Wij hebben de mogelijkheid gekregen te kiezen om mee te doen aan een onderzoek naar een nieuw vaccin tegen pneumokokken met Maria. Dit nieuwe vaccin beschermt tegen 10 varianten, terwijl het huidige vaccin (wat is opgenomen in het rijksvaccinatieprogramma) beschermt tegen 7 varianten.

Als we kiezen voor deelname aan het onderzoek dan is nog niet zeker of ze het nieuwe vaccin krijgt toegedient. Er zijn 3 groepen:1 groep met het oude vaccin, 1 groep met het nieuwe vaccin en 1 groep met het nieuwe vaccin met daaraan toegevoegd ook nog een vaccin tegen Hep. B.

Als we kiezen voor deelname aan het onderzoek dan komen ze de vaccinaties thuis geven, samen met de normale vaccinaties die ze ook moet krijgen. Dus hiervoor hoeven we dan niet meer naar het CB. Ook wordt er een aantal keren een bloedmonster en een neuswatje afgenomen en moeten we een dagboekje bijhouden met eventuele bijwerken. Verder moeten we dan een aantal dagen na de vaccinatie 1x per dag de temperatuur opnemen.

In de informatie die ik heb gekregen staat ook genoemd dat gevaccineerde kinderen met het nieuwe vaccin minder kans op oorontstekingen hebben.

Nu mijn vraag aan jullie: zouden jullie deelnemen aan het onderzoek, of juist niet? En waarom wel of niet?

Ik vind het erg lastig om een goede beslissing te nemen en twijfel al heel lang, maar moet toch binnenkort de beslissing nemen. Mijn man laat het aan mij over (maar zou als hij moest kiezen wel deelnemen), omdat het behoorlijk wat extra dingen met zich meebrengt.

Pluspunten vind ik dat de vaccinaties thuis plaatsvinden en de verminderde kans op oorontstekingen.
Minpunten vind ik de bloedafname en neuswatje, omdat ik dat zielig vind voor zo'n klein kindje en al niet zo dol bent op prikken. Minpunt vind ik ook het bijhouden van een dagboekje met bijwerkingen. En minpunt vind ik dat ik het gevoel heb dat mijn kind proefpersoon is. (is het ook, maar die moeten er ook zijn)

De ene keer neig ik naar "nee" zeggen tegen deelname en de andere keer denk ik "gewoon doen". Wat zouden jullie doen en waarom?

Ik zou het niet doen. Bij elk extra kuchje zou ik het gevoel krijgen dat ik mijn kind aan een vreselijk experiment heb blootgesteld, ondanks dat ik verstandelijk wel weet dat ze dit soort onderzoeken pas uitvoeren als ze al zeker weten dat het niet schadelijk is. 

Ik ben er ook niet zo voor om proefpersoon te zijn, laat staan dat ik die beslissing zou nemen voor zo'n klein ukkie.....
Maar ben het ook weer wel met je eens dat er mensen moeten zijn die ja zeggen......

Ik heb jarenlang gewerkt op de afdeling Klinisch Onderzoek van een farmaceutisch bedrijf. Voordat een medicijn/vaccinatie in dit stadium is wat je beschrijft, is er al een jaar of 10 of zelfs langer aan onderzoek en experimenten aan vooraf gegaan. Het komt niet zomaar in dit stadium terecht en zeker als het gaat om klinisch onderzoek waar kinderen bij betrokken zijn, zijn de medisch-ethische beoordelingen van de speciaal daarvoor in het leven geroepen commissies extra streng. (En die beoordelingen zijn altijd al streng). Als een medisch-ethische commissie ook maar enigszins twijfelt aan een onderzoeksprotocol dan komt het niet door de beoordeling heen.

Dus wat het "gevaar" betreft is er nagenoeg geen reden om je ongerust te maken. Ik schrijf bewust nagenoeg omdat er sporadische gevallen wereldwijd bekend zijn van medicatie waar achteraf toch iets mis mee bleek te zijn.

