beetje heb kunnen helpen! En als er iets niet duidelijk is, gewoon vragen he!

Groetjes, Anja

Hou ons op de hoogte Louise!

De logopediste van onze jongste heeft vanochtend besloten om de D ook nog even mee te pikken.
Verder was ze blij om te horen dat ze deze week een volwaardige Z heeft gezegd. Dus de echte Z-klank (was tot nu toe gewoon S-klank) en ook nog eens met het tongetje achter de tandjes.

Komende weken dus oefenen op de D en dan hopen dat we het binnenkort af kunnen sluiten.

Soms wordt ze weer wat makkelijk en komt die s er weer wat slissend uit en dan hoef ik maar "wat zeg je?" te zeggen en ze weet precies hoe ik het bedoel. Dan pikt ze het ook weer heel snel op want ze heeft er geen zin in om op mijn verzoek alles 2x te zeggen. ;-)

Fijn Sje, dat ze het makkelijk zelf corrigeren kan!
Anja, bedankt voor je antwoord!! Ik vind het eigenlijk juist vervelend om vragen te stellen zo... jij zit hier ook vrij te zijn! Dus nogmaals dank.
Voorlopig wachten we maar even af. De lange periode logo is eigenlijk de hele groep 1 en de helft van groep 2 periode geweest, en die logopediste vond het belangrijker dat ze verstaanbaar ging praten dan dat alles keurig ging, ze accepteerde de tong... Ik ben heel benieuwd hoe het straks in de brugklas zal gaan! Dat vind ik een beetje een testcase eigenlijk, nu hebben haar vriendinnetjes er voor zover ik weet geen moeite mee haar te verstaan. We hebben dan inmiddels ook de kaakoperatie gehad.

@Louise, Ja, dat is spannend, kan het me voorstellen.

Oh, en doe alsjeblieft niet zo gek, gewoon vragen stellen als dat nodig is. Luister, als ik toevallig een keertje geen zin zou hebben om antwoord te geven, dan doe ik dat toch gewoon niet! Hahahahahaha. Nee onzin natuurlijk, ik praat graag over mijn vak, dus........

@Sje, als ze de /d/ nog niet goed doet, doet ze de /t/ dan wel goed? Is namelijk dezelfde letter, alleen stemloos.

Groetjes, Anja

De d en de t gaan eigenlijk gelijk op. Op het moment is het wat met pieken en dalen. Ze heeft er niet altijd zin in om met haar tongetje achter de tandjes te praten. Doet ze het wel goed dan gaan zowel d als t prima. Heeft ze geen zin, komt bij allebei de tong weer naar buiten. Dus het is inderdaad niet de ene wel en de andere niet.

Maar om haar wat meer afwisseling in oefeningen te geven, heeft de logopediste er nu een d-oefening bij gedaan in het schriftje in de vorm van een memorie-spelletje.

En als ik dat met de kleine kleine dame zit te doen moet ze van mij elk kaartje wat ze omdraait benoemen, ook de kaartjes die ik omdraai moet zij benoemen.

Ben gisteren trouwens met iets nieuws begonnen (hoop dat dat zo mag en anders hoor ik het wel). Ze heeft, zeker als ze moe is, niet altijd zin in de oefeningen uit haar schriftje (en dan probeer ik daar creatief mee om te gaan dus bijv. om de beurt een oefeningetje uitkiezen).

Maar ze is wel dol op boekjes lezen. Vooral het boekje van Assepoester is op het moment favoriet. En wat een fijne woorden: Assepoester, Stiefzusjes, Muisjes, Stiefmoeder, Koets, Feest, Prins, Glazen schoentje. Haha!

Dus gisteren ben ik met haar dat boekje gaan lezen en ik liet haar elke zin die ik las, nazeggen. Vond ze hartstikke leuk! We hebben dik een half uur zitten lezen.

En je merkt ook gewoon dat het nadat we geoefend hebben, weer de rest van de dag stukken beter gaat met praten. Ze moet gewoon af en toe weer eraan herinnerd worden hoe het ook alweer moet.

We zitten dus wel over het omslagpunt heen heb ik de indruk, maar als ze moe is, is slissend praten toch wel heel relaxed blijkbaar.

Weet je wat ook leuk is voor die kleintjes? Als ze mama (of in mijn geval de logo) mogen verbeteren. Dus als we memory doen, benoemen we allebei onze eigen omgedraaide kaartjes. Maar als ik een /s/ hoor die niet zo mooi is, dan klop ik op de tafel en krijg een setje van jou. (Oei) MAARRRR, als jij bij mij een /s/ hoort die niet zo mooi is, dan klop jij en krijg jij een setje van mij!

Je traint dan ook de auditieve kant en het is ook heel leuk als ze je kunnen verbeteren. (Oh was dat niet goed? Doe het nog eens heel goed voor dan?) Je moet natuurlijk wel zorgen voor voldoende "foutjes"

En weet je, als ze moe is, bereik je alleen maar dat ze er een hekel aan krijgt als je haar verbetert. Ik zou er dan liever voor kiezen om het op dat moment even te laten voor wat het is.

Groetjes, Anja