Met mijn ervaring in het wereldje zou ik denk ik makkelijker voor een "ja, ik doe mee" kiezen omdat ik de wereld achter de schermen ken en weet dat het niet zomaar een experiment is. Dat er echt wel tig keer naar gekeken is door allerlei instanties.

Maar aan de andere kant, het betreft je kind waar je de beslissing voor neemt en dat maakt het ietsje anders. Voor jezelf, je eigen lichaam dit soort keuzes maken is veel makkelijker.

Het is in dit geval een wat-is-wijsheid-verhaal. Want stel dat je kind in de nieuwe-vaccinatie-groep zit, het blijkt een perfecte vaccinatie zonder bijwerkingen te zijn en ze blijft buiten schot bij een epidemie van pneumokokken dan heeft ze dat toch maar mooi even meegepikt.
Vervelende is dat je zoiets vooraf nooit weet hoe het kan lopen.

Wat betreft het feit dat je kind "proefpersoon" heet kan ik me voorstellen dat je dat een raar idee vindt, want het heet officieel in het protocol en heel de papierwinkel van het onderzoek ook "proefpersoon". Het is echter een puur medische term, want de naam "patiënt" of "cliënt" mag het ook niet hebben. Zie het in hetzelfde licht als bijv. een koopcontract van een huis waar "koper" staat terwijl daar eigenlijk jouw naam moet staan. Heel onpersoonlijk en heel zakelijk, maar wel prettiger leesbaar en neutraler door heel het contract heen.

Makkelijk gezegd van mij want ik kan me je gedachtengang heel goed voorstellen hoor, maar ik denk dat je de benaming "proefpersoon" minder beladen moet interpreteren, zeker als je bedenkt dat jouw kindje juist ook een hele belangrijke bijdrage kan leveren aan vervolgonderzoeken en nieuwe vaccinatieprogramma's waar kindjes in de toekomst weer profijt van hebben.

Ik kan alleen maar zeggen: als je blijft twijfelen dan moet je het niet doen. Je moet op een gegeven moment van jezelf een duidelijk niet-knipperend groen licht krijgen. Krijg je dat niet dan moet je het niet doen want dan sta je er blijkbaar toch niet helemaal achter.

Edited by - Sje on 25-3-2008 3:16:24 PM

Edited by - Sje on 25-3-2008 3:17:10 PM

Verstandelijk begrijp ik je "proefpersoon"- verhaal Sje, maar mijn gevoel zegt toch wat anders.

Als ik "ja" zou kiezen, dan denk ik dat het voornamelijk is om het risico op ooronstekingen mogelijk te verkleinen. Want dat vind ik een heel naar iets, waar Esther helaas al vaak last van gehad heeft en omdat ik zelf dat ook vaak had waardoor ik nu een gehoorappaatje draag. Dus als ik dat op deze wijze misschien minder zou kunnen laten worden, dan zou ik dat misschien doen.

Maar ik ben wel bang dat ik als ik voor "ja" kies en Maria krijgt bijwerkingen of voelt zich niet fit, dat ik daar gelijk veel zwaarder op ga reageren, terwijl ik normaliter misschien gewoon zou denken dat het gewoon een griepje of verkoudheidje is die wel weer over gaat.

Moeilijk, moeilijk.

Karin, dat jij je apparaatje draagt is dat 'alleen' omdat je veel oorontstekingen gehad hebt, of omdat er verwaarloosde oorontstekingen bij waren????

Ik kan me heel goed voorstellen dat je gevoel wat anders zegt bij het woord proefpersoon. En dat schakel je niet zomaar om. Misschien ben ik iets meer gewend aan de term omdat ik jarenlang met de terminologie gewerkt heb.

Ben je er van op de hoogte dat je te allen tijde zonder opgaaf van redenen kunt stoppen met zo'n klinisch onderzoek? Mocht je dus in eerste instantie voor "ja" kiezen en je komt daarop terug als het een paar maanden verder is (om wat voor reden dan ook: bijwerkingen, gevoel, gedoe met dagboekje etc.) dan kun je als het goed is acuut met het onderzoek stoppen. Je zit er nooit tot het eind van het experiment aan vast.

Mogelijk maakt dat het nemen van een beslissing makkelijker.

Edited by - Sje on 25-3-2008 4:41:03 PM

Wat voor verhalen er ook zijn over de postieve en negatieve kanten van dit soort onderzoek, het enige advies dat ik wil geven is: volg je gevoel... Jullie, als vader en moeder, kunnen en moeten samen beslissen wat voor jullie goed is. 

Ik weet het Sje dat je ten allen tijde kunt stoppen met het onderzoek. Wat dat betreft is de informatie heel uitgebreid die we gekregen hebben.

Erica, inderdaad draag ik het apparaatje omdat er verwaarloosde oorontstekingen bij waren. Maar daarom ben ik wel erg bang geworden voor oorontstekingen.

Peter, ook jij bedankt voor je advies.

Hou je ons op de hoogte wat je uiteindelijk besloten hebt?

citaat:
karin185 wrote:
Erica, inderdaad draag ik het apparaatje omdat er verwaarloosde oorontstekingen bij waren. Maar daarom ben ik wel erg bang geworden voor oorontstekingen.

Ik kan het me heel goed voorstellen, en je zult dan bij je eigen kids wel extra allert zijn bij oorpijnen.....

Zeker weten. En vooral omdat Esther ook al vaak oorontstekingen gehad heeft, vooral elke keer als er tanden of kiezen doorkwamen.

Binnen welke termijn moeten jullie beslissen Karin? En heb je al een idee wat jullie gaan doen?

Ik ben woensdag gebeld en heb besloten om niet mee te doen. Voor jullie gevoel misschien korte bedenktijd, maar ik heb niet direct dit topic geopend, omdat ik in principe gewoon zelf de beslissing wilde nemen, zonder iemand anders mening te volgen. Maar toen ik bleef twijfelen toch maar dit topic geopend.

Ik heb dus besloten om niet mee te doen, omdat ik het zielig vind al die extra onderzoeken, die zo'n kleintje helemaal niet leuk vind. Ook het gedoe om een dagboek bij te houden met bijwerkingen heeft meegewogen in de beslissing om het niet te doen. Bovendien was ik bang dat ik ieder pijntje of bijwerking enorm zou uitvergroten, terwijl ik normaal gewoon zou denken dat het erbij hoort. En ik kon me nog steeds niet over het nare gevoel van "proefpersoon" heenzetten, dus dat heeft denk ik uiteindelijk wel de doorslag gegeven om nee te zeggen.

Want al deze dingen wogen voor mij niet op tegen de eventuele verminderde kans op oorontstekingen en het feit dat de vaccinaties thuis worden gegeven.

Fijn dat je de knoop hebt kunnen doorhakken Karin. En heel logisch dat je eerst hebt geprobeerd om er zelf uit te komen voordat je dit topic opende. Zou ik ook zo gedaan hebben.

Als je er niet helemaal 100% achter staat, is het goed dat je het niet gedaan hebt. Als je er eenmaal aan begint kun je immers ook niet terug. 

Groetjes,
Miriam

Goed Karin, dat je een beslissing hebt kunnen nemen! Laat het nu ook lekker helemaal los, je had er niet om gevraagd met zo'n dilemma geconfronteerd te worden en nu is het van je af...

citaat:
Miriam wrote:
^{Als je er niet helemaal 100% achter staat, is het goed dat je het niet gedaan hebt. Als je er eenmaal aan begint kun je immers ook niet terug.} 


Jawel, bij een klinisch onderzoek kun je te allen tijde zonder opgaaf van redenen stoppen.

Ik ben ook blij dat de knoop is doorgehakt en heb het nu ook van me afgezet.

Prima Karin. Lekker in je vel?